Fróðskaparrit - 01.01.1978, Page 82

90
Skeivar tenn hjá føroyskum børnum
mistar barnatenn« nógv sjáldsamri hjá føroyskum skúla-
børnum enn hjá donskum. Av støðuskeivleikum høvdu bæSi
skúlabørn og smábørn í Føroyum nógv færri snaraðar tenn
enn tey donsku, og smábørnini høvdu nógv færri framtenn
í krossbiti enn donsku smábørnini. Nevndu munir vóru allir
hagfrøðiliga dyggir (22. og 23. talva).
Skeivleikar í samanbiti. Føroysku smábørnini vóru her í
fleiri førum øðrvísi enn tey donsku. Tey høvdu eyðkennandi
færri distal og fleiri mesial jakslabit enn tey donsku, og so
høvdu tey nógv oftari opið bit framman, serliga av tí verra
slagnum (i> 2 mm), sum fimta hvørt føroyskt smábarn hevði
í mun til tólvta hvørt danskt. Millum føroysk og donsk skúla-
børn var bert hagfrøðiliga dyggur munur í distalum jakslabiti,
sum føroyingar høvdu oftari enn danir, og viðvíkjandi skeivari
miðju, sum donsku børnini høvdu tvær ferðir so ofta sum tey
føroysku (22. og 24. talva).
Skeivleikar í rúmi. Føroysku smábørnini høvdu munandi
minni og skúlabørnini nakað minni trongstøðu í ovara tann-
garði enn tey donsku, meðan eingin munur var í niðara tann-