Helgarpósturinn - 15.06.1979, Side 6

6
Föstudagur 15. júní 1979
—helgarpásturinn-
Staður fyrir
— Litið við á snyrtistofu landbúnaðarins eftir Guðjón Arngrimsson
Ég var vlst búinn aö segja
yfirvöldunum á bænum aö þeir
mættu eiga von á mér viö hring-
borBib ábur en ég hlypi tlt yfir
allan sjó aö bjóöa fólki góöan
dag í smábæ i Englandi. Ég fer
þangaö tvisvar á ári til að eta
skonsur og er álitimviöundur i
bakariinu. Þegar bakarameist-
arinn sér mig kominn i biöröð-
ina byrjar hann i offorsi að telja
skonsurnar og mæla biðrööina
með augunum. Siöan fórnar
hann höndum og gefst upp fyrir
þessari staöreynd i biöröö. Þeg-
ar ég fór fyrst i biöröö var ég
frekar ungur og staddur I
Lundúnum aö svelta mér til
heilsubótar. Þaö var á þeim
voöaárum, þegar allt var
skammtaö i Englandi, meira aö
segja gleöikonurnar I miöborg-
inni voru skammtaöar, enda
fleiri ameriskir hermenn i Eng-
landi þá, en hægt var með góöu
móti aö anna.
Ég man aö ég fékk eitt egg á
viku og át þaö aldrei;þaö endaöi
uppi þýskri gyöingakonu sem
var min matmóöir, skelfilega
mikil nánös, ég var hjá henni og
manni hennar upp á bed og
breakfast, og fékk tesull á
morgnana og eitt heitt roll, sem
hefði aldrei hlotiö viöurkenn-
ingu hjá Bernhöftsbakarii sem
almennilegt rúnstykki. Oskap-
legur listamaöur, rithöfundur á
kvikmyndahandrit, skrifaöi
m.a. fyrir Orson Wellesog var
um þetta sinn aö vinna aö hand-
riti meö Artie Shaw, klarinettu-
snillingnum heimsfræga á árun-
um eftir 1940. Hann haföi veriö
kvæntur Lönu Turner, sem var
vist veikleiki Siguröar Skóla-
meistara, enda maöurinn
fagurkeri og gat sér góöan or-
stýr og snillinga aö sonum.
Einhverjar fleiri stjörnur átti
Artie, sem var viökunnanlegur
maöur og blátt áfram. Þekkt
fólk er þaö gjarna, þrátt fyrir
hæfileikana og kúnstina. Það ku
veraverra meösmákalla i'list-
um; þeir eru erfiöir i umgengni
og oröljótir og hvessa á mann
augum og hnussa stundum.
Sumir slikir enda oft sem gagn-
Þröngt
Sviöin frá þeim félögum
fara til afurðasölu Sambandsins.
Þau koma viösvegar aö af land-
inu og eiga aö vera tilbúin til aö
fara beint I ofninn. Þar vill þó
veröa misbrestur á. „1 rauninni
eigum viö ekki aö þurfa aö taka
upp klippurnar”, sagöi Sigur-
hans. „En sum sláturhúsin skila
þessu þannig frá sér aö þaö er
hreinlega ekki hægt að sviöa —
nema snyrta hausana til áöur”.
„Þetta er lika aö minnka hérna
hjá okkur miöaö viö þaö sem áður
var. Sláturhúsin tima orðiö ekki
aö flytja þessa vinnu á brott. Svo
er þetta lika misjafnt eftir árs-
tima. Núna erum viö t.d. bara
tveir en þegar mest er aö gera á
haustin erum viö uppi fimm
hérna inni. Og þá getur veriö ansi
þröngt eins og þú getur tmyndaö
þér”.
Þrir árekstrar
Akaflega fáir vita af þessari
starfsemi. Sigurhans sagöi aö eitt
sinn þegar Sætúninu var lokaö og
umferöinni beint inná vegspott-
ann, sem skúrinn stendur viö,
hafi oröiö þrir árekstrar fyrir
framan, vegna þess hve bil-
stjórar gláptu.
Talsvert er um aö menn liti þó
inn til þeirra. Og þá eru þaö
gjarnan sömu athugasemdirnar
sem falla. „Er þetta staður fyrir
uppgjafa rakara?” er gjarnan
spurt, og þaö er kannski engin
furöa. Vinnubrögöin minna
stundum á rakarastofuijþó kinda-
hausarnir kvarti ekki yfir þvi þó
of mikið sé tekiö af I hnakkanum.
Né annars staöar ef út f þaö er
fariö-„Nei, nei”, sagöi Sigurhans
þegar hann var spuröur hvort
nokkuö væri reimt i kofanum.
„Þær eru svo saklausar kindurn-
ar. Þær ganga ekki aftur”.
• „Ég er kvennabósi”, segir
Ryan O’Neil. Þaö Jþarf vist eng-
inn aö efast um þaö, og öruggt er
aö Gróurnar gæfu mikiö fyrir aö
vita hvort Candice Bergen hefur
falliö fyrir spékoppum þess sem
hún hefur uppnefnt „litli unnust-
innhennar Ameriku”. Candiceog
Ryan leika saman um þessar
mundir i Oliver’s story, sem er
framhald af Love story. Menn
velta þvl fyrir sér hvort hjóna-
band sé I nánd. Sem svar viö
þessum orörómi, lætur Candice
sér nægja aö segja: „Viö Ryan
erummjög góöir vinir. Þaö er allt
og sumt”. Auk þess er Candice
framarlega I kvenfrelsisbarátt-
unni og á móti hjónabandi:
„Hjónabandiö hefur heft þróun
konunnar, þaö er móögun viö
skynsemina”. Enhúnruglar ekki
saman hjónabandi og ást.
