Morgunblaðið - 20.09.1985, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. SEPTEMBER1985

4

i
1
I
Húsmóðir^í Þýzkalandi, flug-
freyja á íslandi en æfir nú
í „Litlu hryllingsbúðinni"
— Helga Möller í kaffibollaspjalli
MorgunblaÖið/Árni Sæberg
Helga Möller ásarat dóttur sinni, Maggý Helgu, 6 ára, sem er nýbyrjuð í
skólanum.
ándu. Ég byrjaði á því að fótbrjóta
mig á föstudegi, 13. janúar, 1983.
Pétur sleit á sér lærvöðva föstu-
daginn 13. apríl sama ár. Síðan
gerist það að dóttir mín ökkla-
braut sig 31. ágúst, 1983, á föstu-
degi. Þetta gerðist á vinstri fót-
leggjum okkar allra.
Þetta er þó ekki öll sagan. Pétur
reif liðpoka á hægri fæti í janúar
1984 og á enn við það að stríða auk
þess sem Maggý Helga hand-
leggsbrotnaði í byrjun júlí sl., svo
að nú bíð ég bara bara spennt eftir
að sjá hvað kemur fyrir mig,“
sagði Helga að lokum.
Ný Levin á
stjörnuhimininn
Fyrir 25 árum gerði Inge Levin garðinn frægan í heima-
landi sínu, Danmörku, sem ljósmyndafyrirsæta. Hún
prýddi margar síðurnar í tískublöðum hér á árum áður, en
nú hefur dóttir hennar, Pia, tekið við hvað vinsældir í „módel--
bransanum" snertir.
Pia er nú orðin 22 ára gömul og hóf fyrirsætustörf 19 ára
gömul ásamt yngri systur sinni, Camillu. Faðir Piu er John
Anderson, kvikmyndaleikstjóri, sem nú er að vinna að mynd
sem ber nafnið „Sol Rejser".
Móðirin, Inge Lcvin, og dóttir hennar, Pia, sem
báðar hafa hlotið miklar vinsældir í fyrirsætu-
störfum í Danmörku.
Helga Möller, söngkona og
flugfreyja, er svo til nýkomin
frá Þýskalandi þar sem hún hefur
dvalið í tvö ár ásamt manni sín-
um, Pétri Ormslev, atvinnuknatt-
spyrnumanni, og 6 ára dóttur,
Maggý Helgu. Helga hafði í nógu
að snúast þegar blaðamaður bað
um viðtal í vikunni, en hádegið
nýttist ágætlega í kaffibollaspjall
í miðborginni.
„Já, það er fullt að gera hjá mér.
Ég er búin að ráða mig í „Litlu
hryllingsbúðina" og er nú æft stíft
fyrir sýningarnar sem hefjast 1.
október. Einnig stend ég í flutn-
ingum núna jafnframt því sem
dóttir mín er að byrja í skólanum
í fyrsta skipti.
Helgu líkaði Þýskalandsdvölin
vel, hefði gjarnan viljað vera leng-
ur, en samningurinn við knatt-
spyrnufélagið Fortuna Dússeldorf
tók enda. „Ég var fyrst og fremst
húsmóðir í Dússeldorf, en þó fór
ég í þýskunám í háskólann. Við
komum heim í nóvember 1984 og
fór ég þá strax að fljúga. Mér
fannst tilvalið að taka mér frí frá
fluginu og hlakka til að taka þátt í
sýningum Litlu hryllingsbúðar-
innar.
Mér finnst flugfreyjustarfið
skemmtilegt. Ég held að ég vildi
ekki skipta á því og 9—5 starfi. Ég
er auðvitað oft að heiman, en fríin
á milli gefa fjölskyldunni góðan
tíma til að vera saman."
