Helgarpósturinn - 22.08.1980, Side 17

17
holnFirnncrh irinn Föstudagur 22,ágúst i98o
Það er rúmgott f kringum Stefán Sigurðsson á þessari mynd, þar sem
hann stendur i sal sameinaðs þings, en það verður aldeilis þröng á
þingi, þegar þingmenn mæta tilstarfa aðloknu „sumarleyfi”.
Siguröi aö blærinn innan veggja
þinghússins væri annar a sumrin
ená veturna . Þögnin réði rtkjum
i þingsölum þegar Helgarpósts-
menn röltu um húsið i vikunni og
við blöstu auð sæti þingmanna.
,,Já, þaö virðist nóg plássið hér
núnai’ sagði Stefán Sigurðsson,
,,en það er rní nógu erfitt að koma
öllum 60 þingmönnunum fyrir hér
i sal sameinaðs Alþingis þegar
allir eru mættir. Það er rétt hægt
að koma inn stólum og boröum
fyrir alla”.
Stefán bætti þvi við, aö hann
gæti ekki séð i fljótu bragöi
hvernig koma ætti öllum þing-
mönnum fyrir, ef t.d. utanþings-
stjórn sæti og ráðherrarnir væru
þar með ekki Ur röðum þing-
manna. ,,Þá yrðu þeir sem nú eru
ráöherrar að fá sæti útii sal. 1 dag
sitja 10 þingmenn eða 1/6 hluti
þingliösins við ráðherraborðin
Logn á undan stór-
viðri í Alþingissölum
„Þvi verður ekki neitað að það
er allt annar andi i húsinu á
sumrin, en á vetuma ” sagði
Stefán Sigurðsson starfsmaður
Alþingis, og húsið sem hann átti
við er auövitað gamla virðulega
húsið viö Austurvöllinn — Al-
þingishúsiö. „Þetta er náttúrlega
eins og i dauðs manns gröf hér á
sumrin i samanburði við
mannmergöina og lætin hér
þegar þing stendur yfir,”
Stefán sagði þó, að alltaf væri
eitthvað renneri i húsinu á sumr-
in. „Hingað koma menn og biðja
um lög og frumvörp. Þá Ifta þing-
mennirnirhér við þegarþeir eru í
bænum og taka póst sem til þeirra
hefurkomið. Sumir þeirra eru að
auki mikið á skrifstofum sfnum
úti i Þórshamri og Skjaldbreiö og
þá með annan fótinn hér i þing-
húsinu”
Stefán Sigurðsson sagöi einnig
að fyrir kæmi að flokksfundir
væru haldnir I þingflokksher-
bergjunum á neðstu hæðinni.
Það var aldeilis ekki ofsagt hjá
svo þetta smellur saman. En ekki
mega miklar breytingar veröa
svo að þingmenn sprengi ekki
utan af sér þetta húsnæði”.
En það er óhætt að fullyrða að
logniö sem nú rlkir í sölum Al-
þingishússins er aðeins stilla á
undan stórviðrinu sem skellur á
þegar þingmenn fara að hella úr
viskubrunnum sinum i ræðu-
stólum þingsins, þegar það
veröur sett á nýjan leik með
haustdögum.
— GAS
Maðurinn bak við nafnið:
Árni Sigurjónsson,
fulltiii lögreglustjóra
„A efni í
heila bók”
„Þetta er eriisamt starf og við
hérna hjá útlendingaeftiriitinu
erum raunar á vakt allan sólar-
hringinn,” sagöi Arni Sigurjóns-
son fulltrúi lögregiustjórans i
Kcykjavik, en eitt aðalstarf Arna
hjá lögreglustjóraembættinu er
að fylgjast með útlendingum hér
á landi. Hann var t.d. sá aðili sem
hvað mest kom nálægt málisov-
éska flóttamannsins, Kova-
lenko, sem frægt er oröið.
Arni var að því spuröur hvort
það drifi ekki ýmislegt á daga
hans I starfi hjá útlendingaeftir-
litinu. „Jú þaö fer nú ekki hjá
þvi,” svaraði hann, ,,en hins
vegar væri það efni i heila bók, ef
ég ætti að fara að tiunda það allt.
Þaö eru auðvitað ófáir útlend-
ingar, sem heimsækja landið i
skemmti- fróöleiks -eða atvinnu-
leit og I stórum hópum eru oftast
einhverjir svartir sauðir. Þá
kemur til okkar kasta og það ger-
ist ósjaldan, að það er þörf á þvi
að visa útlendingum af landi
brott.”
