Morgunblaðið - 20.11.1951, Blaðsíða 14

14
MO RGUN BLAÐIÐ
Þriðjudagur 20. nóv. 1951.
WHh.
Framhaldssagan 1
Herbergið á
Skáldsaga eítir MILDRID DAVIS
BÍLLINN nam staðar við beygj-
una á eyðilegum stað. Maðurinn
sem sat við stýrið, hallaði sjer
aftur á bak í sætinu og njeri sam
an höndunum.
„Það er líklega best að þú farir
úr hjer. Það gæti einhver sjeð til
okkar úr gluggunum“.
Hinn maðurinn kinkaði kolli.
Hann teygði sig yfir sætið og dró
fram litla ferðatösku. Svo opnaði
hann bílhurðina og steig út á
gaddfreðna iörðina.
Maðurinn við stýrið virti hann
fyrir sjer og hnyklaði brúnir.
„Þjer er víst ekki sjerlega um
þetta verkefni þitt, Gene?“
Hinn hneppti að sjer frakkan-
um og leit niður veginn sem beir
höfðu komið. Kinnarnar á hon-
um voru bláleitar af kuldanum.
„Vertu blessaður, Mart“, sagði
hann um leið og hann tók upp
töskuna. „Jeg hef samband við
þig við og við“.
Hann heyrði þegar billinn ók
af stað að baki hans.
„Gangi þjer vel, Gene“, kall-
aði hinn, áður en hann snjeri ’oíln
um við og ók til baka.
Húsið var rjett hinum megin
við beygjuna fyrir neðan veginn.
Alla leiðina frá Riverdale stöð-
inni hafði vegurinn legið upp í
ir.óti. Öðrum megin var kjarri
vaxin brekka, hinum megin veg-
ararins lækkaði landið smátt og
smátt niður að Hudson flóanum.
Breiður akvegur lá upp að hús
inu. Það var briggja hæða hús,
byggt úr rauðum múrsteini. Fyrir
framan aðalinnganginn voru
tvær súlur og yfir þeim steyptar
svalir. Akvegurinn beygði upp að
stórum bílskúr sem tók að
minnsta kosti fjóra bíla. Uppi á
bílskúrnum voru herbergi.
Einhver ljek á píanó. Það fór
hrollur um manninn úti í kuld-
anum þegar hann lagði frá sjer
ferðatöskuna. Hann nuddaði
rautt eyrað með annarri hend-
inni. Hinni hendinni stakk hann
í vasann og dró upp sígarettur og
eldspýtur. Hann dró eina siga-
rettu úr pakkanum með tönnun-
um og reyndi árangurslaust að
kveikja á eldspýtunni. Loks gafst
hann upp, stakk sigarettunum
aftur í vasann og tók upp tyggi-
gúmmí í staðinn. Svo tók hann
töskuna upp aftur og hjeit áfram
upp að húsinu. Hann gekk fram
hjá lágum steinvegg og símastaur
þar sem á var fest skilti: „Einka-
eign. Óviðkomandi bannaður að-
gangur". Stór öskutunna stóð við
síaurinn. Að undanskildum tveim
eikartrjám og nokkrum furu-
trjám virtist landareignin órækt-
uð undir þunnu snjólaginu.
Hann var næstum kominn að
aðaldyrunum, þegar hann áttaði
sig og beygði til hægri. Breiðar
svhlir lágu undir gluggunum. Það
glumdi í steinlagðri stjettinni und
ir fótum hans. Iíann leit við og
við upp í gluggana eins og hann
byggist við að einhver fylgdist
með ferðum hans. Píanóleikurinn
varð greinilegri þegar hann kom
að bakhliðinni, en þagnaði svo
skyndilega.
, Hann barði að bakdyrunum og
beið. Landið hallaði niður í móti
á bak við húsið. I fiarska sá hann
bera við Hudson-flóann og hin-
um megin hæðirnar í Jersey.
Dyrnar opnuðust og í rökkr-
: inu gaf að Jíta lágan grannan
j.j mann í einkennisbúningi þjóns.
i'; Hann var dökkhærður, kinnfiska
jí soginn með breiðar varir. Augun
í,' voru brún og á milli þeirra djúp-
ar hrukkur.
„Hvað var það?“ Röddin var
síður en svo vingjarnleg.
„Jeg heiti Swendsen. Jeg cr
nýi bílstjórinn".
;5J Þjónninn virti hann fyrir sjer
^.frá toppi til tárr. Svo vjek hann
ítil hliðar. „Gerið svo vel að-koma:
i inn“.
j Nýi bílstjórinn tók ef sjcr hatt-
jlinn og gekk inn í‘eldhúsið. Þa-?
. i var lágt undir loft og það var
miklu stærra en nýtísku eldhús
* f>U að því er virfist miklu óþægi-
legra. I daufu ljósinu frá glugg-
unum, gat hann rjett greint stóra
(hvíta eldavjel, gamaldags vask,
Ilangt grænt trjeborð og átta eða
níu græna stóla. Bryddingarnar
á hillunum og hvítu gluggatjöld-
in áttu ekki við annað í eldhús-
inu. A hægri hönd var snúinn
stigi upp á loftið og við hliðina
á honum dyr inn í matargeymsl-
una. A veggnum á móti voru
vængjahurðir. Eldhúsið var ekki
breitt, en gríðarlega langt svo það
var næstum eins og gangur.