Helga sagðist ekki hafa hugsað
sér að fara út í plötuútgáfu að
sinni. „Það borgar sig ekki nú til
dags. Þegar ég var að þessu hér í
gamla daga, þótti nokkuð gott ef
seldust 5—10.000 eintök, en nú
þykir gott að geta selt 3.000 plöt-
ur. Salan hefur minnkað svo gíf-
urlega frá því sem áður var. Ætli
myndböndin eigi þar ekki líka sök
á eins og flestu öðru.“
Helga sagðjst hafa komið tvisv-
ar fram sem söngvari á skemmt-
unum í Þýskalandi, í veislu hjá
einum borgarfulltrúa og á íþrótta-
hátíð einni.
„Atvinnumennskan er mjög
ómannleg," sagði Helga aðspurð
Ný uppfinning
Þessi aðferð við að drekka úr ölkönnu er e.t.v. ekki beint
sú heppilegasta sem hægt er að hugsa sér. Þvert á móti.
Vélin er þannig að þegar stigið er á fótstigið lyftist glasið upp
þannig að sá sem á vélinni situr á gott með að fá sér góðan
sopa.
Sumir hafa látið ánægju sína með þessa nýju uppfinningu
í ljós en aðrir hafa lítið til málanna að leggja.
um hvernig það væri að vera kona
atvinnuknattspyrnumanns. „Það
myndast alltaf klíkur í svona fé-
lögum og verður samkeppnin svo
mikil á meðal strákanna að þeir
geta ekki orðið vinir. Við náðum
t.d. ekki nánum tengslum við
nema þrjá í liðinu og þeirra fjöl-
skyldur. Ef vel gengur hjá ein-
stökum knattspyrnumanni er far-
ið með hann eins og hvern annan
dýrling. Hinsvegar, ef illa fer,
snúa flestir við honum bakinu og
hafa lítið um hlutina að segja.
Blöðin rakka menn algjörlega
niður ef svo ber undir. Þau búa
líka alltaf til ástæður fyrir öllu.
Til dæmis fór Pétri að ganga mjög
vel stuttu eftir að ég flutti út til
hans. Þá sögðu blöðin frá því og ég
fékk allar rósirnar. Hinsvegar, fór
ég önnur iólin á undan honum í
jólafrí til Islands og þá voru blöð-
in með það á hreinu af hverju hon-
um var allt í einu farið að ganga
ver.
Þetta reynir gífurlega á taug-
arnar í þessum mönnum. Þeir
verða að gera sér grein fyrir að
þeir eru einungis söluvara. Flestir
halda að þetta sé eitthvert lúxus-
líf. Það er það vissulega ef vel
gengur, en aftur á móti jafnslæmt
ef illa gengur. Þessi atvinnu-
mannaleikur minnir mig oft á
leikskólabörnin, sem eru að prófa
hin börnin. Menn t.d. hika ekkert
við að sparka félaga sína niður á
æfingum.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Helga Möller hefur búið í Þýskalandi tvö sl. ár með manni sínum, Pétri
Ormslev, en er nú að æfa í Litlu hryllingsbúðinni og mun því taka sér frí
frá flugfreyjustarfinu um tíma.
Ég þurfti oft að vera í hlutverki
sálfræðings — vera nógu jákvæð
öilum stundum, sama hversu illa
gekk. Makinn verður alltaf að
standa með manni í skemmtana-
bransanum, hvort heldur sem það
er fótbolti eða söngur. Ef fjöl-
skyldan er á móti því sem maður
gerir, getur ekki annað en farið
illa. Ég er svo heppin að eiga
mann sem styður mig alveg jafnt í
mínu starfi, eins og ég hef stutt
hann, og þarf ég alveg jafnt á því
að halda.“
Helga sagði að slysin hefðu svo
til elt fjölskylduna sl. tvö ár. „Ég
hef verið alin upp í að vera ekki
hjátrúarfull. Pabbi gengur frekar
undir stigana og eltir svörtu kett-
ina ef hann sér þá heldur en hitt.
Hinsvegar hef ég heldur slæma
reynslu af föstudögum þeim þrett-
fclk í
fréttum