Goðasteinn - 01.09.2023, Blaðsíða 240

238
Goðasteinn 2023
en þá um vorið fluttu þau að Bakka í Austur­Landeyjum. Gladdist Stína, sem
þráði það alltaf heitt að komast aftur í sveitina. Hennar líf og yndi var ætíð fjöl-
skyldan, sveitin og búskapurinn, þótti henni vænt um allar skepnur og hugsaði
um þær af natni og áhuga.
Á Bakka endurreistu þau hjónin öll húsakynni og ræktuðu upp land. Þau
ráku búið fram til ársins 2000 en þá tóku börn þeirra hjóna við. Leiðin lá aftur
til Vestmannaeyja árið 2014 en eftir andlát Jóns hafði Stína þar litla viðveru.
Heimsótti hún Heiðrúnu systur sína oft til Reykjavíkur og var afar kært með
þeim systrum.
Stína var félagslynd en hlédræg og hafði sig ekki í frammi nema í góðra
vina hópi. Hún fylgdist vel með sínu fólki og spurði frétta af vinum og vanda-
mönnum og lét sig þau varða. Hún var skemmtilegur húmoristi og, þrátt fyrir
hlédrægnina, alveg prýðileg leikkona. Svo góð reyndar að þegar sonur hennar
sá hana bregða á leik á sviðinu á Góuballi bar hann ekki kennsl á hana.
Kristín var virkur félagi og seinna heiðursfélagi í kvenfélaginu Freyju og
lagði sitt af mörkum til samfélagsins. Hún bakaði góðar flatkökur sem margir
nutu og seldi m.a. í Vöruvali í Vestmannaeyjum ásamt Stúllu frá Hólavatni.
Flatkökubaksturinn var yfirleitt stundaður í kjallaranum á Bakka og af svo
miklum myndarskap að ilmurinn og reykjamökkurinn stóð upp stigann og út
á hlað.
Börnin hjálpuðu til við búskapinn og eiga sínar góðu minningar. Eins og
hvernig hún prófaði óhrædd alla skapaða hluti. Hún tók í nefið, reykti pípu og
keyrði bæði mótorhjól og fjórhjól. Þegar hún taldi víst að enginn sæi til hennar
settist hún á fjórhjólið til þess að sækja kartöflur í soðið út í kartöflugarð. Og
þegar Jón Valur var 12 ára gamall kenndi hann henni að aka skellinöðru. Stína
sparkaði hjólinu einfaldlega í gang og brunaði af stað, ók fram og til baka á
hlaðinu og sagði svo: „Þetta er hálfgerð tæta!“
Þegar barnabörnin tóku að líta dagsins ljós gætti hún þeirra, passaði upp
á að þau væru öll södd og sæl. Enda eldaði hún bestu kjötsúpuna, gerði bestu
soðkökurnar og bjó til allra besta slátrið að þeirra mati. Hún kenndi þeim að
baka og hafði mikið gaman af því þegar hún ruglaðist á saltdallinum og syk-
urdallinum. Hún var vinkona þeirra og oft áttu þau með henni gæðastund þar
sem spjallað var um allt milli himins og jarðar.
Stína var heima við svo lengi sem heilsan leyfði og naut til þess stuðnings
barna og tengdabarna. Um miðjan júní tók heilsu að hraka og 23. júní seig sól
til viðar og Stína kvaddi þetta líf.
Séra Sigríður Kristín Helgadóttir