Morgunblaðið - 16.07.1957, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 16. fúlí 1957
MORGUlVfíLAÐIÐ
3
Synti Drnngeyjarsund ú laugnrdag
— er ekki fróbitinn tilrnun við
Ermnrsund
í LAUGARDAGSKVÖLDIÐ stakk þrekmikill ungur maður
iV Eyjólfur Magnússon, sér til sunds úr Uppgönguvík í Drangey
í Skagafirði. Tók hann stefnu til lands og synti bringusund og
4 klst. og 45 mín. síðar óð hann upp fjöruna í vík þeirri er heitir
Reykjadiskur nálægt bænum Reykjum. Hann hafði lokið sundi
því er Grettir Ásmundsson þreytti fyrstur íslendinga fyrir nær
hálfri tíundu öld.
að Daðastöðum, sem léðu bát
sinn og fóru með og öllum er
veittu aðra fyrirgreiðslu.
Skömmu eftir að Eyjólfur kom
að landi, fékk hann heillaskeyti
frá Pétri Eiríkssyni, Drangeyjar-
sundkappa, þar sem hann bauð
Eyjólf „velkominn í hópinn“.
* ERMARSUND
Eyjólfur sagði að
langt væri
frá að hann hefði fengið sig
saddan af löngum sjávarsundum.
Hann kvaðst hafa mikinn hug á
að synda frá Vestmannaeyjum
til lands og kvaðst ætla að athuga
þá leið.
Við spurðum hvernig hon-
um litist á Ermarsund, og hann
sagðist vilja reyna sig betur hér
heima, en var ekki afhuga til-
raun við Ermarsund, ef hann
fengi þjálfun (hefur alltaf þjálf-
að sig sjálfur) og góða fyrir-
greiðslu.
STAKSTEINAR
5. ÍSLENDINGA
Eyjólfur Magnússon er 32 ára
og.er búsettur á Grímsstaðaholti
í Reykjavík. Hann synti Drang-
eyjarsund fimmti í röðinni af ís-
lendingum. Áður hafa synt: Grett
ir Ásmundsson 930, Erlingur
Pálsson 1927, Pétur Eiríksson
1936 og Haukur Einarsson 1939.
Eyjólfur var ósmurður með
öllu, klæddur nælonsundskýlu
einni fata, eins og segir í eftir-
farandi sönnunarbréfi þeirra er
viðstaddir voru. Straumur gerði
honum erfiðara fyrir og segja
kunnugir að það hafi lengt sund-
ið um 1000—1500 m., en sundleið
milli eyjar og lands er nokkuð á
7. km.
* BRÉF VOTTANNA
Við undirritaðir lýsum því hér
yfir að við urðum vitni að því er
Eyjólfur Jónsson, sundmaður af
Grímsstaðaholti við Reykjavík,
þreytti Drangeyjarsund. Lagði
hann af stað frá Uppgönguvík við
Drangey kl. 8,30 síðdegis laugar
daginn 13. júlí 1957 og kom að
landi við Reykjadisk kl. 1,15 um
nóttina. Eyjólfur synti bringu-
sund alla leið, viðstöðulaust og
snerti aldrei bátinn sem fylgdi
honum.
Þá má geta þess að hann synti
algjörlega ósmurður af feiti eða
öðrum efnum og 'í nælonsund-
skýlu einni fata.
Sundmaðurinn virtist vel hress
og óþjakaður að sundinu loknu.
Við sem vottum þetta vorum
í bát er fylgdi Eyjólfi á leiðinni.
Reykjum á Reykjaströnd,
sunnud. 14. júlí 1957.
Árni Gunnarsson, Reykjum,
Svavar Magnússon, Tómasarh.
Ingvar F. Valdimarss., Rauðag. 25
Þórir Sigurbjörnss., Stórholti 28
Jóhann Jónsson, Daðastöðum
Bragi Jóhannsson, Daðastöðum
Þorst. Björnss., Lindarg. 11,
Sauðárkróki.
