Morgunblaðið - 16.07.1957, Blaðsíða 12

12
MORCUISBLAÐIÐ
Þriðjudagur 18. júlí 1957
I
I
I
A
■i
ustan
Edens
eftir
John
Steinbeck
81
keypt okkur fín föt — kjóla frá
París“.
„Kanr.ske gerum við það ein-
hrvern tíma seii.na — ekki núna“.
„Hvers vegna ekki, Kate? Ég
á nóga peninga".
„Við eigum eftir að eignast
miklu fleiri peninga“.
„Hvers vegna getum við ekki
farið núna“, sagði Faye í bænar-
rómi. — „Við getum selt húsið.
Við gætum sjálfsagt fengið tíu
þúsund dollara fyrir það“.
„Nei“.
„Hvers vegna segirðu nei?
Þetta er mitt hús. Ég get selt
það“.
„Hefurðu gleymt því að ég er
dóttir þín?“
„Mér líkar ekki við röddina í
þér, Kate. Hvað gengur eiginlega
að þér? Er nokkurt vín eftir?“
„Já, svolítið. Sjáðu bara tl. —
Drekktu bara úr flöskunni.
Svona mamma. Renndu þessu nú
niður háisinn og niður í stóra,
stóra magann þinn“.
„Talaðu ekki svona, Kate“,
kjökraði Faye. — „Og okkur sem
leið svo vel. Hvers vegna þarftu
nú að eyðileggja þetta allt sam-
an?“
Kate hrifsaði flöskuna úr hönd
unum á henni: — „Komdu nú
með hana“. — Hún setti flöskuna
á munn sér og tæmdi hana. Svo
kastaði hún henni á gólfið. And-
litssvipurinn varð hörkulegur og
augun glömpuðu óeðlilega mikið.
Varirnar aðskildust lítillega, svo
□-------------------□
Þýðing
Sverrii Haraldsson
□-------------------□
að sást í litlar, hvassar tennurn-
ar og augntennurnar voru lengri
og oddhvassari en allar hinar.
Hláturinn sauð niðri í henni: —
„Mamma — kæra manna mín.
— Ég ætla nú að sýna þér það
svart á hvítu, hvernig á að reka
hóruhús".
„Kate, þú ert drukkin", sagði
Faye með ákafa. — „Ég veit ekki
einu sinni hvað þú ert að tala
um“.
„Veiztu það ekki, elsku mamma
mín? Viltu að ég útskýri það nán-
ar fyrir þér?“
„Ég vil að þú sért góð. Ég vil
að þú sért eins og þú varst".
„Jæja, svo þú vilt það. En nú
er það orðið of seint. Ég vildi
ekki drekka þetta bölvað vínsull.
En þú lézt mig gera það, þú —
ógeðslegi litli ormurinn þinn. Ég
ei litla, yndislega dóttir þín —
manstu það ekki? Jæja, ég man
hvað þú varðst hissa, þegar ég
fræddi þig á því, að ég hefði mína
föstu viðskiptavini. Heldurðu að
ég ætli að segja skilið við þá?
Heldurðu kannske að þeir láti
mig hafa einn skítinn dollara í
hvert skipti? Nei, ekki aldeilis.
Þeir greiða mér tíu dollara og
verðið fer hækkandi með hverj-
um mánuðinum sem líður. Þeir
geta ekki farið til neinnar ann-
arrar. Enginn veitir þeim jafn
mikið fyrir peningana þeirra og
ég“.
Faye grét eins og barn: —
„Kate“, sagði hún. — „Talaðu
ekki svona. Þú ert ekki svona. Þú
ert ekki svona“.
Faye reyndi að rísa á fætur, en
Kate þrýsti henni niður í stólinn.
— „Og á ég að segja þér nokkuð,
elsku hjartans mamma mín?
Þannig verða viðskiptin í húsinu
okkar. Við látum þorparana
borga tuttugu dollara í hvert
skipti".
Faye var farin að gefa frá sér
hás skelfingaróp, en Kate réðist
á hana og lagði báða lófana yfir
munninn á henni: — „Ekki eitt
einasta hljóð, heyrðirðu það?
Svona já, kæra mamma mín.
Láttu bara slefuna renna niður
eftir höndum á dóttur þinni —
en ekki eitt hljóð“. Hún tók hend
urnar frá munni Faye og þurrk-
aði þær á pilsi hennar.
Faye hvislaði: — „Ég vil ekki
hafa þig stundinni lengur í hús-
inu hjá mér. Ég vil að þú farir
héðan, undir eins. Hér hefur
aldrei tíðkazt neins konar svín-
arí. Ég vil að þú farir héðan.
Heyrirðu það“.
„Ég get alls ekki farið, mamma.
Ég get ekki yfirgefið þig og látið
þig vera eina, aumingjann". Rödd
in varð ísköld: — „Hættu svo
þessu rausi. Ég er orðin þreytt á
þér“. Hún tók glas af borðinu,
gekk með það yfir að kommóð-
unni og hellti það hálf fullt af
Pinkhams Eliksir: — „Hérna
mamma, drekktu þetta. Það hress
ir þig áreiðanlega".
