Helgarpósturinn - 18.05.1979, Page 10
10
Föstudagur 18. maí 1979. —helgarpásturinrL.
MISKUNNSÖMU KIJÚBBVERIARNIR
Helgarpósturinn segir frá nokkrum dæmum um félagafýsn íslendinga
„Maður er manns gaman" segir i kvæðinu. Allir
byggjendur sama lands eru saman í einu félagi,
þjóðfélaginu. Þar ægir saman alls kyns skoðunum og
sjónarmiðum og kannski erf itt að henda reiður á hlutun-
um á stundum. Það er ef til vill þess vegna að mannfólk-
iö hefur þá áráttu að mynda smærri félög, þar sem fólk
kemur saman til að vinna að sama markmiðinu, ræða
sameiginleg áhugamál o.s.frv. I smærri félagseiningum
eiga orðin úr Hávamálum auðveldara með að verða að
veruleika. öll mannleg samskipti verða auðveldari og
tengslin verða sterkari.
Þessi félög sem mennirnir stofna, eru ákaflega mis-
munandi. Þau geta verið allt frá óformlegum rabb-
kvöldum, þar sem konurnar koma saman og kalla
saumaklúbb, á meðan mennirnir eru með sinn spila-
klúbb, upp í það að vera skipulögð starfsemi, þar sem
ákveðnar leikreglur gilda og viss formfesta er fyrir
hendi.
Ein tegund félaga er sú sem nefnd er þjónustuklúbbar.
Það eru félög sem vinna að meira eða minna leyti að alls
konar líknarmálum. Þessi félög láta bera mismunandi
mikið á sér. Sum þeirra eru alltaf í f jölmiðlum, önnur
sjaldan eða aldrei. Um tilgang þeirra er ekki nema gott
eitt að segja, en menn velta því oft fyrir sér, hvort ekki
sé um leið verið að skara eld að eigin köku, að þessi félög
séu notuð sem einhvers konar stöðutákn góðborgarans,
sem viII láta gottaf sér leiða, og um leiðá sér bera.
Þessum félögum er það flestum sameiginlegt, að þar
eru eingöngu karlmenn. A því eru þó undantekningar.
Konurnar hafa líka fetað f fótspor karlmannanna og
stofnað sin félög.
Helgarpósturinn hafði samband við forvígismenn
nokkurra af þessum félögum og bað þá um að kynna
félögin.
Sóroptimistar:
að ef la vináttu og skilning
„Sóroptimistahreyfingin var
stofnuó þann 3. október 1921 i
Bandarikjunum. Hiin var stofnuö
af manni sem sá um útbreiöslu á
Rotary, og haföi hann ætlaö aö fá
skólastjóra inn i þá hreyfingu.en
þá kom i ljós aö skólastjórinn var
kona. Þau fóru þá aö ræöa saman
og upp úr þvi varö þessi hreyfing
til. Hér var fyrsti klúbburinn svo
stofnaöur áriö 1959”, sagöi
Halldóra Eggertsdóttir,
formaöur útbreiöslunefndar
Sóroptimistasambands Islands.
„1 sambandinu eru nú 6 klúbb-
ar, og veröur sá 7. stofnaöur i
haust. Félagar eru liölega 130.
Markmiö hreyfingarinnar eru
aö gera miklar kröfur til siögæöis
i athafnalifi, vinna aö mannrétt-
indum og einkum aö þvi aö auka
réttindi konunnar, efla vináttu og
skilning sóroptimista allra landa
og stuöla aö auknum skiiningi og
vináttu á alþjóöavettvangi.
Fram til þessa hafa helstu
verkefni islensku klúbbanna
veriö fyrirlestrar um ýmis menn-
ingarmál, vandamál unglinga,
mennta-, heilbrigöis-, og
þjóöfélagsmál. Þá gefum viö
gjafir til stofnana eins og Land-
spitalans og Borgarspitalans.
Einnig höfum viö veitt ungu fólki
námsstyrki. Sumir klúbbarnir
hafa veriö meö aöstoö viö aldr-
aöa.eöa unniö aö varöveislu
menningarverömæta eins og húsi
Bjarna riddara i Hafnarfiröi.
Fundir eru einu sinni i mánuöi
a.m.k. og á þeim fara fram
venjuleg fundarstörf og umræöur
eru um þau mál sem unniö er aö
hverju sinni. Fjármögnunarstarf
hreyfingarinnar fer fram meö
blómasölu, kortasölu, kökubasar
o.s.frv.
Til þess aö ganga I klúbbana
veröur viökomandi kona aö vera
oröin 21 árs. Þær sem hætta aö
vinna 65 ára halda fullum réttind-
um i fimm ár og veröa fyrr-
verandi félagar 70 ára. Þaö er
ekki hægt aö sækja um inngöngu i
hreyfinguna. Ef viö viljum fjölda
i klúbbnum litum viö kringum
okkur eftir konum sem viö viljum
bjóöa þátttöku. 1 hreyfingunni er
einn fulltrúi frá hverri starfs-
grein.
Þetta er ákaflega skemmtileg-
ur félagsskapur. Þarna koma
konur hver fyrir sina stétt og
maöur lærir ákaflega mikiö um
þjóöfélagiö i heild. En þetta er
ekki eingöngu til aö vinna fyrir
þjóöfélagiö og styrkja lftilmagn-
ann, heldur er þetta lika fróöleik-
ur og styrkui1 fyrir okkur”.
