Helgarpósturinn - 30.01.1981, Blaðsíða 5

Helgarpósturinn - 30.01.1981, Blaðsíða 5
5 __he/garpósturinrL. Föstudagur 30. janúar 1981 „Ég er bara ekki sammála þvi, aö það sem fari með fiskistofnana sé endilega ofveiði, eins og svo oft er talað um. Sildin var ekkert veidd upp af okkur Islendingum. Min skoðun hefur verið sú i gegn- um árin, að fiskgengdir kæmu i timabilum hér við land. Ef við hugsum nú eins og þúsund ár aft- ur i timann. Fyrir þann tima hafði enginn tekiö fisk hér við land. Þá skyldi maður ætla sam- kvæmt ofveiðilogikinni, að sjór- inn hefði átt að vera uppfullur af fiski. Nei, þarna kemur langtum fleira inn i dæmið, en ofveiði.” Þú ert þá kannski þeirrar skoð- unar, að það eigi að höggva hart og óvægið i fiskstofnana, meðan eitthvað er til og siðan jafni þeir sig sjáifkrafa? ,,Ég segi það hiklaust, að það má veiða úr hverjum stofni svo lengi sem það borgar sig að sækja i hann. Útgerðin er orðin dýr á öllum skipunum okkar og eftir að stofninn er farinn að minnka ákveðið mikiö, þá borgar sig ekki að sækja i hann og þvi verði hann látinn i friði og jafnvel alfriðaður meðan hann réttir við.” Þetta er með öðrum orðum eins konar markaðslögmál hjá þér — gamalkunna stefið um framboðið og eftirspurnina? „Já.” Þá má ætla að fiskifræðingar séu allsendis óþarfir, ef slikt frumskógalögmál á að gilda? „Þeir eru fullkomlega þarfir sem visindamenn.” Vísindamenn fyrir hverja og i hvers þágu, ef stunda á veiðarnar af fingrum fram? „Ja, til að rannsaka hvers vegna fiskur hverfur t.d. um- svifalaust frá landinu. Eins og sildin gerði. Það hafa aldrei kom- iö fram nein haldbær rök fyrir þvi, hvers vegna síldin færðist frá Vestfjarðarkjálkanum, austur með Norðurlandi, austur fyrir land og siðan norðaustur i haf, norður að Svalbarða og undir is. Það hefur aldrei heyrst skýring á þvi, hvað þarna var að gerast i náttúrunni. Það eru svona mál, sem fiskifræðingar eiga að rann- saka, en ekki að vera að reyna að telja fiskana i sjónum, sérstak- lega loðnuna, sem illfram- kvæmanlegt ef ekki óframkvæm- anlegt er eins og málin eru i dag.” Ef þróunin i þessum máium verður svipuð þvl, sem verið hef- ur, hvað heldur þú að þitt skip komi til með að vera marga daga á sjó, árið 1981? „Við vorum 200 daga á sjó árið 1980 og af svartsýnum framtiðar spám fiskifræðinga get ég ekki betur séð en 70—100 úthaldsdagar á þessu ári nægi til að veiða þessi 12 þúsund tonn.” Þrátt fyrir þessar dökku linur sem þú hefur dregið upp, þá verður ekki annað séð, en sjó- menn sæki það mjög fast að komast á loðnuveiðiskip. Hvernig kemur þetta heim og saman við þær lýsingar þlnar að litið sé upp úr þessu að hafa miðað við nú- verandi aðstæður? „Þaö er staðreynd i málinu, að taísvert los er komið á mann- skapinn i loðnuveiöiflotanum.” Það gengur þó næstum of vel að manna skipin i vertiðarbyrjun? Slegist um hvert pláss. „Það er ekkert óeðlilegt að vel gangi að manna skipin þegar á að fara af staö. Það koma alls konar menn inn I þessa mynd. Það eru ekkert endilega sjómenn sem koma og sækja um pláss. Þetta eru