• Elisabeth Taylor er staöráöin i
þviaöfórna öllufyrir stjórnmála-
frama mannsins sins, John
Warner. Til aö hjálpa til viö fjár-
mögnun kosningabaráttu hans,
hefur hún ákveöiö aö selja dem-
antinn sem Richard Burton gaf
henni, en andviröi demantsins er
um 1125 milljónir króna. Elisa-
bethhefur I sama skyni samþykkt
aö gerö veröi kvikmynd um lif
hennar.
• The Reader’s Digest, sem
þekkt er fyrir útgáfur á verkum
þekktra meistara, hyggjast nú
stytta bibliuna til hægöarauka
fýrir almenning. Þeir ætla aö
taka bókina, sem inniheldur 750
þúsund orö og stytta hana um 40
prósent, aöallega meö þvi aö
sleppa öllum ættartölum og köfl-
um sem eru endurteknir i hinum
ýmsu „bókum” bibliunnar....
uppgjafa rakara?
,,Snyrtístofa Landbúnaöarins”
er frábrugöin öörum snyrtistof-
um. Ilmurinn er ekki alveg jafn
indæll.húsgögnin öllu ókræsilegri
og snyrtisérfræöingarnir hvergi
nærrieins næs. Bragöiö eraftur á
móti betra.
Snyrtistofan er reyndar ekki
hiö opinbera nafn þessarar
merku stofnunar. Hún á sér ekk-
ert nafn. Hún hefur samt veriö til
lengi og siöustu 25 árin,eöa svo, i
litlum skúr viö Laugalækinn i
Reykjavík. Þar eru daglega
snyrtir og sviönir um 600 kinda-
hausar.
Handaflið
handafliö. „Þaö væri kannski
hægt aö nota vélar ef hausarnir
væru allir jafn stórir en þeir eru
þaö nú einu sinni ekki”, sagði
hann.
Þegar Helgarpósturinn bankaöi
uppá I skúrnum voru þeir tveir atj,
Sigurhans og Ebeneser Erlends-
son. Skúrinn er I f jórum hlutum, I
einum er kaffistofa og aöstaöa til
aö skipta um föt og fara I sturtu,
og siöan eru þrjú herbergi sem
notuö eru viö verkið. I þvi fyrsta
eruliillur þar sem dagskammtin-
um,600 hausun^er komið fyrir, þá
er klippiherbergið og loks sjálfur
helgidómurinn, meö stórum gas-
ofni.
Allt er gert með gömlu aöferö-
inni og Sigurhans Wium sem
hefur umsjón meö sviöamennsk-
unni segir aö breytingar hafi litiö
sem ekkert veriö ræddar. Besta
aðferöin viö aö sviöa sViö væri
Byrja klukkan fimm
„Viö látum hausana liggja i
hillunum yfir nótt”, sagöi Sigur-
hans. „Viö fáum þá frosna og þaö
er mátulegt aö láta þá liggja i
Meö klippurnar á lofti.
tæpan sólarhring áöur en þeir eru
teknir og verkaöir."
Verkunin fer fram meö gamla
laginu, eins og áöur- sagöi.
Hausarnir eru einfaldlega snyrtir
tU, þ.e. klipptar af ullarlufsur,
stungiö tein uppi nasaholurnar
og hausnum stungiö á horium inni
logann.
Þeir byrja klukkan fimm á
morgnana. „Okkur þykir þaö
mun betra” sagöi Sigurhans.
„Viö vinnum þetta I ákvæöis-
vinnu, eigum aö klára 600 hausa á
dag. Ef viö byrjum fimm á
morgnana erum viö búnir aö öllu
fyrir klukkan tvö á daginn og þá
hefur maöur siödegiö fyrir sig.
Þaö getur munaö miklu. Maöur
kemst i allar stofnanir auk þess
bara út i sólina á sumrin. Ef sólin
skin er næstum ólift hérna inni
fyrir hita”, sagöi Sigurhans.
Sigurhans á fullu viö svföamennskuna.
Erfitt að þrifa
Það er auöséö á handbrögöum
Sigurhans aö hann er ekki aö
klippa til sína fyrstu hausa. „Ég
er búinn aö vera I þessu núna
siöan 1973” sagöi hann. „Ég var
llka aöeins i þessu þegar ég var
strákur.” Svlöamennskan viröist
ganga I ættir þvi aö afi Sigurhans
gegndi sama starfa oghann fyrr á
árum. Þá var sviöakofinn viö
Skúlagötuna,en svo var starfsem-
in Qutt þangaö sem hún er nú.
Upphaflega var allt gert I þeim
hluta sem nú er kaffistofan, en i
gegnum árin hefur smám saman
veriöklambraö viöþannkofa eins
s og glöggt má sjá. Gólfiö er mis-
s. hátt og allt er þetta heldur óhrjá-
? legt. „Viö erum aö minnsta kosti
*; 20 ár á eftir tlmanum hvaö aö-
| stööu snertir," sagöi Sigurhans.
| „Þaö er erfitt aö þrifa þetta svo
* vel sé. Sóðaskapurinn vill veröa
meiri en hann ætti aö vera vegna
húsnæðisins”.