Eyjólfur sagði Mbl. í gær, að
hann hefði 25 ára gamall byrj-
að að synda í sjó fyrir alvöru.
Snemma synti hann yfir Skerja-
fjörð og hefur oft gert síðan, einu
sinni fram og til baka og segir
hann það vera annað lengsta
sund sitt. Tvisvar hefur hann
synt Viðeyjarsund, í síðara skipt-
ið s.l. mánudag (eins konar loka-
æfing fyrir Drangeyjarsundið).
Hann var óþjakaður er hann
kom til Reykja á Reykjaströnd
og fékk þar góðar móttökur og
kuldi hafði ekki háð honum. Bað
hann blaðið að senda hjónunum
þar, Ingibjörgu Árnadóttur og
Gunnari Guðmundssyni, sínar
beztu þakkir fyrir hjálpina, svo
og syni þeirra Árna, feðgunum
**■:..........

Eyjólfur stefnir til lands. Drangey í baksýn.
(Ljósm.: Svavar Magnússon.)
Yfirlýsing íþróttafulltrúa
varðandi Laugardalssvæði
ég mér að meta störf hans hærra
verði en honum hefur venð greitt
samkvæmt reikningum hans
sjálfs. Mismun þann á krónutölu
þóknunar og framtaki Gísla Hall
dórssonar tel ég eigi of hátt met-
inn með því að segja hann hafa
sýnt verkinu fórnfýsi. Þessa
fórnfýsi hefur hann íyrst og
fremst fært vegna áhuga fyrir
bættum aðbúnaði íslenzkra
íþrótta.
Reykjavík, 14. júlí 1957.
Þorst. Einarsson.
í TILKYNNINGU þeirri frá
Menntamálaráðneytinu, sem lesin
var í ríkisútvarpinu þann 12. þ.m.
og birt var í dagblöðum í Reykja-
vík daginn eftir, er þess getið, að
Gísla Halldórssyni húsameistara
hafi verið greiddar úr íþrótta-
sjóði krá 150,000,00 fyrir teikn-
ingar og eftirlitsstörf vegna bygg-
ingar leikvangsins í Laugardal.
Ég hefi orðið þess var, að þessi
frásögn hefur valdið misskilningi
og tel því rétt að veita eftirfar-
andi upplýsingar, þar sem .ég á
hér nokkurn hlut að málum.
Umrætt fé er greitt fyrir verk,
sem unnið var samkvæmt beiðni
Iþróttanefndar ríkisins á tíma-
bilinu frá okt. 1945 og þar til nú
eða á ellefu og hálfu ári.
Fyrsta greiðsla fór frarn á ár-
inu 1947 og nam kr: 56,000,00.
Var þetta greiðsla á heildar-
teikningum svæðisins, sem Gísli
Halldórsson vann að ásamt þeim
húsameisturunum Sigvalda
Thordarson og Kjartani Sigurðs-
syni, en þeir þrír ráku í félagi
teiknistofu í Reykjavík um nokk-
urt skeið. Mun þessi greíðsla því
eigi hafa runnið öll til Gísla
Halldórssonar.
Þá vildi ég einnig vekja at-
hygli á því, að greiðslurnar geta
eigi talizt háar, þegar árafjöldinn
er kunnur, sem þær dreifast á og
þegar þær eru bornar saraan við
hið margþætta og rómaða mann-
virki leikvanginn í Laugardal —
REYÐARFIRÐI, 13. júlí. — Hey-
skapur gengur vel, brakandi
þurrkur á hverjum degi. Túna-
sláttur er kominn vel á veg.
— Arnþór.
stærsta samkomustað, sem gerður
er af manna völdum á íslandi —
og sem kostar nú rúmlega 12
millj. kr.
Vegna viðurkenningarorða
þeirra, sem Jóhann Hafstein
hafði um störf Gísla Halldórsson-
ar í ræðu þeirri, sem hann fiutti
við opnun leikvangsins í Laugar-
dal og. fyrrum ræddrar heildar-
þóknunar, sem upplýst var í til-
kynningu ráðuneytsns, að hann
hefði fengið úr íþróttasjóði, sá
eitt dagblaðanna ástæðu til þess
að láta í það skina, að vart væri
hægt að .tala um fórnfýsi af
hálfu húsameistarans, þegar hann
hefði veitt móttöku svo hárri
þóknun.
