Helgarpósturinn - 30.01.1981, Blaðsíða 10

'áxturM .Astxjfgl'
' ';.Vív.,,;r fZ
v? T'mirá'viéto)'’
\i::- ■
**•“<<^t-u.»;«r
t *'' **s*HeíÍNbNM*
(* °3(*!ttíC«H 4 '\+é,v :yu
. V* : ‘"í'" Í
/*w»^
Föstudagur 30. janúar 1981
A/
.i
ííelgarpásturinrL_
sjálfsagt
eftir að standa enn um
hriö, eða næst aftur
upp sala á evrtípskum
ogameriskum bilum?
Einn möguleikinn
enn er reyndar fyrir
hendi. Eitt bilaumboð,
Glóbus h/f, er þegar farið að
flytja inn bíla frá Suður-Kóreu og
undanfarin ár hafa einmitt verið
uppi spádtímar, að einmitt þar sé
næstu „iönbyltingu” að vænta.
Fleiri treysta á Japan
Það er i það minnsta ljóst, að
ýmis bifreiðaumboð, sem hingaö
til hafa eingöngu flutt inn
evrópska og ameriska bila, hafa
séð sér þann kost vænstan að ná
sér i sambönd i Japan. P.
Stefánsson hefur flutt inn Galant,
Lancer og Colt frá Mitshubishi
siðan 1979 — og Hekla eftir aö
fyrirtækin voru sameinuð i fyrra
Fordumboðið Þ. Jónsson bættist
svo í hópinn á síðasta ári af
svipaðri ástæðu og er nu að hefja
innflutning á bilum frá Suzuki.
Meira að segja Véladeild Sam-
bandsins hefur litið til Japan. Að
sögn Bjarna Ólafssonar fram-
kvæmdastjóra var ekki annaö
taliö fært eins og ástandið hefur
verið á bilamarkaðnum en at-
huga möguleika á japönsku um-
boði. Endanleg ákvörðun hefur þó
löndum þar sem boðið var upp á
ódýra bila. Að lokum náðust
samningar við Mitshubishi i
Japan. Það umboð hafði Egill
Vilhjálmsson h/f raunar - verið
með um sinn, en hafði ekki tekist
að ná verulegri sölu.
Veraldargengið
En fallvalt er veraldargengið.
A sfðasta ári var þróun helstu
gjaldmiðla heimsins þannig, aö
japanska yenið hækkaði um
hvorki meira né minna en 85%
miðaö við islensku krónuna.
Þýska markið hækkaði hinsvegar
ekki um meira en 39%, dollarinn
um 58% og pundiö um 69%. Þetta
þýðir, aö þýskir, bandariskir og
breskir bilar hækka minna frá
verksmiðjunum vegna gengis-
breytinga en japanskir. Hinsveg-
ar er verðbólga i Japan ennþá
minni en I hinum löndunum, og
það dregur eitthvað úr þessari
sveiflu.
Hvað er svo um þessa bila að
segja? Eru japanskir bilar svo
mikið betri en aörir, að þaö eitt
skýri þá staðreynd, að meira en
annar hver íslendingur sem
keypti nýjan bil árið iQnf>
japanskt?
41úð við framleiðslu
En hvað segja
,\ bilasérfræðingar
um japönsku bilana?
Eru þeir svipaðir
óörum bilum að gæðum,
eða eru þeir svo' miklu
betri að öllu leyti, að það
réttlætti þessar miklu vinsældir
þeirra?
— Astæðan fyrir þessum miklu
vinsældum er alúö við framleiðsl-
una. Japönsku bilarnir eru betur
samari settir en aðrir bilar og öll
smáatriði betur úthugsuð, sagði
Haukur Hauksson bilasali, sem
auk þess að selja allskonar bila
hefur rekið ýmsar gerðir
japanskra bila á bilaleigu.
— I þessum bilum er engu
gleymt allt er jafn þrauthugsaö.
Japanirnir brydda aldrei upp á
nýjungum en taka þrautprófaðar
og gamalreyndar nýjungar frá
öðmm framleiöendum og full-
komna þær.
Frá Japan koma aldrei „mánu-
dagsbilar” þetta er allt jafn vel
skrúfað saman. Eini ókosturinn
er þó lakkið. Það hefur ekki
reynst alltof vel, en ástæðan er
sú, að við sprautun gefa þeir bil-
unum ekki nema tvær yfirferðir
af lit og eina af glæru lakki. Við-
ast annarsstaðareru gefnar þrjár
til fjórar yfirferðir af lit. En þá
má ekki gleyma að til þessa að
minnstakosti hafa japönsku bil-
arnir verið mun ódýrari en sam-
svarandi evrópskir og bandarisk-
ir, en gefa þeim ekkert eftir,
sagði Haukur Hauksson bilasali.
aöir en aörir bilar, og evrópsk
bilablöð telja þá standa evrópsk-
um bflum að baki, þótt nú sé tekið
aö draga saman. Einstaka bill er
þó af svipuðum gæðum, til dæmis
nýi billinn frá Mazda, sem er
nefndur 323, og fleiri framhjóla-
drifsbilar, sem hafa komiö fram
að undanförnu. I sannleika sagt
hafa margir japanskir bilar verið
hálfgerðir leiðindabilar sérstak-
lega hvað varðar stýrið og yfir-
leitt aksturseiginleika, sagði
Ómar.
