Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1797, Blaðsíða 154

* 54 i. s. um &út óblrufht
Di?' áíumcínum ogfárum, £á jján écfur bagiiga
trtirfinn oent, í (íaðinn annarð brncfð, cnn
einfum, £ar f>án cr |>öai]lctfaní>i, og grciOú
f>*i]bir til bflfftnð, »ib fípi'btúflt cfca freppu?
foít; ófíémfc(tcimi(l f>án traufct uflr1 cba 2fcaga;
tná þoí. ffttrbtágð nttt|l tilbáa tncfc ntinni fprir
fcef.t, og fliótari afcfcrfc, fá i pfc. at melttfcu
matlti cr fctt á 3 petta ftóbanfci tjatnð, oq brucfit
frá ctttmn til 3gia potta á fccigi. Orfafi fctta
ofíaufl Itf, tná fctia til 6ttrni> rfca blófcjrót,
titiefcurt, fcráta bcria líng, fortu (ing, fdgrcft,
03 fo ff.
Slfpeitrt egtnníigu tttáff, fcnt cr Jiafc fnrjla
pg fífcarfia rcnnfli, 03 fúmi freftiaajli legur af
tnafltinu, tná giera bafci ftróp og fífur.
Söpgðffrup; ftófc 1 pott af góbri fatri og
fterfri nutfl, ^cfljí af pinfc|surfubu cfca órcíftu
tnaflti, nífcur til 1 pela, gcim fifcann á felfcum
jlaö í glaft cfca glafferafcri frucfu. í)>afc má
bráfa Í flab ftfurð, f>]tnangð, ogftropð, ffri*
lagi til fcriófífafta, tif at blanfca famann oifc
braub, cfca bÍHgoatn, og óocrn annann jtáflingð
bríjcf, gcimijí Icingi p^Wt, og fejlar Itttt, «
jboefci fefatifci og natranfci, finna futnír foíun af
potí 6riófí» pg íúngnabeif11 féu tcfttar 2 aj
jnatjíciöar inn f fctttt á niáíunt,
Jöl^ððfífuc giertfl mefc bcjju ntétii taf
j pb. ^oíta ftfurtf | og af fprr ncfnfcrt májl
j|- pela, lát oefla pflr £ccgri glób; |>á fab cr
Íáflfctfcfí pg tiíólifctlcga ^pcftorfcit, ffal {»eIIa
poí