Arni kvaðst aðspurður ekki
vilja dilkadraga útlendu ferða-
mennina eftir þjóðernum og segja
fólki frá einu landinu erfiöara og
óæskilegri gesti en frá öðru.
„Hins vegar eru þaö yfirleitt erf-
iðari mál að eiga við, þegar
feröamennirnir eiga langt heim
og kannski er ekkert sendiráð frá
Arni Sigurjónsson sagðist ekki
hafa margar fristundirnar, en
þær sem gæfust færu I að
dytta að garðinum og sinna fjöi-
skyldunni.
þeirra þjóölandi staðsett hér á
landi.”
— Vegna eðlis starfs ykkar
hljótið þiö aö þurfa að tala tung-
um manna og jafnvel engla hér
hjá útlendingaef tirlitinu''
Hvernig gengur ykkur að tala viö
fólk frá hinum ýmsu þjóölöndum
heims?
„Þetta bjargast alltaf einhvern
veginn,” svaraöi Árni. „Til
marks um þaö get ég sagt frá þvi,
að við höfum aldrei þurft að
kaupa túlk til að aöstoöa okkur
fyrr en núna I máli sovéska flótta-
mannsins.” — GAS.
HEFURÐU SÉÐ HANN?
Þegar menn fara I bió, taka
þeir þá eftir dyraverðinum sem
rifur af miðanum hjá þeim um
leið og þeir ganga I salinn?
„Sumir ganga hér inn af göml-
um vana og sjá mig ekki. Ég sé þá
kannski ekki heldur” sagði
Gunnar Þjóðólfsson dyravöröur i
Háskólabiói þegar Helgarpóstur-
inn lagði fyrir hann þessa spurn-
ingu.
„En svo hef ég lika eignast
svindla sér inn. Voru meö miða
sem þeir höfðu llmt saman. Fyrir
svona 10-15 árum voru strákarnir
I Hagaskólanum stundum að
reyna þetta. En þaö er best aö
nefna engin nöfn, þetta eru
orðnir svo virðulegir menn i dag.
Efégséstrákameögallaða miða,
þá tek ég I öxlina á þeim og læt þá
út fyrir. Það hefur aldrei orðið
neinnhasar út af þvi. Ég hef bara
einu sinni lent I átökum hér. Þá
Gunnar Þjóðólfsson dyravörður i Háskólabiói .Framhjá honum kemst
enginn fullur eða miðaiaus.
kunningja i gegnum þetta starf”
sagði Gunnar. „Og það gerist að
ég hitti fólk I bænum sem heilsar
mér. Fólk sem ég veit ekkert
hvað heitir og veit engin deili á,
nema hvað ég kannast við and-
litini’
Gunnar er gamall I hettunni i
dyravaröarstarfinu, hefur verið
viðþetta i23 ár. Hann byrjaðifer-
il sinn í Laugarásbiói sem þá var
til húsa þar sem matsalur DAS er
nú.Siöanfórhann ITjarnarbió og
þaðani Háskólabió, þar sem hann
vinnur nú sem lausamaöur við
dyravörslu og einnig starfar hann
viðað stilla upp fyrir synfóniuna.
Viö spuröum hann að þvi hvort
engin brögð væru að þvi aö menn
reyndu að svindla sér inn á kvik-
myndasýningar.
„Ekki fullorðnir,” sagði hann.
„En krakkar reyna það stundum.
Einkum var mikið um þaö hér
áður fyrr að strákar reyndu aö
ætlaði ég að henda út drukknum
manni.Enhannsparkaði gegnum
rúöu hérna frammi og skarst illa.
Mér fannst ekki forsvaranlegt að
láta manninn fara burtu svona á
sig kominn, en hann brást hinn
versti við. Þaö uröu úr þvi slags-
mál og endaöi meö þvi að sjúkra-
bill og lögregla komu á vett-
vangi’
Mega menn ekki fara drukknir
á bió?
„Ég hleypi ekki drukknum
mönnum inn, þeir eyðileggja
sýninguna fyrir öörum.” sagði
Gunnar. „Og efég sé að menn eru
með flöskur inn á sér þá tek ég
þær i geymslu á meðan á sýning-
unni stendur.”
Og þá vita menn það. Það þýðir
hvorki aðsvindla sér miðalausum
eða fullum fram hjá Gunnari
Þjóðólfssyni dyraveröi i Háskóla-
biói.
EI