Morgunblaðið - 02.12.1984, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. DESEMBER 1984
Einar G. Baldvinsson listmálari. Morgunblaðið/ól.K.M.
Bátar, hús og
kona að sauma
Einar G. Baldvinsson
sýnir í Gallerí íslensk list
„O, það er þetta sama, sjávarsíðan, sjómenn að koma úr róðri,
bátar og hús. Og jú, ein konumynd, sem er dálítið óvenjuiegt, því
ég hef lítið gert af því að máia portrett. Og til tilbreytingai hafði
ég með tvær landslagsmyndir úr Þórsmörk. Ég kom þangað í
fyrsta skipti í sumar og tók þá skissur. Þórsmörk er nú frægust
fyrir skóginn kannski, en það er nú ekki mikill skógur í þessum
myndum. Ég hef ekkert á móti skógi út af fyrir sig, en einhvern
veginn drógu jöklarnir meira að sér athygli mína. Þó setti ég tvær
hríslur á aðra myndina til málamynda."
Einar G. Baldvinsson listmál-
ari er þarna að lýsa viðfangsefn-
um sínum síðasta árið, sem hann
hefur nú til sýnis á Vesturgötu
17 í Gallerí íslensk list: 22 oliu-
málverk, öll til sölu, stór og smá
eftir því sem rammarnir gefa til-
efni til:
„Myndirnar eru af öllum
stærðum, allt frá því að vera
nokkuð stórar niður í frímerki,
35 x 30. Það stóð svoleiðis á að ég
átti nokkra litla ramma, hann
misskildi mig eitthvað maðurinn
sem útvegaði mér þá, og eitthvað
varð ég að setja í rammana,"
upplýsti Einar blaðamann og gaf
í skyn að hann væri kannski
frekar spenntur fyrir stórum
myndum. Hann þvertók þó fyrir
það þegar á hann var gengið:
„Nei, nei, ég hef alltaf málað
smáar myndir innanum. Gæði
mynda fara ekki eftir stærð-
inni.“
Þetta er 8. einkasýning Ein-
ars, sú fyrsta var í Bogasalnum
árið 1958, en síðast var hann
með yfirlitssýningu á Kjar-
valsstöðum 1980. „Ég þurfti að
fá ansi margar myndir lánaðar á
þá sýningu," segir Einar. „Satt
að segja er ég nú ekkert sérlega
afkastamikill. Ég þyrfti að lifa í
að minnsta kosti 200 ár til að
geta haldið jafn margar sýn-
ingar og sumir listmálarar hér-
lendis."
Einar leitar yfirleitt ekki
langt eftir mótífum sínum.
Hann hefur vinnustofu í íbúð
sinni í Vesturbænum, við Kapla-
skjólsveg, og hefur málað — eða
notað sem hráefni — margvís-
legt umhverfi í kring. Og það er
stutt að fara niður á Reykjavík-
urhöfn.
„Það er nú ekki endilega mót-
ífið sem skiptir máli,“ segir
hann. „Ég hugsa fyrst og fremst
um myndina sem mynd. Skiss-
urnar nota ég bara sem meðal
eða hráefni; gef þeim hornauga
við og við.“
— Myndina sem mynd, seg-
irðu. Hvað gerir málverk að mál-
verki? Góðu málverki?
„Það er stórt atriði að menn
séu einlægir og reyni sífellt að
gera sitt besta. Það finnst mér
vera svona grundvöllurinn i
þessu öllu saman. Formið skiptir
engu máli, svoleiðis; það er sí-
breytilegt sem betur fer: stöðnun
í málaralistt er ekkert annað en
dauði. En það er mikilvægt að
menn séu ekki kærulausir við
það sem þeir eru að gera.“
— Þú hefur tileinkað þér
mjög ákveðinn stíl Einar, þú
málar raunverulega hluti, en
einfaldar þá.
„Já, maður er í þessu fígúrat-
ífa. En ég legg mikið upp úr þvi
að hafa einfalda drætti og draga
skýrar línur svo að vissu leyti er
ég afstraktmálari. Myndbygg-
ingin og röðun litanna skiptir
Hús um vetur.
Frá Stykkishólmi.
öllu máli, ekki hitt að myndirnar
lýsi nákvæmlega einhverri fyrir-
mynd.“
— Þú segist vera fremur
seinn að vinna. Hvað ertu lengi
með eina mynd?
„Það er nú misjafnt, satt að
segja. Ég veit það ekki, oft er
maður með margar myndir í
takinu í einu og stundum leggur
maður mynd til hliðar í langan
tíma og hálfpartinn gleymir
henni. Þá er maður einhvern
veginn strand og kemst ekki
lengra að sinni. En þegar maður
tekur svo myndina fram að nýju
er eins og maður sjái hana í nýju
ljósi og gerir sér stax grein fyrir
því hvað þarf að gera.“
— Hvers vegna þessi áhersla
á allt sem tengist sjónum?
Ég veit það varla. Ég hef aldr-
ei verið til sjós, en ég bjó við
Lindargötuna sem krakki og lék
mér mikið í fjörunni og niður við
höfn. Kannski hefur það haft
eitthvað að segja. Annars mega
nú fleiri mála sjómenn en Schev-
ing.“
— Þú nefnir Scheving. Hvaða
málarar hafa haft mest áhrif á
þig?
„Þegar ég var að fá hvolpavit-
ið í málaralistinni fór maður á
sýningar hjá Þorvaldi Skúlasyni,
Jóni Engilberts og Snorra Ar-
inbjarnar, og fannst myndirnar
svolítð grófar, ekki nógu ná-
kvæmar. En einhvern veginn
langaði mann til þess að sjá þær
aftur; það var einhver heljarinn-
ar kraftur í þeim, eitthvað sem
maður gleymdi ekki. Þessir
menn, ásamt Scheving, Ásgrimi,
Jóni Stefánssyni og Kjarval,
höfðu mikil áhrif á mig, ég neita
því ekki. Seiðandi áhrif. Tví-
mælalaust.“
Sýning Einars stendur til 23.
desember.
BRUIWBÚT
-AFÖRYGGSÁSTÆÐUM
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLANDS
Laugavegur 103 105 Reykjavlk Slmi 26055