„Ég vil það ekki“.
„Svona, vertu nú góð og drekktu
þetta“, hún þvingaði hana til að
súpa á glasinu. — „Bara einn
sopa til — bara einn sopa“.
Fay tuldraði einhver óskiljan-
leg orð, en svo hneig hún út af
í stólnum og svaf þungum, óvær-
um svefni, með háum hrotum.
3.
Inni í hugarfylgsnum Kate
byrjaði óttinn að vakna og sá
ótti varð brátt að skelfingu. Hún
minntist hinna fyrri skipta, og
hún varð gripin megnustu velgju.
Hún kreisti saman hendurnar og
titraði frá hvirfli til ilja. Hún
náði sér í kerti, kveikti á því yfir
lampanum og gekk reikul í spori
eftir dimmum ganginum og.
fram í eldhúsið. Þar setti hún
þurran mustarð í glas, hrærði
hann út í vatni og drakk blönd-
una í einum teyg. Hún hélt sér
dauðahaldi í brúnina á vaskinum
meðan hinn brennandi vökvi
rann niður kverkar hennar. ^vo
laut hún fram og kastaði upp,
hvað eftir annað. Að lokum hafði
hún fengið ofsalegan hartslátt og
var orðin veik — en hún hafði
sigrað áfengisvímuna og hugur
hennar var orðinn samur og áð-
ur.
Hún rifjaði upp fyrir sér at-
burði kvöldsins og rannsakaði
hvert atriði, eins og þefandi dýr,
sem snuðrar úr einum stað til
annars. Hún þvoði andlitið upp
úr köldu vatni, hreinsaði vask-
ann og setti mustarðsstaukinn
upp í hillu, þar sem hann átti
að vera. Svo gekk hún aftur inn
í herbergið til Faye.
Dögun sást á lofti, bak við Fré-
mont-fjallið, svo að tind þess bar
dökkan við himin. Faye sat hrjót
andi í stólnum, eins og þegar
Kate hafði farið frá henni. Kate
stóð stundarkorn og virti hana
fyrir sér, en fór svo að laga til í
rúminu hennar. Svo tókst henni
með erfiðismunum að koma hinni
meðvitundarlausu konu í rúmið.
Þar afklæddi hún Faye, þvoði
andlit hennar og breiddi sæng-
ina yfir hana.
Það var nærri orðið albjart.
Kaye sat við rúmstokkinn og
horfði á andlit sofandi manneskj
unnar, slaka drætti þess, opinn
munninn, varirnar sem hreyfðust
inn og út, þegar hún dró andann.
Faye hreyfði sig órólega í svefn
inum, tautaði nokkur óskiljan-
leg orð og hélt svo áfram að
hrjóta.
Kate varð athugul á svipinn.
Hún dró fram efstu kommóðu-
skúffuna og skoðaði glösin —
meðalaskáp heimilisins: — Tann-
dropar, Pain Killer, Pinkhams
Eliksir, járnlyf, Halls Cream
Salve, Epsom-salt, lakserolía,
salmíakspritt. Hún tók glasið
með salmíaksprittinu, gekk yfir
að rúminu, vætti vasaklút og hélt
honum yfir munni og nösum
Faye, en gætti þess jafnframt
Ford Fairlane '55
6 manna til sölu. — Bifreiðin er í fyrsta
flokks ástandi. Selst með hagkvæmum
greiðsluskilmálum.
Bílasalan
Klapparstíg 37, sími 19032
Skrifstofustúlka
Stúlka vön vélritun og með einhverja ensku-
kunnáttu óskast hálfan eða allan daginn frá
næstu mánaðamótum.
Upplýsingar ekki í síma.
Globus hf.
— Hverfisgötu 50 —
Dekk og felgur
650x16. Hásing, startari og vatnskassi í Morris ’38.
Vél, gírkassi og dínamór í Studibaker Champion ’42.
Uppl. á Hverfisgötu 22, Hafnarfirði, sími 50062.
Lokað vegna sumarleyfa
frá 22. júlí til 12. ágúst
Verksmiðfan Herco hf.

♦> *‘» •*♦ ♦ImI**»**!**I* •> •***5m«m«mW**W4 •> *JM»’M«**!* •>

MARKÍTS Eftir Ed Dodd
"** •:* '<r .>sr* -K-:
YES, I PEEL MUCH
BETTER AND X'M
VERY happv/^SÖ
The little palomino colt
THRIVES ON HIS MOTHER'S
MILK AND THE WARM
SPRIN& SUN FEELS GOOD
ON HIS ROUNDIN& BACK
53 i'M HAPPV TOO, JOHN,
THAT VOU'VE FORGIVEN M
FOR MV STUPID HATRED
1) Folaldið þríft vel á móður-
mjólkinni og vermandi jólargeisl
arnir leika um það.
2) Á meðan:
— Mér líður nú miklu betur og
ég er glaður og hamingjusamur.