Þar sem ég fró upphafi fram-
kvæmda í Laugardal hefi fylgzt
náið með störfum Gísla Halldórs-
sonar að því að teikna leikvang-
inn, líta eftir framkvæmdum og
oft annast forystu um þær, leyfi
Forsetinn heimsótti
Snœfellsnes- og Hnappa-
dalssýslu um helgina
STYKKISHÓLMI, 15. júlí. —
Forseti íslands og frú hans heim-
sóttu Snæfellsnes- og Hnappa-
dalssýslu um helgina. Laugar-
daginn 13. þ.m. kl. 2 e.h. mættu
sýslumaður, alþingism. og sýslu-
nefndarmenn forseta við Hítará.
Þaðan var haldið beint að Helga-
felli, þar sem forseti gekk á fell-
ið og skoðaði staðinn. Þá var
haldið til Stykkishólms. Kl. um
5 e.h. var haldin hátíðleg mót-
tökuathöfn fyrir framan skrif-
stofur Stykkishólmshrepps og
var bærinn allur fánum skreytt-
ur og hátíðablær var yfir
Ungur ísl. læknir sóttur
til að gera keisaraskurð
Aðfaranótt föstudagsins lenti
á Reykjavíkurflugvelli flugvél
frá Bandaríkjaliði á Keflavíkur-
flugvelli. Var flugvélin að sækja
Sigurð S. Magnússon fæðingar-
lækni, en hann var í skyndi beð-
inn að koma suður eftir til að
gera keisaraskurð á bandarískri
konu, er þar lá í sjúkrahúsi flug-
hersins.
Skurðaðgerðin gekk mjög vel
og líður móður og 16 marka syni
vel.
Sigurður S. Magnússon er að-
stoðarlæknir á fæðingardéild
Landsspítalans, en gegnir störf-
um Péturs Jakobssonar í sumar-
leyfi hans. Sagði Sigurður í
stuttu samtali við Mbl. í gær-
kvöldi, að sjúkrahús flugliðsins
væri vel búið tækjum, en fæð-
ingarlæknir væri þar ekki. Keis
araskurður hefur ekki verið
gerður þar að minnsta kosti í 2
ár.
öllu. Börn stóðu í fylkingum sitt
hvorum megin við gangstéttina
heim að skrifstofum Stykkis-
hólmshrepps og Lúðrasveit
Stykkishólms lék marsa og ætt-
jarðarlög undir stjórn Víkings
Jóhannssonar. Oddviti og sveitar-
stjóri tóku á móti forsetahjón-
unum. Sýslumaður bauð þau vel-
komin og sveitarstjóri flutti
ágrip af sögu staðarins. Að lok-
um ávarpaði forseti mannfjöld-
ann, en hann var mikill, sem
safnazt hafði saman á aðalgöt-
unni. Á eftir skoðuðu forseti.og
frú hans kaupstaðinn, sjúkrahús-
ið og aðrar byggingar.
Um kvöldið var forsetahjónun-
um haldið veglegt samkvæmi í
húsakynnum barnaskólans. Var
það hið hátíðlegasta og fór í alla
staði fram með prýði.
Aðalræðuna fyrir minni for-
seta flutti Sigurður Ágústsson
alþm., en fyrir minni forsetafrú-
arinnar sr. Þorgrímur Sigurðsson.
Einnig fluttu ræður Gunnar Guð-
bjartsson, Hjarðarfelli og sr.
Magnús Guðmundsson, Ólafsvík.
Oddviti Kristinn B. Gíslason
flutti lokaorð, en sýslumaður
stjórnaði samsætinu, sem lauk
um kl. 11.
Hóf þetta sátu allir oddvitar,
hreppstjórar og sýslunefndar-
menn auk annarra gesta. — Árni.
