Vinnan og verkalýðurinn - 01.12.1955, Side 25

Á stofnþingi Alþjóðasam-
bands verkalýðsfélaganna í
' ' 'f.. . \jr París 1945 átti íslenzkur
p: ' ‘ ’Jkk verkalýður tvo fulltrúa, þá \ " -y jtdjt
dJL , ;r*f 4 Stefán Ögmundsson og Björn
Bjarnason. Sá síðarnefndi var í Km - /
einnig fulltrúi íslands á und- |
irbúningsráðstefnunni í Lon- j
don sama ár, ásamt Guðgeiri j
Jónssyni.
og hjálparhella. Það hefur heldur ekki látið niður falla merki ein-
ingarbaráttunnar í löndum þar sem AFV („Alþjóðasamband frjálsra
verkalýðsfélaga“) hefur yfirráðin í verkalýðshreyfingunni. AV hef-
ur þrásinnis sent stjórn AFV tilboð og áskoranir um alþjóðlegt sam-
starf um ákveðin hugðarmál verkalýðsins, — og þótt hin auðvalds-
sinnaða forusta AFV hafi hingað til ekki vílað fyrir sér að hafna
öllu samstarfi, gætir hraðvaxandi áhrifa AV og einingarstefnu þess
innan verkalýðsfélagasambanda AFV. Þetta lýsir sér m. a. í sam-
þykktum þeirra og ályktunum um samstarf við Alþjóðasamband
verkalýðsfélaganna og vaxandi samstarf félagasambanda og deilda
úr báðum alþjóðasamböndunum í hagsmunabaráttunni víða um heim.
Það er t. d. í Ameríku ekkert leyndarmál, að sameining AFL og CIO
er framar öllu afleiðing þessarar einingaröldu, sem risið hefur neðan
frá í hagsmunabaráttu verkalýðsins, hver sem árangurinn kann að
verða í bráð af sameiningunni.
,,í dag eru í heiminum 140 milljónir félagsbundins verkafólks",
segir Saillant ennfremur. „Verkefni AV er það að sameina þetta fólk
í baráttunni fyrir friði, fyrir bættum lífskjörum og auknum réttind-
um og að skipulagsbinda þann hluta verkalýðsins sem enn er utan
verkalýðsfélaga".
Þetta er mikið verkefni og veglegt. — Á tíu ára starfsferli hefur
Alþjóðasamband verkalýðsfélaganna unnið mikil og mörg afrek, og
má því mikils af því vænta í framtíðinni, um framkvæmd þessa stór-
fenglega verkefnis, — og það því fremur sem barátta þess fyrir sam-
starfi og skipulagslegri einingu alþjóðasambandanna vinnur æ meiri
samúð og stuðning í röðum AFV, þrátt fyrri hatrama andstöðu hægri
foringja á borð við ameríkumennina George Meany og Walter Reuter,
VINNAN og verkalýSurinn
187