Vinnan og verkalýðurinn - 01.12.1955, Síða 31

bergið hans og bað hann bókstaflega
að koma með sér út. Hún var mjög
duttlungafull, fannst honum.
Einu sinni kom hún til hans í her-
bergið á hverjum degi. Nú líður aftur
á móti lengri og lengri tími milli þess
að hún lítur inn til hans. Já, Halla
var vægast sagt mjög dularfull
stúlka. Með þessar hugleiðingar fór
hann í rúmið.
Halla hugsaði um Sigurjón á leið-
inni heim til sín, en á allt annan veg.
Þegar hún var komin út á eina að-
algötuna tók hún sér bíl. Ó, þessar
dimmu götur! Hún vildi komast sem
fyrst í háttinn og losna þannig við
þessar dapurlegu hugsanir um lífið,
sem þjökuðu hana alla daga og lögð-
ust þyngst á hana eftir skemmtanir.
Bíllinn var nýkominn af stað þegar
hann rakst á annan bíl með þeim
afleiðingum að Halla hentist úr sæt-
inu. Áreksturinn varð þó ekki alvar-
legur. Báðir bílstjórarnir biðu eftir
lögreglunni til þess að láta hana
dæma um áreksturinn. En Halla fór
gangandi heim og hugsaði með sér
á leiðinni:
VERKALÝÐSSAMTÖK AKUREYR-
AR STOFNA NÝJAN VINNU-
DEILUSJÓÐ
Á fundi fulltrúaráðs verkalýðsfé-
laganna á Akureyri 11. október s.l.
var samþykkt í einu hljóði að stofna
vinnudeilusjóð. Stofnframlag hans
var ákveðið kr. 3 500,00. Samþykkt
var ennfremur að efna til hlutaveltu
næsta sunnudag í Alþýðuhúsinu til
ágóða fyrir sjóðinn. — Þetta er skyn-
samleg og rökrétt ályktun af reynzlu
verkfallanna miklu s.l. vor -r— og
ættu aðrir staðir að fylgja dæmi Ak-
ureyrar.
Ég hefi víst átt að þiggja heim-
fylgdina af honum Sigurjóni. Annars
hefði þetta ekki komið fyrir mig. Ef
áneksturinn hefði orðið alvarlegur
þá væri ég kannski dauð. Ég hef víst
breytt rangt. Nei, ég veit ekki, sagði
hún svo aftur við sjálfa sig. Þetta eru
engar sannanir fyrir því, hvort ég
hef breytt rétt eða rangt.
Það vissu fáir að Halla var forlaga-
trúar. En það eru líka miklu fleiri
en hún. Sannleikurinn er sá að fjöl-
margir eru forlagatrúar þó menn geri
sér ekki grein fyrir því í fljótu bragði.
Til er fólk, sem ekki þarf nema að
handleggsbrotna til þess að verða
forlagatrúað. Öll hin undarlega fram-
koma Höllu var í raun og veru tengd
þessari forlagatrú. Til dæmis. trúði
hún því, að ef stúlka eignaðist barn,
þá væri það vegna þess, að forlögin
hefðu ákveðið það mörgum árum
áður en það kom í heiminn Koma
barnsins var óumflýjanleg hversu
syndsamleg sem hún annars væri að
öðru leyti. Þess vegna var um að
gera að framkvæma slíkt undir eins,
ef maður fengi að skyggnast inn fyrir
fortjald forlaganna. Gifting og trú-
lofun var einnig fyrirfram áformað.
Sömuleiðis sigrar og töp stjórnmála-
flokka í kosningum eða herja í styrj-
öldum; hin hræðilega dýrtíð einnig.
Það gat komið fyrir að hún sæi tákn
og stórmerki í hverjum hlut. Óg í
nótt var hún sannfærð um það, að
forlögin hefðu tekið í tautnaná og
komið því inn hjá sér að þiggja ekki
fylgd af Sigurjóni. Og hún hugsaði
í þessum dúr:
Ef ske kynni að forlögin ætluðust
til þess að hún eignaðist barn, þá
yrði Sigurjón áreiðanléga ekki fáðir
þess. Ef hún ætti eftir að gifta sig,
VINNAN og verkalýðurinn
193