Kona, sem var auðsjáanlega;
kvnblendingur, stóð við vaskinn.
j Hún horfði forvitnislega á
Swendsen góða stund en leit síð-
an á þjóninn.
I „Þetta er nýi bílstjórinn“, sagði;
■ hann. Hann stóð alltaf teinrietcui
, í bakinu og allt. sem hann sagði
’ virtist vera nákvæmlega yfirveg-
, að. Svo snjeri hann sjer að
' Swendsen og sagði: „Jeg heiti
. Weymuller“.
Hann beið eftir svari frá
Swendsen en fjekk ekkert ann-
að en rannsakandi augnaráð.
Þjónninn deplaði augunum lítið
eitt. „Þetta er matseldan", bætti
hann við og kinkaði kolli í átt-
ina til konunnar.
Konan snjeri sjer aftur að vask .
inum. Swendsen lagði töskuna j
frá sjer á gólfið og fleygði frakk
anum og hattinum á stól. Svo
gekk hann að eldavjelinni og
hjelt höndunum yfir gufunni sem
lagði upp af einum pottinum.
Hann virtist vera búinn að
gleyma að aðrir en hann væru
til staðar.
Loks rauf þjónninn þögnina.
„Frú Corwith er ekki heima, en
ungfrú Hilda sagðist gjarnan
vilja tala við yður þegar þjer
kæmuð“.
i Snöggvast var eins og bílstjór-
inn hefði ekki heyrt til hans eða
ætlaði ekki að svara. Loks leit
hann upp. „Mjer er dálítið kalt.
Ætli það sje ekki sama þó að jeg
doki við?“ Rödd hans var glað-
leg en þó ákveðin. Hann settist
við borðið og teygði úr sjer.
Þjónninn yppti öxlum og sett-
ist niður fyrir framan opna bók,
sem lá á borðinu. „Það er að
verða dimmt,“ sagði hann.
Matseldan lagði frá sjer hníf-
inn og kveikti ljós. Eldhúsið varð
síst hlýlegra í sterku ljósinu. Blí-
stjórinn gaut augunum á bókar-
titilinn. „Undarleg nótt í París og
aðrar smásögur eftir Guy de Mau
passant". Hann leit undrandi á
þjóninn. Weymuller bærði ekki
á nj; ..
Mínuiurnar liðu. Swendsen íók
guii'ót hf fati á borðinu og beit í
hain. 'E'fíir góða stund spurði
bam „Er gott að vinna fyrir
Corwithfólkið?"
Þó að þjónninn liti ekki upp,
hætti hann að lesa og handljek
bandiö á bókinni með fingrunum.
„0-jú“. Það var matseldan sem
svaraöi. „Það er ágætisfólk og
það var líf og fjör hjer áður fyrr,
áðvr on ungfrú Kitten. . ..“
Þjóaninn leit hvasslega á hana,
og hún þagnaði. Swendsen leit
til skiptis á þau, en gat ekki lesið
neitf. n svip þeirra. Andlit þjóns
ins var rlveg sviplaust og mats-
elo.ari ;óð mc o háiíopinn munn
i: r - mætti hún augna-
. . r.n leit svo undan.
' : ■',arö þögn. Swendsen
v unum tii þeirra svo að
! t ó í, á meðan hann ljek sjer
có r í ð láta eldspýtur standa
n á oudann á borðinu.
Þögnin var rofin af lágri hring
ingu. Swendsen leit upp og sá
svarí sp;ald á veggnum. Það var
ljós fyrii’ cfan ferhyrninginn sem
var merktur „Bókaherbergi".
Þjónninn stóð á fætur og
strapk hendinni yfir hár sitt.
„Ungfrú Hilda vill líklega tala
við yðu;
Bílstjórinn stóð þegjandi á fæt
STULIÍA
Ævarsfýri IHSS&fsa
■sp». p
lotraspegiEiii'.
Eítir Andrew Gladwyn
35.
Riddararnir geystust fram eftir bakki ■ -r. J1
og hrópuðu: — Stansaðu í nafni kor
Mikka varð nú bara ek.d v.m sé: P . . ■.
og þjett. Hann sneri út í miðja ána r
frekast leyfðu. Hvað áiti h?..i>o r >=
honum? Þeir myndu ef lil ' 1 ■ ' . •
I Átti h.ann að róa yíir ána, 'ó
á flótta? Nei, það var ómögu’: ct. 1
hugar að yfirgefa gamla gc'-ða ,.V/.
verið að fleiri hermenn vre u ■.
inn í hræðileg vandræði.
| En nú varð Mikka litið ríó.v '
sveittur og mikið Ijelfi ••hor'.'n
metrum ncðar rann ái.n inió
í stað, að skógurinn vár r.v:o'-;..:r
komast'” gegnum hann. M ó;.,-
þcir næðu honum, þá væri licini ■
að hann sárverkjaði í handlc.:
Fáein áratog í viðbót og
þrjú .... fjögur .... os
scm teygðu sig og slúiíi
þjettur laufská'i sem 1
! vo'ru riddararnir líka k
. var svo þjettur, að r: i:
' Mikki var orðinn lafmócim-.
ljet „Vikingaskipið“ sitt b •
eltingáHðsíns'tíóu út‘ í fjai si f.
