Helgarpósturinn - 18.05.1979, Síða 1
„Enginn svallari”
Ólafur
Gaukur
bregður
sér í
blaða-
manns-
spjarir
Ertu mað-
ur með
mönnum?
Islenska
klúbbafárið
©
Sími 81866
samkeppni
ársins
Hinn
íslenski
Hamlet og
frelsarinn
- Hákarl
©
ur ellinnar?
„Gamla fólkiö er alls ekki eins
vitlaust og ruglað og fólk heldur,
— eöa vill haida. Þaö er ekki hægt
aö leyfa sér hvaöa framkomu
sem er viö þetta félk þó þaö sé
ekki jafn hresst andlega og
likamlega og ég og þú. Þetta fólk
hefur sfnar tilfinningar”.
Þetta segir Særún Stefánsdótt-
ir, ung kona sem starfaði nýliðinn
vetur á elliheimilinu Grund.
Reynsla hennar af starfinu þar og
kynni af aöbúnaði og aðhlynningu
gamla fólksins leiddi til þess að
hún ákvað að festa á blað ýmis-
legtsem bar fyrir augu hennar og
eyru. Lýsingin er oft ófögur.
Helgarpósturinn birtir i dag brot
úr frásögn Særúnar, þar sem
kemur fram, að talsvert skortir
á að vistfólk á elliheimilum fái,
a.m.k. I sumum tilvikum —, þá
umönnun sem þaö á rétt á.
Særún vann að sönnu á erfiðri
deild, en hún varð m a. vitni að
þvi að mat, og þá scundum litt
girnilegum mí>t, var troðið ofani
vistfólk, að lyfjagjafir geta verið
hæpnar, að vistkona var látin
liggja i reiöuleysi i saur sinum og
þvagi næturlangt, að hreinlæti
væri i ýmsu ábótavant og ylli
hugsanlega pestum meðal gamla
fólksins, að skorti á uærgætni og
skilningi á þörfum vistfólks. önn-
ur fyrrum starfsstúlká á Grund
hefur staðfest aó fráscgn Særúnar
sé rétt. t samtaii við Helgarpóst-
inn segir Særún að þægilegra
hefði verið aö g’eyma þessari
reynslu með öllu, en hún hafi talið
það siðferðislega skyldu sina að
vekja athygli á þvi sem fáir hafa
hugleitt eða gert sér grein fyrir,
— að Islenska velferöarrikiö hef-
ur ekki búiö elstu kynslóðum sin-
um það umhverfi sem þeim sæm-
ir.
©
um ógnar-
jafnvægi
Magnus Torfi
Ólafsson skrifar
í Erlendri
yfirsýn ^