Morgunblaðið - 17.01.1986, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. JANÚAR 1986
35
Tryggvi Ólafs-
son — Minning
Kveðja frá Héðinsmönnum
Fæddur 16. mars 1923
Dáinn 10. janúar 1986
í dag, föstudag 17. jan. 1986,
fer útför Tryggva Ólafssonar renni-
smiðs, Austurbergi 32, Reykjavík,
fram frá Fossvogskapellu kl. 15.00.
Hann varð bráðkvaddur að heimili
sínu aðfaranótt 10. jan. sl. tæplega
63 ára gamall.
Við fráfall látinna samferða-
manna leitar hugurinn gjaman til
baka og staldrar við samverustund-
ir með þeim sem nú er allur. Ég
var um nokkurra ára skeið sam-
ferða Skúla Benediktssyni og eign-
aðist vináttu hans þannig að við
héldum sambandi hvor við annan,
líka eftir að leiðir skildu. Sú vinátta
og þau kynni eru mér mikils virði.
Við urðum fyrst málkunnugir er
hann var kennari á Akranesi, en
kynntumst fyrst að einhveiju ráði
þegar ég réðst skólastjóri Gagn-
fræðaskólans á ísafirði haustið
1975, en þar var hann fyrir sem
kennari.
Skúli var fæddur kennari. Nem-
endum hans þótti ósjálfrátt vænt
um hann, fundu hjartahlýjuna og
velvildina sem einkenndu persónu
hans. Hans aðalfag var móðurmáls-
kennsla. Hann unni þjóðtungunni
og kunni að beita henni hvort heldur
var í ræðu eða riti. Hann skrifaði
kennslubækur í íslensku, byggðar
á langri kennslureynslu, bækur sem
notaðar eru mikið í skólum. Hann
var hagmæltur vel, gat gert smelln-
ar vísur af hinni mestu snilld. Á
tímabili skrifaði hann fastan vísna-
þátt í DV, en sá þáttur varð mjög
vinsæll. Skúli hafði mikið yndi af
því að hlusta á tónlist og þá gjaman
óperuaríur með þekktum söngvur-
um. Oft fannst mér eins og lukkan
sniðgengi þennan viðkvæma mann.
Bar þar margt til sem ekki verður
tíundað hér.
Ég reyndi Skúla Benediktsson
oft á okkar samstarfsárum að sér-
stökum drengskap. Hann var sann-
arlega vinur vina sinna.
Nú þegar Skúli er allur kemur
mér í hug síðasta vísan sem ég
lærði eftir hann, ein sú besta sem
hann gerði:
Er sem styðji æðri máttur
oftíhryðjunum,
lífsins gyðju lofa ég sáttur
lausúrvicjunum.
Blessuð sé minningin um Skúla
Benediktsson.
Kjartan Siguijónsson
Vinur minn Skúli Benediktsson
er látinn. Það eru einungis fáeinir
dagar, síðan hann hringdi til mín
norðan frá Hvammstanga til að
óska mér gleðilegs árs og þökkuð-
um við hvort öðru fyrir liðið ár og
liðna tíma. Um áramót riija vinir
oft upp stundir liðinna tíma, bæði
glaðar og óglaðar og það gerðum
við Skúli heitinn í þessu símtali.
En hefði það hvarflað að mér, að
þetta yrði í síðasta sinn, sem við
heyrðumst á, hefði samtalið senni-
lega orðið öðruvísi.
Ég kynntist Skúla á sjúkrahúsi
árið 1981, og höfðum við því þekkst
í tæp fimm ár. Skúli var slíkur
vinur, sem fólk segir oft um annað,
„vinur í raun“. Sannarlega var hann
vel gerður maður. Hann var afburða
greindur, og átti miklar gáfur og
fjölhæfni. Hann var sérstakur húm-
oristi, sem aðeins fáum er gefið.
Hann var mikill tilfinningamaður,
og hafði rika samúð með öðrum sem
minna mega sín. Skúli var hrein-
Tryggvi hóf störf í Vélsm. Héðni
í byijun árs 1948 og starfaði þar
til dauðadags eða í 38 ár, lengst
af á renniverkstæðinu, eða frá árinu
1952. Hann var traustur verkmað-
ur, fáskiptinn og dagfarsprúður
samstarfsmaður, gæddur talsverðri
kímnigáfu og túlkunarhæfileikum á
það broslega í fari manna á sinn
hlédræga hátt. Félaga sem lumir á
lyndasti maður sem ég hef kynnst
í mínu lífí. Hann var ekki allra, en
stór þeim sem áttu vináttu hans.
Skúli var mikill íslenskumaður,
enda vel lærður í þeim fræðum. Þó
finnst mér tilfinninguna fyrir móð-
urmálinu og stílfimi hans bera hæst.
Læt ég öðrum eftir, sem betur
þekkja, að rekja ættir hans og
skólagöngu. En vil ég þó minnast
hans, sem reyndist mér svo vel
þegar ég átti um sárt að binda. Það
er erfítt að sætta sig við, að Skúli
sé horfinn, en tíminn leggur smyrsl
á sár þeirra sem syrgja, — föður,
son, bróður og vin. Votta ég þeim
sarnúð mína alla, og bið algóðan
Guð að gefa þeim styrk.
Sjálf þakka ég Skúla Ben. það
sem hann var mér og bið honum
Guðs blessunar.
