Morgunblaðið - 26.05.1956, Blaðsíða 14

14
MORCVNBLAÐ1Ð
t.augardhgur 26. .maf 1956
Mitt hjartans þakklæti til allra skyldra og vandalausra
sem sýndu mér vináttu og virðingu með heimsókn, blóm-
um, skeytum og gjöfum á 75 ára aímæli mínu 22. maí s.l.
Gæfa og blessun fylgi ykkux öllum.
Guðbjörg Vídalín,
Njálsgötu 33, Reykjavík.
Þórscafé
Gömlu dunsurnir
a-3 Þórscafé í kvöld klukkan 9.
J. H. kvintettinn leikur.
Dansstjóri: Baldur Gunnarsson.
Aðgöngumiðasala fra kl. 5—7.
3 herbergja íbúð
t kjallara á hitaveitusvæði er til sölu. Laus til íbúðar
strax. Hagstætt verð. Lítil útborgun.
EINAR SIGURÐSSON, lögfræðingur
Ingólfsstræti 4 — sími 2332
og heima 1374.
Amerískir bílar
Höfum fjöldann allan af nýjum og nýlegum amerískum
bifreiðum. Verð og skilmálar við allra hæfi.
BÍLASALAN
Hverfisgötu 34,
Sími 80338
SundkennsSa
Nú er gott tækifæri að læra sund í Sundhóll Reykjavíkur.
Vornámskeiðin eru hafin. Sundi skóianemenda og íþrótta-
félaga er lokið og geta baðgestir fengið aðgang allan dag-
inn. Sértímar kvenna eru á þriðjudags- og firnmtudags-
kvöldum. — Uppl. í síma 4059.
Fyrri nemendatónleikar
T ónlistarskólans
verða haldnir í dag kl. 3 síðdegis í Austurbæjarbíói.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 í dag í Austurnæjarbíói.
Síðari nemendatónleikar verða laugardaginn 2. júní.
V erzlunarstarf
Vanur afgreiðslumaður óskast strax í matvöruverzlun
í Hafnaarfirði.
Tilboð sendist Mbl. merkt: „Framtíðarstarf —2218“.

Hfum fyrirliggjandi hina viðurkenndu dönsku
TUFOELIN
þakmálningu
U. BENIDIÍÍISSOII & CO. HF.
Hafnarhvoli — Sími 1228
Hvítárbakkaskóla minnzt
25 ára afmœli síðasta árgangs
ÞAÐ var um sólarupprás fyrsta
sumardag 1931 að Lúðvík Guð-
mundsson skólastjóri lét hringja
til síðustu kennslustundar hins
þekkta og vinsæla Hvítárbakka-
skóla.
Daginn áður, síðasta vetrardag,
höfðu gair.f r nemendur og aðrir
gestir fjölmennt á skólaslita-
skemmtunina, sem var nú við-
kvæmari stund en nokkru sinni
fyrr, því að nú skyldi þetta gamla
góða menntasetur, sem smám
saman hafði vaxið og allt frá
byrjun blómgvast vel og hlotið
virðingarsess í huga þjóðarinnar
nú skyldi það af lagt, öllu færan-
legu ruplað og rænt og flutt á
nýjan skólastað og húsið sjálft
gert að heyhlöðu.
Við, síðasti árgangurinn að
minnsta kosti vorum lítt í skapi
til að skemmta okkur, við vorum
að mætast í smá hópum hingað
og þangað á göngum, í skólastof-
um eða í hálftómum herbergjum
en fátt var talað en færra tekið sér
fyrir hendur að gjöra. Og svo
um sólarupprás lét Lúðvík skóla-
stjóri hringja bjöllunni og bað
alla nemendur og gesti að koma
út í skólagarðinn, nú skyldi slíta
skólanum — slíta Hvítárbakka-
skólanum í síðasta sinn.
Hvað var sagt eða gjört úti í
garðinum veit sá, sem þessar lín
ur ritar ógjörla, því að hann
„skrópaði" í þá kennslustund,
þurfti að hyggja að dóti sínu.
En það er staðreynd, að þá
fóru skýin að draga sig saman
yfir héraðið og stundu síðar þeg-
ar við röltum af stað, alfarin,
var komin rigning og himininn
koldimmur eins og ketilbotn.
