Freyja - 01.03.1909, Blaðsíða 2

FKEYJA
XI &
1S6
og von, sem að veitir mér yndí
og vekur mér barnsgleðir í lyndi,
Ijósálfar bera mér ljúflega, þítt,
leita aö öllu sem finnst mér blítt,
fcera mér óskirnar hjartkœrar, hillandt
hjúpa mig sólblœju gyllandk
Alt, sem aö gerir mér lífið langt,
alt lamandi veikjandi, hart og strangt,,
alt, sem aö þrekinu eyðir
og óskirnar mínar deyðir;;
alt, sem ég hata, sem hata ég mest
—sú hugraun lei’kur mig kaldast og verst-
eg fæ aö horfa’ á þaö dapurt, deyjandi
í duptiö aflvana höfuöiö beygjandi.
1 draumuntim er ég heil, ekki hálf,,
svo högprúö og göfug, þaö er ég sjálf
laus við alla mína mörgu bresti.
1 vökunni er ég veik og smá
af vananum fjötruör í hugsun lág,
aö engu veröur draumurinn dýri, bezti.
—Kvennablaðið, 30. sept ’ojp.
Síðustu sdlhvörf.
Yzt þar lifnar eilífö blá
endstöö brautar þinnar
rís upp heljar höllin frá
húm-geim nœturinnar.
Ægilegri undrahöll
enginn þekkir slíka,
þar eru ráðin þrotin öil