Guðlaug Skagfjörð
spaugi er þægilegt að hafa, ekki
síst á stórum vinnustöðum þar sem
vélmenningin er stundum þrúgandi.
Ungur fluttist Tryggvi til Reykja-
víkur vestan af Barðaströnd, sonur
Ólafs Ólafssonar og konu hans,
Guðrúnar Þórðardóttur sem þar
bjuggu. Kvæntur var Tryggvi Önnu
Steinsdóttur og bjuggu þau í Mið-
túni 74 Reykjavík. Eignuðust þau
tvo syni, Ólaf sem dó á fyrsta ári,
og Trausta, sem nú er búsettur í
Stykkishólmi og kvæntur Krist-
borgu Haraldsdóttur og eiga þau
þijár dætur. Anna lést árið 1970.
Blessuð sé minning hennar.
Héðinsmenn kveðja nú sinn
gamla vinnufélaga með söknuði og
minningin lifir um góðan dreng og
mikið prúðmenni. Syni og ijölskyldu
hans svo og systkinum og öðrum
vandamönnum hins látna sendum
við samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
F.h. Héðinsmanna,
Sveinn S. Pálmason
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
ÁSDÍS ÁRNADÓTTIR,
Tómasarhaga 32,
Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum að kvöldi miðvikudagsins 15. janúar.
Kristján Hermannsson og börn.
t
Hjartkær systir okkar,
VALBORG SANDHOLT,
Njálsgötu 59,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans 16. janúar. Jarðarförin auglýst
síðar.
Systkinin.

Sonur minn, faðir okkar, bróðir og mágur,
KJARTAN Ó. BJARNASON
húsasmíðameistari,
Fálkagötu 14, Reykjavik,
andaðist af slysförum 14. janúar sl. Jarðarförin verður auglýst
síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Skúlína Friðbjörnsdóttir.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÓLAFUR A. KRISTJÁNSSON,
Álfaskeiði 70,
Hafnarfirði, -
lést aðfaranótt 16. janúar.
Sigurborg Oddsdóttir og synir.
Minning:
Skúli Benedikts-
son kennari
t
Ástkær sonur okkar, dóttursonur, bróðir og frændi,
HJALTI PÁLMASON,
Selsvöllum 7,
Grindavik,
lést af slysförum að kvöldi 14. janúar.
Stefanfa Björg Einarsdóttir, Ólafur Þór Þorgeirsson,
Barbara Wdowiak, Einar Pálmi Jóhannsson,
Petra Guðrún Stefánsdóttir, Hjalti Magnússon,
Hjörtfríður Jónsdóttir, Magnús Andri Hjaltason,
systkini og aðrir vandamenn.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLÍNA BÆRINGSDÓTTIR,
Völusteinsstræti 28,
Bolungarvík,
sem lést í sjúkrahúsi Isafjarðar 10. janúar, verður jarðsungin frá
Hólskirkju, Bolungarvík, laugardaginn 18. janúar kl. 14.00.
Sigurður Guðbjartsson,
Pétur Runólfsson, Kristný Pálmadóttir,
Kristín Sigurðardóttir, Sverrir Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faöir minn, tengdafaðir og afi,
TRYGGVI ÓLAFSSON
rennismiður,
sem andaðist 10. janúar sl., verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 17. janúar kl. 15.00. Blóm og kransar vinsamlegast
afþakkaðir. Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent
á kirkju Fella- og Hólasóknar.
Trausti Tryggvason, Kristborg Haraldsdóttir
og barnabörn.
t
Hjartanlegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vinarþel við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, dóttur og systur,
KOLBRÚNAR SIGURÐARDÓTTUR,
Braut, Reykholtsdal.
Steinþór K. Sigurðsson,
Rafn Steinþórsson, Charlotta Bj. Steinþórsdóttir,
Margrét H. Magnúsdóttir, Siguröur Brandsson,
Birgir Vilhjálmsson, Brandur Sigurðsson,
Ragnheiður Sigurðardóttir, Ingólfur Jón Sigurðsson,
Valgerður Sigurðardóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúö og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
KRISTRÚNAR KRISTÓFERSDÓTTUR,
Reynihvammi 34,
Kópavogi.
Kristján Þ. Ólafsson,
Sigríður Kristjánsdóttir, Erlingur S. Haraldsson,
Kristófer Kristjánsson, Koibrún Jónsdóttir,
Elías, Sandra, Kristján Þór, Sveinn Þórir,
Pétur Þór, Kristófer og Brynjar ingi.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og jarðarför eigin-
konu minnar, móðurokkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR ÁRNADÓTTUR
frá Lyngholti, Þórshöfn.
Jóhann Jónsson,
Helga Jóhannsdóttir, Guðmundur Björgvinsson,
María Jóhannsdóttir, Jón Kr. Jóhannsson,
Jóhann Jóhannsson, Margrét Egilsdóttir,
Arnar Jóhannsson,
Margrét Jóhannsdóttir, Höskuldur Guðmundsson,
Erla Jóhannsdóttir, Konráð Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginmanns mins, föður okkar, tengdaföður og sonar,
JÓNS KRISTINSSONAR,
Otrateigi 52.
Guðrún Hjaltadóttir,
Helga Jónsdóttir, Ástvaldur Kristinsson,
Lúðvík Hjalti Jónsson,
Kristinn Rúnar Jónsson, Svava M. Ingvarsdóttir,
Kristinn Jóhannesson.