Morgunblaðið - 10.03.1987, Page 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. MARZ 1987
4 QLEYMDU k
ÉR EIKRI
FÁÐU ÞÉR JEE JEE 0(3 5JÖMAM5

RETTIG ŒÍ
Heildsölubirgðir
Skólavörðustíg 12
S 623333
PYRAMID
TOLVUR
meðvreiðslukjörum
— m!2 mánaÓa—

SKÚLAGATA 51
105 REYKJAVÍK - SÍMI 621163
<
E
E
a;
al
Sinfómuhljóm-
sveit æskunnar
_______Tónlist
Jón Ásgeirsson
Sinfóníuhljómsveit æskunnar
hélt sína árlegu tónleika í Há-
skólabíói sl. laugardag undir
stjóm fiðlusnillingsins Paul Zu-
kofsky. Á efnisskránni voru tvö
verk, Tabuh — Tabuhan eftir
Colin McPhee og Scheherazade
eftir Rimsky-Korskof. Tabuh —
Tabuhan er samið sem hugleiðing
um „gamelan“-tónlist Bali-búa. I
staðinn fyrir gamelan-hljóðfæri
notar tónskáldið tvö píanó og sel-
estu. Verkið er áheyrilegt og þar
er mikið unnið með svonefnd þrá-
stef (ostianato), sem er eitt af
sterkustu einkennunum í tónlist
Bali-búa. Unga fólkið lék verkið
ágætlega og mátti heyra einstaka
vel leikna einleiksstrófu og ágæta
samstillingu í samspili. Síðara
verkið var eitt af betri verkum
Rimsky-Korsakofs, glæsilegt
listaverk, þar sem saman fer list-
ræn og fagleg tækni. Leikur
ungmennanna var þama blátt
áfram stórkostlegur, bæði er
varðar samspil, dramatíska túlkun
og þá ekki síst er einstaka hljóð-
færaleikarar fengu að sýna getu
sína í smá einleiksstrófum. Aðal-
einleikinn í þessu ævintýraverki
lék ungur fíðluleikari, Margrét
Kristjánsdóttir, og var leikur
hennar í heild mjög góður og
stundum frábær. Leikur Mar-
grétar og hljómsveitarinnar í heild
er glæsiiegur vottur góðrar
kennslu, þar sem hæfíleikar unga
fólksins fá notið sín til fulls. Þrátt
fyrir að full ástæða sé til þess að
vera ánægður með leik unga
fólksins, er það Paul Zukofsky,
sem hefur með kunnáttu sinni
stutt unga fólkið til þessa verks
og ef það er satt, að þessu fyrir-
tæki skorti tilfínnanlega fé til
starfsemi sinnar og njóti ekki
opinberra stykija, er rétt að benda
fólki á að hægt er að gerast
styrktarfélagi. Þeim sem telja Sin-
fóníuhljómsveit æskunnar ein-
hvers virði fyrir framtíð tónlistar
í landinu og vilja gerast styrktar-
félagar er vinsamlegast bent á
að hafa samband við fram-
kvæmdastjóra hljómsveitarinnar,
Bergþóm Jónsdóttur, bæði í Tón-
listarskólanum í Reykjavík og í
síma 685572. Með því móti má í
raun þakka þeim aðilum og ekki
sist Paul Zukofsky, sem hér hafa
unnið merkilegt starf og ekki síst
það, að styðja ungt tónlistarfólk
til átaka við þroskandi og göfg-
andi viðfangsefni, sem nú til dags
er ef til vill meira áríðandi en
nokkru sinni fýrr.
Trúboðsstöðin:
Hrífandi mynd
tJr myndinni Trúboðsstöðin: Robert De Niro og Jeremy Irons.
Kvikmyndir
Arnaldur Indriðason
Trúboðsstöðin (The Mission).
Sýnd í Háskólabió. Stjömugjöf:
☆ ☆ ☆
Bresk. Leikstjóri: Roland
Joffé. Handrit: Robert Bolt.
