Stjörnur - 01.07.1953, Page 16

þær stóSu naumast undir'kostnað-
inum. Föstu kvikmyndahúsagestirn-
irhöfðu snúið sér að sjónvarpinu. Á
síðasta ári heppnaðist stærstu kvik-
myndafyrirtækjunum með herkjum
að skila tekjuafgangi, og kostur
þeirra var afar þröngur, þar sem
þau sátu uppi með urmul leikara
sem ekkert var hægt að nota við
tökur þeirra fáu kvikmynda, sem
svaraði kostnaði að taka.
Á hitt má hinsvegar benda, að
fyrirtækin hafa á þrem undan-
förnum árum fækkað starfsliði
sínu um allt að 2/3, svo sem hjá
20th Century Fox. Metro minnk-
aði framleiðsluna um helming. Bev-
erly-hæðirnar líktust engu meir en
yfirgefinni mauraþúfu. Hedy La-
marr setti hvert tangur og tötur
sitt undir uppboðshamarinn í júní
1951.
Margar frægustu stjörnurnar
fóru í atvinnuleit til Evrópu —
Clark Gable, Eroll Flynn, Lana
Turner, Ava Gardner, Gregory
Peck — grein í skattalöggjöfinni
mælir svo fyrir, að sá fær engan
skatt, sem er erlendis 17 mánuði af
18. Van Johnson, Betty Hutton og
Dorothy Lamour fóru í revíurnar.
Rosalind Russell og Bette Davis
reyndu fyrir sér hjá leikhúsunum.
Til sjónvarpsins fóru Lucille Ball,
Ann Southern, Eve Arden og Ge-
orge Raft.
Af'þessu má sjá, að ástandið var
14
engan veginn gott, þegar fram-
leiðslunni bárust á sömu vikunni
tveir nndra-„elixírar“, sem á auga-
bragði virtust ráða bót á öllum
meinum. Þeir nefndust Cinerama og
Þrifíja víddin.
Áhrif Cinerama á áhorfenda-
skara á Broadway, er það var fyrst
notað, urðu brátt áfram stórkostleg.
Áhorfendur kröfðust meira af þessu
tagi.
Áður en framleiðendurnir gætu
náð sér eftir undrunina og ákveðið
nokkuð frekar um framleiðsluna,
gerðu forlögin í liki áhugaljós-
myndara nokkurs, Hilton Ganz-
burg að nafni, strik í reikninginn.
Þessum manni ásamt bróður sínum
og þriðja manni tókst að fullgera
það, sem þeir kölluðu „eðlileg
sýning“ árið 1951. Þeir sendu þá
strax sýnishorn til kvikmyndafélag-
anna. Fox, Columbia og Paramount
neituðu. Metro „týndi“ eintakinu.
Kaupsýslumaður nokkur, Arch
Oboler, rakst á þá Ganzburgbræð-
ur, þar sem þeir voru í öngum sín-
um, og kostaði töku myndar með
þeirra aðferð. Þessi mynd, Bwana
Devil,“ má vera, að sé einhver þýð-
ingarmesta kvikmynd sem tekin
hefur verið síðan „Jazzsöngvarinn“
árið 1927. Ekki er efninu svosem
fyrir að fara, sem er afskipti tveggja
ljóna af járnbrautarlagningu í Af-
ríku. En það hafði ekkert að segja.
Myndin vakti ákafan fögnuð frum-
Stjörnur