Stjörnur - 01.07.1953, Blaðsíða 39

þau líka það, sem mestu máli skiptir, ákaflega hentug. Bob hefur
sérstakt lag á að leyna smáatriðunum í byggingunni, þannig að það
beri ekkert á þeim, en þau komi að gagni, þegar til þeirra þarf að
grípa.
Ýmsum kynni að finnast það einkennilegt, að hún skuli vera svona
seint á heimleið. Klukkan er tvö að nóttu. Og Bob, maðurinn hennar,
að heiman.
En málið er nú ekki svo alvarlegt. Chris hafði bara verið heima
hjá Paulu, sem hélt kvöldið hátíðlegt í tilefni af nýfengnum skilnaði
sínum. Þarna hafði verið saman kominn mikill fjöldi fólks, og Paula
hafði sjálf í málskrúðugri ræðu hyllt lögfræðinginn sinn, ungan
mann, sem þegar hafði aflað sér mikils álits, Larry Hannaford.
Annars var Paula skyld henni, svo að skyldleikans vegna var hún
eiginlega til neydd að fara. Að vísu sagði Bob henni, að honum geðj-
aðist síður en svo að því, að hún færi þetta. Hún hafði hringt til hans
um kvöldið áður en hún fór, en hann hafði fallizt á það strax, og
hún minnti hann á skyldleikana.
Kvöldið hafði verið heldur leiðinlegt.
Chris átti svo erfitt með að taka þátt í gleðskapnum. Henni fannst
hann eitthvað svo kjánalegur. Og ræðan, sem Paula hélt. Hún hafði
lofað endurfengið frelsi hástöfum, og básúnað það út, að hún væri
hamingjusamasta manneskja undir sólinni. Og allt þetta átti hún ein-
göngu lögfræðingnum sínum, Larry Hannaford, að þakka.
Og svo leiðindaatvikið með Roger, sem skyndilega ranglaði inn
undir miðri ræðunni. Roger var m,aðurinn, sem hún var að skilja
við. Hann hafði drukkið talsvert og var þó nokkuð ölvaður. Hefði
Chris ekki skorizt í leikinn og komið honum út með hjálp Larry, er
ekki að vita, hvað hefði gerzt. Hneyksli, hvað sem öðru líður. Um
það var ekki gott að segja.
Chris botnaði ekki vitund í öllum þessum fáranlegu skilnaðarmál-
um, sem gengu þessa dagana eins og farsótt yfir borgina. Það mátti
næstum segja, að það væri í tízku, að hjón skildu jafnóðum og þau
voru gift.
Hún hafði talið mínúturnar þangað til henni fannst tilhlýðilegt að
halda heim. Hún sagðist þurfa að flýta sér heim til þess að sofna
andartak, áður en hún þyrfti út á völlinn til þess að taka á móti
Bob. Hann hafði að vísu sagt, að hún skyldi ekkert vera að hafa
STJÖRNUR
37