— En þeir eru alltaf vel settir
saman. I neytendablaði frá
Bandarikjunum segir til dæmis
nýlega, að þeir séu áberandi best-
ir að þvi leyti. Og i þýsku blaði
eru Toyota Starlet og Datsun með
besta útkomu i könnun á þvi
hversu oft bilar verða ógangfærir
vegna bilana. Þar eru þeir i hópi
gæðabfla eins og Bens og BMW.r
Skýringin á þvi, að japanskir
bilar hafa selst svona vel hérna er
þvi ekki fyrst og fremst sú, að
þeir hafi betri aksturseiginleika
en aðrir. íslendingar horfa nefni-
lega ekki svo mikið á slikt. Þeir
eru hinsvegar ginnkeyptir fyrir
bflum „meö öllu” og horfa mest á
það hvort þeir eru plussklæddir I
htílf og gólf eða búnir öðrum
lúxús, sagði Ómar Ragnarsson.
Einn bifreiðainnflytjandi, sem
ekki flytur inn japanska bila
sagðist I samtali við Helgarpóst-
inn vonast til að japanska bylgjan
hafi náð hámarki og fari nú að
fjara út. Hann lét lika i ljóst þá
ósk, að „orkukreppufylleriið”
fari nú að renna af mönnum. Það
sé nefnilega ekki allt unnið með
þvi að spara einn til tvo litra á
hundraðið, ef það fáist með þvi að
hafa bflana svo létta, að þeir
verði of veigalitlir.
Það má liklega til sanns vegar
færa, að margir japönsku bilanna
ekki beint sniðnir fyrir
slenska vegi eða islenska
Japönsku bílarnir flæða inn í landið
62% nýrra bíla 1980 eru japanskir
En eru þeir eins góðir og af er látið?
Það má segja með nokkrum
sanni, að um þessar mundir gangi
„japanskt bflaflóð” yfir landið.
Hvernig sem þróunin verður á
þessu ári jókst hlutdeiid
japanskra bila úr 43 prósentum af
heildarinnflutningi nýrra fólks-
bila árið 1979 i hvorki meira né
minna en tæplega 62 prósent árið
1980.
Þar sem heildaraukning á inn-
flutningi fólksbita jókst um niu
prósent frá 1979 til 1980 er Ijóst, að
þessi mikla aukning á innflutn-
ingi japanskra bila hefur oröið á
kostnað annarra tegunda. Það
leynir scr heldur ekki, þegar fleiri
hlutfallstölur eru athugaöar. Sala
á ameriskum bílum hrapaði úr
10.3% af heildarinnflutningi
fólksbfla 1979 I 8.7%, austur-
evrtípskir bilar úr 23.19% I 14.5%
og vestur-þýskir úr 3.45% i 2.5%.
Aö visu lítur dæmið dálitiö ööru-
vlsi út ef sendibílar og vörubilar
eru teknir með I reikninginn. Þá
kemur i ljós, aö amerlskir bilar
standa heldur betur, eru tæplega
tlu prósent af heildinni, og vestur-
þýskir og sænskir vörubllar
standa enn fyrir sinu.
Nú er spurningin hvort
„japanska bilaflóðið” heldur
áfram að aukast ár frá ári.
Heildarinnflutningur á nýjum
fólksbí.um jókstúr7125 árið 1979 i
7566 í fyrra. Sú tala er hinsvegar
all fjarri metárinu 1974. Þá voru
fluttir inn 8974 bflar en hrapaði
árið eftir niður i 2888 og það er
sjálfsagt flestum I fersku minni
hversu bflaumboðin stundu yfir
þvi hruni. Nú, sex árum siöar,
ættu bflarnir frá metárinu aö
vera „komir á tima”, Veröa
japanskir bflar enn fyrir valinu i
þeirri endumýjun bflaflota lands-
manna, sem þegar er hafin og á
eftir
Þorgrím Gestson
ekki veriö tekin, og Bjarni vildi
ekki skýra Helgarpóstinum nánar
frá fýrirætlunum Sambandsins I
þessu máli.