Framleiðendur: Fernando Ghia
og David Puttnam. Tónlist: Ennio
Morricone. Kvikmyndataka:
Chris Menges. Helstu hlutverk:
Robert De Niro, Jeremy Irons
og Ray McAnally.
Það er of mikið að segja að Trú-
boðsstöðin (The Mission) sé meist-
araverk þótt leikstjórinn Roland
Joffé og handritshöfundurinn Ro-
bert Bolt hafí gert allt sem í þeirra
valdi stendur til að svo yrði. Hún
nálgast samt að vera það þegar
best lætur í hinum þunga frásagn-
arstíl sem einkennir sögulegar
stórmyndir eins og hana en hún er
líka veikbyggð og vandræðalega
uppsett á stöku stað. Heildaráhrifin
eru þó feikisterk og hrífandi og
þetta er tvímælalaust mynd sem
fólk ætti að reyna að missa ekki af.
Trúboðsstöðin, sem sýnd er f
Háskólabíói, er sumsé misjöfn að
gæðum allt frá handriti Roberts
Bolt, til leikstjómar Rolands Joffé
og leiks þeirra Roberts De Niro og
Jeremys Irons í aðalhlutverkunum.
Stundum er hún stórfengleg í feg-
urð og umfangi, stundum er hún
hrífandi í frásögn Bolts og uppsetn-
ingu Joffé, stundum er leikurinn
hreinasta afbragð svo maður verður
gagntekinn af. En svo er hún líka,
mest framanaf þegar persóna De
Niros er kynnt, yfírborðskennd og
léttvæg, stundum er leikstjóm Ro-
land Joffé ekki nógu markviss og
stundum sígur annars vel skrifað
handrit Bolts oní setningar, sem
jafnvel De Niro á í erfíðleikum
með. En myndin vinnur á með
hveijum ramma og grefur að mestu
galla sína með tímanum þar til eft-
ir stendur áhrifamikil mynd um
miskunnarlausa nýlendupólitík,
guðstrú og máttlaust kirkjuvald,
kúgara og kúgaða, paradís og
helvíti á jörð.
Myndin er sannsöguleg og fjallar
um atburði sem áttu sér stað á
landamærum Argentínu, Paraguay
og Brasilíu um miðja átjándu öld-
ina. Hún segir frá örlögum jesúíta-
trúboðs á meðal Guami-indjána
djúpt inni í frumskóginum og tveim-
ur munkum þess, Gabríel (Irons)
og Mendóza (De Niro). Þriðja höf-
uðpersónan er Altamirano kardin-
áli, sem er meistaralega leikinn af
Ray McAnlly. Hann er sögumaður
myndarinnar, skrásetjari atburð-
anna í bréfí til páfa og maðurinn
sem hefur það hlutverk að ákveða
örlög trúboðsstöðva jesúítanna.
Veikasti hlekkur myndarinnar er
kynningin á Mendóza, sem í byijun
er málaliði og þrælasali en snýst
til guðstrúar eftir að hafa vegið
bróður sinn í afbiýðisemiskasti út
af konu. De Niro þarf að fást við
frómar setningar eins og „Mig elsk-
ar þú þá ekki“ (So, me you do not
love) og þegar Gabríel dregur hann
vissir þú
ad vid f ramleidum___________________________ ____ UMBÚÐAPOKA Va kg. - 10 kg.
____________________________________________ UMBÚÐAPAPPÍR, hvítan 40 sm. og 57 sm.
_________________________________________________ UMBÚÐAPAPPÍR, brúnan 100 sm.
______________________________________________________ SALERNISPAPPÍR „SANI'
_________________________________________________ REIKNIVÉLARÚLLUR 57 og 70 mm.
_________________________________________________ PENINGAKASSARÚLLUR 38 mm.
_____________________________________ PENINGAKASSARÚLLUR 44 mm. - 24, 54 og 60 m.
HAFÐU SAMBAND,
EÐA RÚLLAÐU VIÐ
HJA OKKUR.