Goðasteinn - 01.09.2023, Blaðsíða 132

130
Goðasteinn 2023
hófst Björn handa við að
kenna sund. Voru þarna
sannarlega áhugasamir
nemendur og um suma
þeirra var sagt að þeir
hefðu ekki stigið upp
úr vatninu allan daginn.
Björn kunni líka vel til
verka við kennsluna,
svo að brátt urðu allir
yngri menn í sveitinni
syndir sem selir. Stúlkur
voru ekki með á þessum
fyrstu námskeiðum, en
þær komu brátt líka og gáfu þá piltunum lítið eftir í þessari íþrótt. Ekki var
sundlaug þessi mjög þrifaleg, því að hún var gerð úr torfi að mestu og varð því
brátt sem forarpollur, þegar 20-30 strákar hömuðust í henni dag eftir dag. En
hún kom að góðu gagni. Menn lærðu að synda og öðluðust kjark og áræði til að
takast á við stærri verkefni. Þetta sama haust tóku menn að ræða í alvöru um að
gera þarna steypta og varanlega sundlaug í stað torflaugarinnar.
En til að ráðast í slíkt stórverkefni sáu menn að þeir yrðu að bindast samtökum
og hafa félag að bakhjalli. Þetta var upphafið að stofnun Ungmennafélagsins
Eyfellings. Nokkurn tíma var unnið að undirbúningi þess og loks var svo félagið
formlega stofnað á Þorláksmessu 1922. Björn Andrésson var helsti hvatamaður
þessa félags og var hann kosinn fyrsti formaður þess. Brátt var hafist handa um
að gera varanlega sundlaug á Seljavöllum. Nokkru fé var safnað með samskotum
og gjöfum og síðan lögðu menn fram ómælda sjálfboðavinnu. Sement var keypt
hjá Hallgrími Benediktssyni í Reykjavík, en svo um samið að taka mætti það
úr skipi í Vestmannaeyjum og flytja á mótorbát upp að Fjallasandi. Sparaði það
talsverðan kostnað og snúninga við flutning frá Reykjavík. Eftir að sementinu
hafði verið skipað hér á land, var því ekið á hestvögnum inn að Laugarárgili
og síðan báru menn pokana sem og annað byggingarefni á bakinu drjúgan spöl
upp í gilið að laugarstæðinu og var um talsvert torleiði að fara.
Um sumarið 1923 var hafist handa við að steypa þarna 25 metra langa laug
og sóttist verkið vel. Veggir voru gerðir á þrjá vegu eða að sunnan, austan og
norðan. En langveggurinn að vestan var berg fjallshlíðarinnar. Ég var of ungur
til að taka þátt í þessum störfum að marki, en fylgdist samt vel með því sem var
verið að gera, enda vann pabbi þarna æði mikið og var gjarnan leitað til hans um
Snorri Jónsson íþrótta- og sundkennari og Albert Jóhannsson
dönskukennari við Skógaskóla ásamt börnum á góðviðrisdegi
við laugina. Mynd úr safni Þorbergs Ólafssonar