— Ég líka, Jói. Það er gott, að
þú hefur fyrirgefið mér mitt
heimskulega hatur.
3) — Og nú erum við öll orðin
vinir.
4 — Jæja, þá er kominn tími
til að kveðja.
— Já, Markús og ég skal fljúga
með ykkur Anda til borgarinnar.
vel, að standa eins langt frá og
hún frekast gat.
Hin kæfandi, sterka ólykt hafði
sín áhrif og Faye hrökk með
hósta og andköfum upp úr hinu
óværa svefnmóki. Augu hennar
urðu stór og full skelfingar.
Kate sagði rólega: — „Þetta
lagast allt, mamma. Þetta lagast
allt. Þú hafðir martröð. Þig bara
dreymdi svo illa“.
„Já, mig dreymdi svo illa“. Og
svo yfirbugaði svefninn hana aft-
ur, hún hneig út af og byrjaði að
hrjóta, en áhrif salmíaksspritts-
ins voru varanleg og svefninn
varð óværri en áður. Kate setti
flöskuna aftur niður í skúffu. —•
Hún lagfærði óreiðuna á borð-
inu, þurrkaði vínsletturnar og fór
með glösin fram í eldhúsið.
Það var hálfrokkið í húsinu og
dagsbirtan smaug inn á milli
nátttjaldanna. Einhver hreyfing
heyrðist í svefnkompu kokksins,
bak við eldhúsið, þar sem hann
fálmaði eftir fötunum sínum og
fór í skóhnallana.
Kate fór sér að öllu rólega og
hávaðalaust. Hún drakk tvö glös
af vatni, fyllti glasið svo aftur,
bar það inn í herbergi Faye og
lokaði á eftir sér. Svo tók hún
klútinn og þefaði af honum. Eitt-
hvað af salmiaksprittinu var guf
að upp, en lyktin var enn mjög
sterk. Hún lagði klútinn mjög létt
yfir andlitið á Faye og þegar
Faye ókyrrðist, snéri höfðinu og
var nærri vöknuð, tók Kate klút
inn af andliti hennar og leyfði
henni að festa blund aftur. Þetta
endurtók hún þrisvar sinnum.
Svo lagði hún frá sér klútinn og
tók heklunál úr fílabeini, sem lá
á kommóðunni. Hún þrýsti koll-
óttari enda nálarinnar að flötu
brjósti Fayes, með stöðugt aukn-
um þunga, unz Faye fór að
kveinka sér og brjótast um í
rúminu. Svo pikkaði hún með
hvassari enda nálarinnar víðs-
vegar í líkama hinnar sofandi
konu, undir handarkrikunum, í
nárunum, bak við eyrun og ann-
ars staðar, þar sem tilfinningin
var næmust. En hún gætti þess
alltaf að hætta, þegar Faye var
að því komin að vakna.
Faye var nú alveg að vakna.
Hún kveinkaði sér sífellt, snökti
og bylti sér til í rúminu. Kate
strauk mjúklega enni hennar og
hár og talaði róandi við hana í
hálfum hljóðum:
„Svona, svona, vina mín. Þig
hefur dreymt svo voðalega illa.
Þér hefur liðið svo illa í svefnin-
um. Vaknaðu nú — vaknaðu nú,
mamma mín“.
Andardráttur Faye varð rórri
og reglulegri. Hún andvarpaði
þungt, snéri sér svo á hliðina og
hagræddi sér betur í rúminu.
Kate reis upp frá rúminu og
fann til undarlegs máttleysis og
svima, svo að hún varð að styðja
sig við borðið. Svo gekk hún að
hurðinni, hlustaði, laumaðist út
og læddist inn í herbergið sitt.
Þar flýtti hún sér úr fötunum,
klæddi sig í náttkjól og smeygði
morgunskóm á fætur sér. Hún
greiddi á sér hárið og kom því
fyrir undir lítilli nátthúfu. Svo
læddist hún aftur inn til Faye.
gHtltvarpiö
Þriðjudagur 16. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
19.00 Hús í smíðum; XVIII: Jó-
hannes Zoega verkfræðingur talar
um upphitun o;. hitakerfi. — 19,30
Þjóðlög frá ýmsum löndum (plöt-
ur). — 20,30 Erindi: Kynþátta-
vandamálið í Bandaríkjunum; II.
(Þórður Einarsson fulltrúi). —-
20,55 Tónleikar (plötur): Man-
söngur fyrir strengjasveit í Es-
dúr op. 6 eftir Josef Suk. — 21,15
íþróttir (Sigurður Sigurðsson). —■
21,45 Tónleikar: Jascha Heifetz
leikur létt og vinsæl fiðlulög (pl.)
— 22,10 Kvöldsagan: „ívar hlú-
járn“ eftir Walter Scott; V. (Þor-
steinn Hannesson). — 22,30
„Þriðjudagsþátturijm“. — Jónas
Jónasson og Haukur Morthens sjá
um flutning hans. — 23,20 Dag-
skrárlok.