Frímúrarar:
leyndin fyrir öllu
Frimúrarar vildu ekki gefa
neinar upplýsingar um félags-
skapinn.
Oddfellow:
flöggum ekki þvf
sem við gerum
„Oddfellow-reglan var stofnuö
áriö 1819 i Baltimore I Bandarikj-
unum. Hér hóf hún starf sitt 1.
ágúst 1897”, sagöi Sveinn Björns-
son stórsir reglunnar á tslandi.
„Reglunni er skipt i 22 deildir
og félagar eru um tvö þúsund.
Tilgangurinn er eins og segir I
merki reglunnar, aö vitja sjúkra,
aö llkna bágstöddum, aö jaröa
framliöna og veita munaöarlaus-
um fóstur.
Aö þvi er varöar starfsemina
inn á viö, höldum viö fundi. Þeir
geta veriö vikuiega yfir vetrar-
mánuöina. Sumar deildir hafa þó
fundi einu sinni i mánuöi. Starf-
semin út á viö kemur fram i
liknarstarfi, styrktarstarfsemi
o.fl. Þaö hefur margt veriö gert á
vegum reglunnar, en viö erum
ekki aö flagga þvi. Ef þyggjand-
inn vill gera eitthvaö, þá ræöur
hann þvi. Vifiistaöahæliö var á
sinum tima stofnaö fyrir forgang
Oddfellow-reglunnar. Eins er
með sjúkrasamlagiö, þaö var
stofnaö fyrir forgang reglunnar,
en siöan tók rikiö viö.
Tii aö ganga i hreyfinguna
veröa menn aö vera 21 árs. Þá eru
sett nokkur önnur skilyröi sem
þeir sem áhuga hafa á inngöngu
eru veittar upplýsingar um.
Viö teljum æskilegast aö menn
gerist félagar á aldrinum 25—40
ára. Þeir sem hafa áhuga á þvi
geta haft samband viö einhvern
félaga, sem kemur þvi siöan rétta
boöleiö. Frumkvæöiö veröur ekki
aö koma frá okkur.
1 reglunni er fólk úr öllum
starfsgreinum og þar hafa allir
sömu réttindi og skyldur, hvort
sem þaö eru verkamenn eöa ráö-
herrar, blaöamenn eöa banka-
stjórar.
Reglan hefur innan sinna
vébanda bæöi kvenna- og karla-
deildir og þaö má geta þess aö
elsta kvennadeildin veröur 50 ára
21. mai.
Ég tel aö menn gangi i svona
félagsskap til aö vinna aö tilgangi
og markmiðum reglunnar. Þarna
eignast maður lika góöa félaga,
getur bætt sig og aöra látiö gott af
sér leiöa”.
Lions: að hlúa að
sínu byggðarlagi
„Lions hreyfingin var stofnuö I
Bandarikjunum áriö 1917. Hér á
landi hóf hún starfsemi sina áriö
1951”, sagöi Þorvaldur
Þorsteinsson.
„Tilgangurinn er fyrst og
fremst sá að efla félagsanda og
heilbrigt félagslif félaganna, en
siöan og ekki hvaö sist aö fylgjast
meö þörfum bæjar- og sveitar-
félagsins og finna leiðir til aö
fullnægja þeim. Og þá sérstak-
lega starfa aö liknar-, og
mannúöar- og menningarmálum.
Klúbbarnir eru dreiföir um allt
land og eru þeir nú hátt I 80 meö
tæplega 3000 félagsmenn. Menn
hittast tvisvar i mánuði nema yfir
sumartimann. Hver klúbbur vel-
ur sér starfssviö. Venjulega taka
félagar ástfóstri viö eitthvaö sér-
stakt verkefni I liknarmálum,
mjög mikiö i sambandi viö
sjóndepru, heyrnardaufa og lam-
aöa og fatlaöa. Auk þess eru
margir klúbbar úti á landsbyggö-
inni sem styrkja sjúkrahús
staöarins meö kaupum á tækjum.
Starfiö er mjög viötækt og
verkefnin eru valin eftir þvi hvar
skórinn kreppir á hverjum stað.
Klúbbarnir stefna fyrst og fremst
aö þvi aö hlúa aö sinu byggöar-
lagi. Einnig höfum viö tvisvar
efnt til landssöfnunar fyrir stærra
átak. Þá hefur þaö færst i vöxt aö
leggja þróunarlöndum liö þegar
eitthvaö bjátar á. A vegum
alþjóðlegu hreyfingarinnar er
hjálparsjóöur sem notaöur er til
aö auka menntun i þessum lönd-
um og búa þau tækjum til sjálfs-
bjargar.
Til þess aö ganga I hreyfinguna
veröur einstaklingurinn aö vera
fjárráöa, en efri mörk er engin.
Þá getur enginn sótt um inn-
göngu, heldur veröur mönnum aö
vera boöiö. Þar er reynt aö hafa
þetta eins breitt og hægt er og fá
menn úr sem flestum starfsgrein-
um til aö þjóna sem viöast.
I klúbbunum eru eingöngu karl-
menn, en til eru kvennaklúbbar I
tengslum viö hreyfinguna. Enn-
fremur eru til svokallaöir Leo-
klúbbar fyrir unglinga, en þeir