Það er lika til marks um hvað
hinir „hefðbundnu” bilaframleið-
endur litu ástandið alvarlegum
augum, að jafnvel Volkswagen-
verksmiðjurnar voru þess
hvetjandi, að Hekla h/f styrkti
stöðu sina með þvi að flytja inn
bila frá Japan eða öðrum löndum
sem gátu boðið bila samkeppnis-
færu verði. Að sögn lngimundar
Sigfússonar forstjóra Heklu var
ljóst, að ekki var mögulegt að
halda fyrirtækinu gangandi i
óbreyttri mynd nema auka bila-
söluna verulega. Hann leitaði þvi
hófanna með umboð i nokkrum
Vist er, að japanskar iðnaðar-
vörur njóta meiri virðingar um
allan heim nú en fyrir svo sem
15—20 árum, þegar þær voru af-
greiddar með oröunum „japanskt
drasl” og sagt að japanskir bilar
væru einnig lélegar stælingar á
amerlskum bilum. Liklega hefur
sigur Japana I ljósmyndavéla-
iðnaðinum gengiö af þeirri af-
stöðu dauðri.
Burtséðfrá verðinu, sem var aö
minnstakosti tilskamms tima til-
tölulega hagstætt, mega Japán-
imir eiga það, að þeir áttu I poka-
horninu eina svarið við hækkandi
bensinverði nefnilega litla og
létta bila með litlar og eyðslu-
grannar vélar, en þó þokkalega
kraftmiklar.
Ekki betur hannaún
Ómar Ragnarsson fréttamaöur
og rallökumaður fylgist mjög vel
með þvi sem er skrifað um bfla og
bflaframleiðslu og þykir vita nefi
sinu lengra um blla. Hann var
dálitið gagnrýnni á japönsku bil-
ana en Haukur.
— Þeir eru alls ekki betur hann-
Karl Karlsson í 14 ár á Toyota Corona:
Þú mátt segja allt
það besta um hann”
99
— Þú mátt segja allt þaö allra
besta af reynslu minni af
þessum bll, sagöi Karl Karlsson
sjómaður og netageröarmaöur,
þegar Helgarpósturinn spuröi
hann hvernig Toyotan hans hafi
reynst þau 14 ár sem hann hefur
átt hana.
Karl keypti Toyota Corona ár-
iö 1967 og hefur ekiö henni rúm-
lega hundraö þúsund kílómetra
án þess aö nokkuö hafi bilaö.
— Það hefur ekkert þurft að
gera við bilinn fyrr en núna. Það
fór nýlega vatnslás, og I snjón-
um um daginn byrjaði kúpllngin
að gefa sig. En 14 ár er ekki svo
slæm ending á kúplingu, sagði
Karl.
Hundrað þúsund kflómetrar
er raunar ekki ýkja mikill akst-
ur á 14 árum. En billinn hefur
oft staðið mánuðum saman,
þegar Karl hefur verið til sjós
og aldrei inni — raunar stendur
hann oft I seltunni á Granda-
garði.
Hann hirti llka vel um hann.
Skildi hann aldrei eftir þegar
hann ftír á sjó, án þess að stif-
bóna hann. Tvisvar hefur hann
látið ryöverja hann, og annaö
hvert ár fékk hann oliuhúöun á
undirvagninn. Samt lét hann
sprauta bflinn I fyrravor — og
skyldi engan undra þaö.
— Ég var að hugsa um að
selja bflinn i fyrra, en sá að ég
fengi aldrei sannviröi fyrir hann
miðaö viö verð á nýjum bil og
hætti við, sagöi Karl.
Enn er Toyotan hans Karls
sem ný, að utan sem innan, og
ekki til ryð i henni. En það er
Karl Karisson sjómaður og
netageröarmaöur var meðal
þeirra fyrstu sem keypti sér
japanskan bil. Nú hefur hann átt
Toyotuna slna I 14 ár og er
ekkert að hugsa um aö skipta.
samt harla óliklegt, að yngri ár-
gerðir standi sig svona vel.
Frtíöir menn segja, að efninu i
japönsku bflunum hafi hrakaö á
undanförnum árum — eins og
raunar flestum eöa öllum öðr-
um bilum. Og ending þessa eina
bfls er varla marktæk fyrir end-
ingu á Toyota yfirleitt þvi þeir
eru ekki margir bilarnir af
þessari árgerð, sem enn eru I
gangi.
veöráttu. Þó geta peir miiiuoi.u
veriö ágætir til sins brúks. En
Japanir framleiða lfka stærri
bfla, sem hefur jafnvel verið likt
við Mercedes Benz hvað gæði
snertir. Þegar þeir veröa komnir
á svipað verð og ,, gömlu” bil-
amir má búast við, að salan taki
að jafnast. Aö minnsta kosti er
ósennilegt, aö Japanir haldi
meira en hálfum islenska bila-
markaðnum I mörg ár.
Myndir:
Jim Smart o.fl.