Þeir, sem ætluðu að dvelja leng
ur á staðnum t. d. skólastjóra-
hjónin, fylgdu okkur niður að
Lyngholtinu, en þaðan sást enn
heim að skólasetrinu, og nú varð
kveðjustundin ekki umflúin.
Kveðjusöngurinn hófst, en afar
var hann óáheyrilegur, það var
einhver kökkur £ hálsinum, sem
gerði „tregt tungu að hræra“.
Bílvegur var þá ekki kominn
heim að Hvítárbakka svo að við
gengum niður að Ferjukoti og
dreifðumst sitt. í hvora áttina,
kveðjustundirnar urðu því fleiri
en ein og fleiri en tvær á þessum
vota vormorgni. Svo vorum við
aftur komin heim í foreldrahús.
Hvílík stund.
Sökknuðurinn hvarf eins og
dögg fyrir sólu, minningarnar
N. N.: „Á nú ekki að gjöra neitt
annað það sem eftir er tímans en
að taka myn^ir?".
Nú vildi N. N. gefa meira en
eitt andartak fyrir þessa mynd,
sem aldrei var tekin og hafa svar
að af meiri kurteisi.
Já, það er margs að minnast.
Gaman væri að hitta sína góðu
gömlu félaga nú, eftir 25 ár, og
rifja upp minningarnar, heyra
hvað á daga þeirra hefur drifið
öll þessi ár og hvers virði þeir
álíta að dvölin þar hafi orðið sér.
Frá Hvítárbakka
streymdu fram, allar bjartar ogl
fullar af lífi, frá þessum indæla
vetri, einhverjum bezta tíma
ævinnar.
En hver er það, sem lítur til
baka eftir 25 ár, að’hann sjái ekki
eitthvað, sem hann er ekki alls
kosta ánægður með, annað hvort
það sem hann hefur gjört eða
látið ógjört. „Sú stund, sem líður
kemur aldrei aftur“ Já, og stund-
irnar líða of fljótt, sér staklega
þær sem eru ríkar af góðum gjöf-
um.
Eina minningu á N. N. frá Hvít-
árbakka, sem hann er óánægður
með. Hann var að koma utan úr
borðsal, sem var í öðru húsi, og
hljóp að vanda eftir að líða tók
á veturinn og styttast til prófsins,
voru þá nokkrir nemendur úti
ásamt skólastjóra, sem var að
taka myndir.
Skólastjórinn kallaði: „Jæja, N.
N. ertu tilbúinn?"
N. N.: „Tilbúinn í hvað?“
Skólastjóri: „Að vera með á
myndinni?"
Marga langar til þess, að Hvít-
bekkingar taki sig saman, seinna
í vor, þegar bakkarnir eru orðnir
betur grænir, og haldi upp á 25
ára afmælið, með því að fjöl-
menna heim á gamlar slóðir, ef
skólastjórahjónin geta komið með
og verið fararstjórar. því að ekki
tjóir að halda stjórnlaust inn á
draumalönd minninganna.
Með kærri kveðju.
N. N.
Hvítbekkingar athugið!
Þessu greinarkorni hefur seink-
að vegna þrengsla i blaðinu.
Nú hefur verið ákveðin og aug-
lýs't hópferð að Hvítárbakka 3.
júní í sumar.
Allir árgangar!
Áskriftalisti liggur frammi 1
verzluninni Brynju, Laugaveg 29,
Rvík.
Kínversk mynd
í. Hafnarfjarðarbíói
HAFNARFJARÐARBÍÓ sýnir
um þessar mundir kvikmynd er
nefnist Stúlkan með hvíta hárið“.
Er myndin kínversk, — sú fyrsta
frá því mikla ríki kommúnism-
ans í austri, sem sýnd hefur ver-
ið hér á landi. Gerist hún í hér-
aði einu í Kína, er sett á svið
af kínverskum leikstjórum og
leikarar allir eru Kínverjar.
Efni myndarinnar byggist á
kínverskri sögu, sem gengið hef-
ur manna á milli um íeiguliða-
dótturina Hsi Erh, sem árið 1935,
daginn áður en hún ætlaði að
giftast unnusta sínum, hinum
unga leiguliða Tt Chun, var num-
in á brott með valdi af mönnum
gósseigandans, er hafði tekið
hana upp í skuld, er faðir henn-
ar stóð í við hann. Unnusta henn-
ar tókst á síðustu stundu að flýja
yfir fljótið til frelsisins. En Hsi
Erh var um hríð á heimili góss-
eigandans, þar sem hún varð fyr-
ir sífeldri áleitni hins lostafulia
og harðsvíraða unga manns, er
hún vildi ekki þýðast. Að lokum
tók hann hana með valdi en
skömmu síðar flýði hún og faldi
sig í helli skammt frá þorpinu.
