Tíminn - 06.12.1961, Blaðsíða 16

: 1
Séð yflr uilnn A
f Lidó T
MHMkuéaginn 6. desember 1961.
M9. Ua8.
Kannske ég vinni einhvern tíma eiginmann í
bingó, sagbi stúlkan, sem vann borðstofuhús-
gögnin í jólabingói Framsóknarfélaganna. En
vonandi þarf hún þá ekki aS bíba eftir því að
Svavar Gests leggi blessun sína yfir vinninginn!
Það var ung, ljóshærð stúlka,
sem vann stærsta vinninginn, borð-
stofuhúsgögn, í jólabingó Pram-
sóknarfélaganna í Lídó síðastliðið
sunnudagskvöld. — Blaðamaður
frá Tímanum skundaði á fund
stúlkunnar, sem heitir Elsa Schiöth
Haraldsdóttir og vinnur í Tré-
smiðjunni Víði og átti við hana eft
irfarandi viðtal.
— Hefurðu oft spilað bingó,
Elsa.
— Nei, þetta er fyrsta bingóið
mitt og fyrsti vinningurinn minn.
Það var algjör tilviljun, að ég fór
í Lídó þetta kvöld. Ég gerði það
bara til þess að gera eitthvað, og;
það endaði svona vel. Við fórum
fjögur saman og spiluðum á þrjú
spjöld hvert og ég var svo heppin
að fá vinning. Ég hélt alltaf í von-
ina um að fá vinning og fékk líka
það, sem síðast var spilað um,
borðstofuhúsgögnin. — Þetta var
agalega spennandi, en þó var það
verst, þegar ég var búin að segja
bingó og var kornin upp á sviðið
með spjaldið mitt, þá þurfti ég að
bíða, meðan Svavar Gests athugaði,
hvort þetta væri rétt hjá mér, og
það var, alveg hræðilegt. En svo
var þetta rétt og ég fékk borð-
stofuhúsgögn frá Húsgagnaverzlun
Reykjavíkur, borð, sex stóla og
borðstofuskáp.
— Ætlarðu að eiga húsgögnin?
— Já, ég ætla að eiga þau, en
annars má ég líka skipta þeim ef
ég vil. Ég var svo heppin, að
frændi minn, sem er vörubílstjóri
var þarna i Lídó, og hann ók þeim
heim fyrir mig. — Ég var samt
komin heim á undan honum og
sagði mömmu, að ég hefði unnið
stærsta vinninginn, en hún trúði
mér sko alls ekki hún móðir mín
og enginn heima fyrr en þau sáu
húsgögnin, þá var ekki um að vill-
ast.
Svo voru heljar vandi'æði með
borðið. Það er svo stórt, að það
komst ekki í lyftuna, og við urðum
að bera það upp alla stigana upp á
fimmtu hæð, þar sem ég á heima I
á Kleppsvegi 6. !
— Ætlarðu ekki að fara að gifta
þig, svo að þú getir notað húsgögn- •
in sjálf?
— Nei, ég ætla alls ekki að gifta j
mig strax og er ekki trúlofuð. I
Kannske ég vinni einhvem tíma ■
eiginmann í bingó eða réttara sagt;
hitti hann, þegar ég fer að spila.
Annars vildi ég helzt vinna bíl, því
að ég er með biladellu, og það er:
líka mín atvinna að aka bíl, því.
að ég er einkabílstjórinn hans Guð-;
mundar hérna í Víði.
Ég ek núna Ford Anglia, en |
draumabíllinn minn er Falcon
1962, og yfirleitt hef ég áhuga fyr-
ir öllum bílum nema Volkswagen.
— Það hlýtur að vera sjaldgæft,'
að stúlkur séu bílstjórar að at-
vinnu. Likar þér starfið vel?
— Mér líkar það alveg prýðilega,
hef unnið hér í þrjá mánuði og
ætla að halda því áfram. Ég fór í
fyrsta ökutímann á afmælisdaginn
minn, þegar ég var 17 ára og tók
prófið skömmu seinna. — Ég á
ekki langt að sækja þessa bíladellu,
því að pabbi og annar bróðir minn
eru bílstjórar á Hreyfli, og hinn
bróðir minn ekur sendiferðabíl hjá
Globus. Fjölskyldan er sem sagt
öll bílstjóiar.
