Freyja - 01.03.1909, Qupperneq 5

'XI 8.
FREYJA
189
á sama stað ár eftir ár og óumbreytanleg. En blágresiö,
fjólan og stjúpmóöublómin voru allstaöar.
Af öllum blómunum unni ég fjólunni mest. Hún tók
mestum umskiftum við fœrsluna, þroskaðist ár frá ári, bar
fleiri og fegurri blóm og átti hvergi sinn líka.
Það var einungis barnsleg ást til blómanna sem kom mér
til að vinna við þau. En hvílíkt endurgjald! Garðurinn okk-
ar, grundir og runnar var allt þakið í glitrandi og angandi
blómgresi.
Börnin mín góð:— Eg segi yður þetta til að vekja at-
hygli yðar á fegurð náttúrunnar og því, hve hægt er að auka
hana með lítilli fyrirhöfn og litlum eða engum kostnaði ef þið
viljið verja til þess tíma, sem þið annars hafið lítið með að
gjöra.
Þegar ég var að vinna, ofurlítiil angi, bjóst ég ekki við
neinu endurgjaldi. En nú get ég af eigin reynzlu fullvissað
yður um, að blómin verða íegri og stœrri við að hreifa þau—
flytja þau í nýja mold. Heimilinyðar verða því skemmtilegri
sem þau eru meira prýdd og ekkert prýðir meira en blómin.
—-Blómin, börn vorsins og ástarinnar.
Þegar ég lít yfir liðna tíð, sé ég í anda, blómin mín, teygja
kollana móti vorsólinni, eins og þrár œskumannsins móti
framtíðinni, fullar af góðum og göfugum áformum. Ég á
engar sœlli endurminningar en frá þeim árum, þegar ég barn
í blárri ermasvuntu kraup á kné með barnslegri umhygglu-
semi við að grafa upp og endurplanta blómin mín. Ef þið
reynduð þetta, má vera þið fynduð ekki síður sœlu og full-
nœging í því en ýmsum öðrum skemmitunum sem meira eru
tíðkaðar. Og betri félagsskap finnið þér ekki en vorið og
blómin Veljið yður þess vegna vini meðal blómanna við hið
sí-unga skaut náttúrunnar, hlúið að þeim. Þau bregðast
aldrei en flytja yður frið og gleði og endurnýjaða eilffa æsku
með ári hverju, eins og mér og mörgum öðrum.
Yðar einlœg
Amma.
o-