t.d. iðnaðarmenn, sem vilja skreppa i þetta og gripa á meðan á þessu stendur. Þetta eru góðar tekjur — því er ekki að neita — rétt á meðan á þessu stendur, en þegar iaununum er deilt á allt árið, þá kemur þetta illa út. Skip- iö sem ég á, er dýrt i útgerð og það er ljóst, ef ekki verður gefið grænt ljós á frekari veiöar en nú er, þá er vonlaust að mér takist að halda skipinu.” Að lokum Hrólfur. Fiski- fræðingar eru ekki beint hátt skrifaðir i þinum kokkabókum. Þú myndir varla brosa breitt og vingjarnlega ef þú mættir hópi fiskifræðinga á förnum vegi? „Jú, jú. Ég get vel brosað til fiskifræöinga og hlegið að þeim lika.” m Norska lögreglan sýnir enga miskunn þeim sem aka bifreiðum undir áhrifum áfengis. Allt að mánuði i sérstökum vinnubúðum og háar fjársektir er refsingin. Umferðarlögreglan reynir lika að standa i stykkinu og hefur strangt eftirlit meö ökumönnum allar helgar, allt fram á mánudaga. En hinar fyrirbyggjandi aðgerðir gleymast ekki. Það nýjasta er sérstakur drykkur handa bil- stjórum, blandaður af heims- meistara i hanastélablöndun og er á boðstólum á öllum börum i Osló. Drykknum er valið nafnið „Olsen-driver”, i höfuðið á yfir- manni umferðarlögreglunnar i Osló, Leif N. Olsen. Það er reyndar bindindishreyfingin i Osló, sem hafði frumkvæðið að þessu tiltæki, en Olsen ljáði fús drykknum nafn sitt ef það kynni að verða til þess að létta mönnum sinum störfin. Drykkurinn var kynntur á Engebrets Café skömmu fyrir jól með pompi og prakt. Olsen sjálfur var að sjálf- sögðu viðstaddur, en hélt siðan til liðs við menn sina þar sem þeir voru að góma ölvaða ökumenn. En áður gaf hann boðsgestum á (veitingahúsinu gott ráð: „Pantið ‘drykk og akið heim með góðri samvisku.... »Það varð uppistand i brúðkaupsveislu einni i Napóli á Italiu fyrir skömmu, þegar risa- vaxin brúðkaupstertan sprakk i loft upp, þegar kveikja átti á tveimur vaxkertum á toppi hennar. Tveir gestanna meiddust litillega og flestir gestanna urðu útataðirirjómaog marsipani. En hvers vegna sprakk tertan? Um það var bakarinn, sem útbjó tert- una góðu spurður. Hann svaraði: „Ég veit varla. Kannski hef ég sett dálitið mikið alkóhól i upp- skriftina!”... Datsun € umboðið IIMGVAR HELGASON Vonariandi vi£ Sogaveg ■ Sími 33560 TILBOÐ ágömlu VERÐI Ánægðir kaupendur Datsun Cherry eru sammála um að þetta sé draumabíll. / HVERS VEGNA? Bíllinn er fallegur, hannaður með notagildi að leiðarljósi og innréttingin er frábær. Vegna þess hve Cherry er breiður, er leit að öðrum eins þægindum í minni gerð bíla. Datsun Cherry er tæknilega fullkominn og búinn þeim kostum sem hagsýnt fólk kann að meta. FRAMHJÓLADRIF STÓR SKUTHURO 2JA EOA 4 DYRA 52 HESTAFLA VÉL (DIN) SJALFSTÆO FJÖÐRUN A ÖLLUM HJÓLUM LITAÐAR RuÐUR HALOGEN LJÓS SPARNEYTNI OG HATT ENDURSÖLU- VERD Og þegar veröiö er tekiö meö i reikn- ínginn, — þá eru flestir sammála okk- ur um aö DATSUN CHERRY veröi enn einn metsölubíllinn frá DATSUN. Lægra verksmiðjuverð Gamalt tollgengi ÞÚ SPARAR FLEIRA EIM BEIMSÍIM ÞEGAR ÞÚ KAUPIR CHERRY

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.