Íslenzk sagnablöð - 21.04.1823, Blaðsíða 10

19
1823 '<24
arherrarnir litu hér.ánefa, adgömlumvan*
da, til födurlandfins gagns og ávinníngs,
án J>efs ad horfa mjög fvo í £á vanvirdu,
er mörgum pókti þeirra íkrum og látalæti
verdíkuldad hafa. peir litu hellft til J>efs,
ad verdslun Eníkra bldmgvadiz fem beft af
figlíngum til allra fpaníkra hafna, í hvörs
valdi fem pær væru — og vard pannig alls
eckert úrpeirra eptirvæntu hjálp vid Cortes-
rádid. Margir bretíkir ríkismenn lánudu
pví famt ærnapenínga, fem ennpá er mjög
dvft um ad nockutntíma borgadir verdi.
Stórgiafir annara eníkra manna, til vidhalds
friftjórnarinnar og hennar herlids, höfdu ei
betri afdrif, enn líklegt er pó ad leyfar
peirra verdi ad nockrum ftyrk fyri Jtann
grúa af fpöníku flóttafdlki, fem ordid hefur
ad leita hælis í Englandi, Fránkaríki og öd-
rum útlöndum , mot offóknum múkanna og
peirra áhángenda. Kauphöndlun Eníkra og
margsháttar verksmidiur, fem dreifa var-
níng peirra um allan heim, hafa nú aprr
nád fínum forna proíka, edr jafnvel ftærra,
vegna unnins frelfis hinna ameríkaniíku Ian-
da, cr ádr tilheyrdu Spáni, fem ei leífdu
neinum ödrum enn fpöníkum kaupmönnum
nockra kaupverdflun par. pcfsvegna hafa
Bretar mjög dregid taum peirra nýu Amerí-
kaniíku frílanda, hvör J>au ad riockru leiti
hafa vidurkcnnt, og fendt finnar piddar
verdflunar • forftjdra (Confúla) í flefta peitn
tilheyrandi kaupftadi. Margir meintu ad
Spán leitadiz vid ad fá fylgi alls hins helga
20
fambands, edr ad minnfta kofti J>efs vold-
ugufturíkia, til ad koma fínum fornu vcftr*
álfu löndum undir fín yfirrád ad nýu, enn
ad Bretar parámót (eins og frctrablödinn
hermdu) hdtudu hvöriu J>ví ríki med opin-
beru ítrídi er fýndu Spáni nockra hiálp til
flíkra fyritækia. Hvört fú nú af Jpeirri fpön-
íku konúngsftidrn pángad leyfda fríhönd-
lun, fyrir allar henni vinfamlegar Jpiódir,
verkar nockud til ad koma J>eim enflcu ftiórn-
arherrum á adra J>anka, hlidtum vér ad
geyma peirri ókomnu tíd f lids ad leida.
Vift er J>ad famt ad England nýlega hefir
aukid tölu herlids fíns til lands og fiáfar, og
lætur byggia ftrídsíkip og legunauft (edr fvo-
nefndar D o c k u r) í ákafa ; — mjög gagna
Jheim og ymfar nýar uppgötvanir til ad
veria íkip fyri fúa og ormstúngu edr madk-
fmugum. Upphlaupinn í Irlandi hdlduz vid
híngad og pángad á pefsu tídindaári — og
mjög hært J>dkti einnig vid flíkum á peim
eníku eyum í Veftindíum á tvöfaldan hátt,
annad hvört af blámönnum edr blendíngum
(helft peim fvörtu prælum) hvörra tala par
er margfaldt ftærri enn hvítra edr alfriálsra
inanna — edr og jafnvel af fiálfum borgur-
um og jardegendum eyanna, fem voru mjög
óánægdir med adgiördir ftiórnarinnar, er
niidudu til ad bæta hag prælanna á ymfan
hátr, pvíegendurpeirra fpádu: ad J>eirra vax-
andi fiálfrædi lokfins mundi enda med drápi
edur útlegd allra hvítra manna, eins ogfyrr
hafdi íkéd á fankti Ddmíngo edr Hayti (hvar