— En mamma þín?
— Nei,- en hún kann að sitja í
bíl og er aldrei öruggari en í bíl
hjá mér, þó að hún segi mór nú
stundum að aka gætilega.
— Þdð cigið þá væntanlega bíl
sjálf?
— Já, en þó ekki nema einn
heámilisbil.
— Fleiri áhugamál en bílar?
— Eg hef áhuga fyrir öllu, hef
satt að segja áhuga fyrir því að
lifa. Eg hef til dæmis mikinn á-
huga fyrir hestum og öll sveita-
störf eiga mjög vel við mig. Ég var
í kaupavinnu á Ingólfshvoli í Ölf-
usi, og þar gerði ég allt milli him-
ins og jarðar. Ég var oft á hest-
baki og milli þess ók ég bæði
stærðar vöiubílum eins og Dodge
Weapon og litlum dráttarvélum.
Svo hef ég líka mikinn áhuga
fyrir íþróttuni og spilaði einu
sinni handbolta í Fram. Annars
hef ég verið í skóla fram að þessu
og tók gagnfræðapróf síðastliðið
vor, fi'á Gagnfræðaskólanum við
Lindargötu.
— Hvað ertu annars gömul?
— Ég er 18 ára og þér er alveg
óhsétt að segja frá því í blaðinu.
En áfram með söguna, ég var í
verknámsdeild og líkaði ágætlega.
— Einnig hef ég mikinn áhuga á
tónlist og hef lært þrjú síðastliðin
ár á píanó hjá Ragnari Björnssyni
og mér finnst hann sérstaklega
góður kennari. Samt byrjaði ég að
læra á orgel hjá Helgu Heiðar
þegar ég var sex ára og vár hjá
henni í þrjú ár.
— Hver eru uppáhaldstónskáld-
in þín?
— Schumann og Tschaikowsky,
en núna er ég að æfa Fantasíu
impromptu eftir Chopin.
— Ferðu mikið út að skemmta j
þér? I
Hin hamingjusama —
Elsa Schlöth Haraldsdóttir
Þótt Lídó sé stærsta veit-
ingahús á landinu, dugir
það ekki til, þegar þar er
spilað fóiabingó Framsókn-
arfélaganna. Konráð veit-
ingamaður þar tjáði Tíman-
um, að á sunnudaginn hefði
hann orðið að vísa jafn
mörgu fólki frá, eins og
hægt var að hleypa inn. Það
er því vissara að hafa vaðið
fyrir neðan sig, fyrsta
sunnudaginn í nýju ári, en
pá verður næsta bingó-
skemmtunin.
— Já, ég fer oft út og þá oftast
á gömlu dansana, en ég sæki eng-
an sérstakan stað og fer sjaldan í
Lídó, þó að ég færi þangað af til-
viljun á sunnudaginn. Svo lét ég
líka innrita mig í Hjartaklúbbinn
í fyrra, en ég fór svo sjaldan þang-
að að ég var eiginlega ekkert með.
Ég hafði alveg nóg að gera í skól-
anum og píanótímunum.
— Ef þú hefur svona mikinn á-
huga fyrir bílum, hefurðu þá ekki
líka áhuga fyrir flugvélum.
— Nei, alls ekki, mér er frekar
illa við flugvélar, hins vegar hefði
ég ekkert á móti því að taka meira
próf á bíl. Þá fengi ég að læra um
vélina og ég hef brennandi áhuga
fyrir því.
— En segðu mér nú að lokum,
heldur þú, að þú verðir ekki alltaf
í bingó upp frá þessu? ,
— Nei, ábyggilega ekki. Það er
að vísu ágætt að fá sextán þúsund
krónu borðstofuhúsgögn fyrir níu-
tíu krónur, en ég held að ég fái
samt enga bingódellu vegna þess.
Að svo mæltu vindur liún sér
upp í bílinn sinn og sjálfsagt eig-
um við oft eftir að sjá hana á göt-
um Reykjavíkur í bifreiðinni
R-10266. — Rag.
Hún trúði mér alls
ekki, hún móðir mín
/