•legá’svaTt kð 'féöfést > X
. in. Þat súljgu‘húrrdruð ' i
j.hámingju þvjið ílóiciiij,: L.■> f
öi sverounum
! ::nn jp.fnt
■ 'í.ar hans
ii n-.cðu
■ /a hann.
vnast undan
j kuvniö iii
þcss gat
óskast til heimilisstarfa. Uppl.
i síma 6289.
BARNAYAGN
nýlegur (nýtísku) og Rafha-
plötur (2 hellur) til sölu. —
Uppl. i síma 9879. —
Ný, útlend
til sölu. Uppl. í Garðastræti
34. —
Lítið faús
i Kleppsholti, 2 herbergi og
eldhús er til sölu með tæki-
færisverði. —
Fasteignir S/F
Tjarnargötu 3. Simi 6531.
Til sölu eru tvær nýjar, út-
léndar kápur, önnur sjerlega
vöaduð og falleg vetrarkápa
(modcl), hin falleg lieilárs-
kápa, báðar samkvæjnt riýj-
ustu tísku. Ennfremur sem
ný kjólföt, smoking og dökk
föt, allt meðalstærð. — Víði
mel 48, niðri eftir kl. 1.
] aiiar stærðir.
Vélsmiðjan Héðinn li.I'.
i.Oi--
Jrað
• gur
1
r.r.j i
ii >
I
a • av
>íð!S
i íit

Ævirtýrson ir.rt
byrjar aur.rO œviixtýs
LX'iiNiNUi'.l,
'Ht li t '■■•■„
W ? r r -**.u-y* \
Húsnæði óskast, eitt til tvö
herbergi og eklhtis eða að-
gang að eldiiiisi. Upplýsing-
ar í sima 83, Keflavik, eftir
kl. 7 e.h.
^ s-i „
\: x r
ij ÖIISI'
$ I tííKS ■
■ *"*&£**
Ilefir hlotið ótviræð meðmæli
h.irnalækna öðruin vitamín-
tæðutegundum fremur. —
Þarfnast ekki suðu. — Gefið
bömum yðar PABLUM.
: H-Sefl’raf'Malia’
i erir.alansir frá kr. 18.50 stb.;
1.. rrabuxur, stuttar frá 19.50
f.jk. ilrengjanærföt i 2ja—
‘ ,12 árg,v ói'ýr; telpubuxurj
<T,‘,'' iiíi4?á^':Ml?rðir frá 9.75 parið
; r.i- t.eipuibolir, allar stærðirj
■tlllf J ;•»» **■} n’ C f ■fl cr “ ' ■ *' C I. .1
; t
......• *’**•
/VtftarVöríédc'iId.
ar
1.5 og 3 m.m.
VcIsmiSjan HéSinn h.f.
V JELVBRií I
óskar eftir [húð til leigu. —
Þrennt i heimili. Uppi. i sima
80557. —
Æskuiýðsvitka
K. F. U. M. og K.
Samkoma í kvöld kl. 8.30.
Gunnar Sigurjónsson cand.
theol. talar. Allir velkomnir
Get bætt við nokkrum
harmonikuleik
Talið við mig sem fyrst.
Karl Jónatansson
Barmahlið 44.
■Teppi óskast til kaups strax.
Upplýsingar í síma 80139 kl.
1—3 e. h. í dag.
Korta óskar eftir berbergi. -
Æskilegast á Melunum. -
Uppíýsingar i síma 3078.
stioire
mjög gott, svart og dökkblátt
Freyjúgötu 26.
Misíitt, hvítt, grænt, hlátt,
hleikt. —
dasgowhúðin
Freyjugötu 26.
III LEIGU
Rishæð í timhurhúsi við Breið
holtsveg. Rishæðin verður
litíí 2ja herbergja íhúð, en
cr ekki fullgexð. — Tilboð
leggki inn á skrifstofu Nýju
fasteignasölunnar, Hafnarstr.
19 fyrir 24. nóv. n.k., merkt:
„Iieiga“. —
Tvær góða-
STOrUM
. til leigu nálægt Miðbænutru
Leigjast annaðhvort saman
e5a sitt í hvoru lajgi. Eirtihver
. eldbúsaðgangur kemur til
greina. Hitaveita. Upplýsing
ar 1 stma 6725, niilli kl. 4 og
6 i dag.
VauiHustengur
Vanillutöflur
Vanilludropar
.Möndlur
Kókítsmjol
Púðbtrsvkur ", .
Forsykur ,
fW Kandis, síróp.
éí;. jy Þorsteinsbúið •,
Simi 2803.