Hafðist hún þar við í þrjú ár á
laun. í nágrenninu þar var
musteri, þar sem þorpsbúar komu
daglega og færðu guðunum fórn-
ir, einkum ýmiskönar matvæli.
Þangað leitaði Hsi Erh við og
við og gerði sér gott af fórnar-
réttunúm. Var hún nú orðin hvít
fyrir hærum af þjáningu og sál-
arangist. Ýmsir menn sáu henni
bregða fyrir í musterinu og hugðu
hana gyðju og út af því spunn-
ust sagnirnar um hana.
Myndin fjallar fyrst og fremst
um baráttu kínverskrar alþýðu
gegn kúgun og yfirgangi hinna
ríku jarðeigenda og er saga hinna
ungu elskenda þar aðeins nauð-
synlegt ívaf. — Að vísu er í mynd
inni augljós hinn barnalegi
kommúniski áróður, eins og jafn-
an í kommúniskum kvikmynd-
um. Engu að síður eru kostir
myndarinnar margir. Við kynn-
umst þar umhverfi og þjóðhátt-
um, sem eru okkur um margt æði
fjarlægir, en barátta fólksins þar,
er hin sama og svo víða annars
staðar, — barátta fyrir frelsi og
hinum frumstæðustu mannrétt-
indum. — En það, sem vakti eink-
um athygli mína, var hversu
prýðilega myndin er gerð og vel
leikin. Hópsýningarnar eru betri
miklu en almennt gerist, mann-
gerðirnar eru sannar og eins og
samgrónar umhverfinu og um-
hverfið sjálft bæði innan húss
og utan frábær umgjörð um efni
myndarinnar. Er hér vissulega
anginn viðvaningsbragur á
neinu og má óhikað segja að
myndin sé óvenjulega heilsteypt
listræn heild, þrátt fyrir hinn
klaufalega áróður, sem þar blas-
ir víða við áhorfandanum. Eitt
itriði myndarinnar hefur vafa-
laust komið mörgum áhorfendum
;kemmtilega á óvart, en það var
bjargsig. Var það að allri tækni
ivo nauðalíkt bjargsigi eins og
>að gerist hér á landi, að ekk-
'rt virtist á milli bera.
EgO.
Fædd: 29/6 1923.
Dáin: 7/5 1956.
MIG setti hljóða þegar ég frétti
andlát Maju, en það var hún
oftast kölluð af vinum sínum.
32ja ára fékk hún hvíld frá
þjáningunum. 16 ára byrjar hún
að lamast, þá falleg og elskuleg
stúlka, sem öllum þeim er henni
kýnntust þótti vænt um. Létt
lund var henni gefin í ríkum
mæli, sem kom sér vel seinna
í lífinu. Þó allt væri reynt sem
mannlegur máttur fær áorkað,
til lækninga, varð aldrei endur-
heimtur bati. Hjálparvana, mátt-
laus, í 10 ár var hún í umsjá
sinna ástríku foreldra og syst-
kina ,sem aldrei virtust þreyt-
ast á að rétta henni hjálparhönd.
Móðir hennar á mikið hól skil-
ið fyrir alla þá hjálp og hjúkr-
un sem hún veitti Maju. Mér
finnst við gætum lært svo mik-
ið af þinni reynslu í lífinu. Slík
lífsreynsla ætti að leiða okkur
fyrir sjónir og kenna okkur, að
meta betur þann mátt og þá
orku sem flestum okkar er gef-
in.
Við dáðumst öll að þínu þreki
Maja mín, og þökkum þér öll
fallegu brosin, sem lýstu af innri
fegurð.
Far þú í friði, friður Guðs
þig blessi. Hafðu þökk fyrir allt
og allt.
Frænka. í
Husnæði
Maður, sem vill taka að sér
innréttingu á litlu ítoúðar-
húsi nálægt Sandgerði, get-
ur fengið íbúð leigða til ára
móta, k hitasvæði í Reykja
vik. Uppl. í síma 5209.