Lö^^afarvaldið tekið
af Alþinsfi
Á dögunum var hér í blaffinu
getiff um stórmerka ræðu, sem
Gisli Jónsson menntaskólakcnn-
ari hélt 17. júní á Akureyri og
birtist í íslendingi 21. júní. Voru
þá teknir upp nokkrir kaflar ræð-
unnar um utanríkismál. Ummæli
Gísla um innanlandsmálin eru
ekki síður athyglisverð:
Efnishyggjan og hagsmuna-
togstreitan hefur heltekið þjóð-
lífið svo, að jafnvel stjórnmála-
flokkarnir virðast nú fljóta í-
skyggilega ört að þeim feigðar-
ósi að verða hagsmunahópar í
staff þess að vera einingartákn
þeirra einstaklinga, sem hafa
sameiginlega Iífskoðun og sömu
skoðanir á því hvaða þjóðfélags-
hættir eigi að ríkja í landinu.
Hagsmunabaráttan hefur auk
heldur verið færð inn á sjálft Al-
þingi og ekki nóg með það: Al-
þingi hefur verið neytt til þess
með verkföllum, verkbönnum og
síðar gerðum samningum verka-
lýðs- og vinnuveitenda að sam-
þykkja það, sem það hefði aldrei
samþykkt ótilknúið. Hér er því
verið að taka löggjafarvaldið í
landinu af stofnun, sem til þess
er kjörin af allri þjóðinni og
samkvæmt stjórnarskránni að
fara með það. Er hér á ferffinni
stórháskaleg þróun.“
Það er hverju orði sannara, að
fátt varhugaverðara hefur gerzt
í íslenzku þjóðlífi en þessi þró-
un, og verður aldrei um of varaff
við henni.
^ólitískt siðpæði
Enn segir Gísli:
„f annan stað er vegur Alþing-
is gerffur minni af þeim, er sízt
skyldi, sjálfum foringjum hinna
pólitísku flokka, og þar höggur
sannarlega sá, er hlífa skyldi. Það
verður æ meir áberandi, að öll-
um helztu stórmálum sé ráðið til
lykta í foringjaráðum stjórnar-
flokkanna á hverjum tíma og síð-
an ætlazt til þess, að þingmenn*
taki við og samþykki þegjandi og
hljóðalaust. Pólitískt siðgæði er
og af allskornum skammti, og
stafar það ekki hvað sízt af því,
að flokksmenn láta foringjum
sínum haldast uppi átölulítið eða
laust nærri því hvað, sem þeim
detíur í hug. Það er ekki líklegt
til eflingar pólitísks siðgæðis í
landinu að brjóta strax eftir kosn
ingar hátíðlega gefnar yfirlýs-
ingar rétt fyrir kosningar. Það
er ekki líklegt til eflingar póli-
tísks siðgæðis að ganga frá öllum
helztu stefnumálum sínum við
þátttöku í ríkisstjorn, og það er
ekki líklegt til eflingar pólitísks
siðgæðis að breyta um afstöðu til
hinna stærstu og mikilvægustu
mála, eftir því hvort flokkurinn
er í stjórn eða stjórnarandstöðu"
Allar eru þessar ábendingar
Gísla réttmætar, og færi betur,
ef fleiri bentu svo skelegglega á
þær hættur, sem í þessu eru
fólgnar.
Hættan mikil
Gísli lýkur þessum kafla ræðu
sinnar svo:
„Allt það, sem ég hef bent á
í þessum síðasta kafla ræðu
miimar, miðar að því að draga
úr virðingu manna fyrir Alþingi
og grafa undan stoðum þingræð-
is og lýðræðis í landinu. Hættan
hér er miklu meiri en margir
hér gera sér enn Ijóst, og þarf
fljótt og fast að spyrna við fót-
um, ef ekki á að fara verr“.
Um ræðuna i heild má segja,
að hún sé hin þarfasta hugvekja,
og á Gísli Jónsson þakkir fyrir
skarpskyggni sina og einurð.