Íslenzk sagnablöð - 21.04.1823, Blaðsíða 39

1823-24
77
78
hendur, og gaumr er ad pvígéfin, hvedír-
mxt tídin fé, férhvörium fieim, fem engin
ríkismadr er, í fefsum útlátadriúga höíud*
íhd — fvo órtaz eg ej fyrir ad landar vorir
og féiagsbrædur misþykki |>ann dumflýan-
Jega drátt fcmordid hefráfullkomnun verks
feísa, einkum |>ar alþýdu undireins mun
fat hægara veita, at kaupa bókina i ílíkum
deildum, fem ei krefía ofmikils kaupgjalds
í eitt íkipti, hvarvid einnig bætiz fú arhuga-
fernd: at öll iíkindi eru til ad fleftra veftr-
álfunnar landa áftand, fem nú ermjögvallt
og dftödugt, verdi komid í faft horf á næfta
ári, fvo at J>á ei ftrax ad nýu pyrfti ad breyta
því, fem prentad hefdi verid á næítlidnum
vetri.
pridia deild Is 1 a n d s árbdka, famd-
ra af Herra Syílumanni Efpolín, er enn
Já undir prefsunni, og mun hún fullprent-
ud ádr enn fleftir Islandsfarar hédan fígla,
Hid fama er ad fegia um Sagnabladanna
8du deild, hvörra famníngu eg ennipettad
finn hafdi á hendur tekiz, tilknúdr af bodi
tvöfaldrar íkýldu fem félagfms limr og for-
feri, Jdtt adrar margfaldar annir gjördu
mér pad hardla ördugt at fínni, parámdti
hefí eg ej i ár haft idm til ad veira útgáfu
liddmælanna annarar deildar for-
ftödu, enn fel pó |>eirra framhald á komanda
ári félagfíns gódu atgjördum og umfidn á
hendur. Fyrrtéd |>riú vor útkomandi For-
lagsrit er nú til ætlad ad innfeftaz íkuli á
vanalegan hátt og fendaz i vor til Islands
med kaupfkipum, eins og híngad til íked
hefír.
Sem heidurslimir hafa á þefsuári bætft
vid félag vort: peir nafnfrægu málvitríngar
og fornfræda ydkarar, brædutnir Ja kob og
Vilhiálmr Grimm í Cafsel á pydíka-
landi. parámoti hefír |>ad lidid púngan
mifsi í burtköllun begga J>efs heidurslima á
Islandi, hins fyrrumgétna Conferenzráds
Thorareniens og pefs mjög faknada
Biíkups Geirs Vídalíns, RiddaraafDan-
nebroge, fern ad alþýdu dómi (hvörium eg
af egin reynflu er algiörlega fampykkr) vel
mátti nefnaz Geir hinn gddi. — Hann
ftyrkti felag vort um megn fram, pví jardneík
aufæfi féllu ci í hans hlutíkipti. Hjarta hans
og fiddr voru æ peim naudftöddu opin, pví
hann elfkadi náúnga finn fem fíálfan fíg.
Hans ftaka lærddmi, gddfýfí og idiufemi i
jpvi háa honutn fyritratada embætti, er hér
ei tími né ftadr til at lýfa. Nú nýtur hann
loks peirrar fönnu farfældar, tilhvörrar hann
lengi hafdi unnid.
Nær reidarílagid fellir J>á öldrudu eik,
veldur |>ad þeim fáran harm, er nutu íkidls
og hælis x hennar íkugga ; — aungvu at fidur
er pat mannvin hverium dapurt og uggvæn-
legt, nær hid fagra úngvidi, fem gaf örugga
von um jafnan proíka og hjálprædi á kom*
andi tídum, fnertiz af eitrudum guftitilföln-
unar og falls. Lík umpenkíng mæddi ofs
vid fráfail félaga vors, ftudiofí theologiæ
JonsBrynjúlfsfonar, einsmedal peirra