Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 11
cf sóttiu bær»t til NorSiirálfu í förmuni [leírra; cnn
jió fór [ic8su J’ram, og varÖ ekki meíu aö. j)essi
drepsótt. sem kölluð er austurlanda-drepsótt, gjekk
ilir landið í fjóra máuuði, og [likjast aungvir
inuna, að hún haíi nokkurntiina verið [)ar jafn-
skjæð, og liún var í þetta sinn. Aungvu að síöur
Iilífði hún jarliuum ;-enn þó er nú mælt, að he/lsa
lianns sje fariu að bila, enda er hann gamall maður,
og er falls von af fornu trje" „Ibrahím”, kappinn,
sonur lianns, hafði nRg að starfa þessi missiri, er
Sírir gjörðu uppreísu; og fór það sem firr, að
hann reíndist sigursæll. Ilerra llekri, höfðingi
Drúsa og bandamaður Ala jarls, sefaði lierhlaup
[>að er varð á Sirlandi í tírra vor, enn liafði síðan
vigbúinn lier leingi sumars. Jarlinum þótti þetta
ískiggilegt, ef hann væri sjer ekki alltrúr; því
lanzmönnum þikir þúngt, að búa undir riki þeírra
feðga, eíns og áður er sagt. Hann sendi því son
sinii með því liði, er til varð feingið, og kom hann
á Sírland, og gjörði Bekra orð, aÖ hann legði niður
vopnin, og seudi liðið frá sjer. Bekrt er gainall
maður, og slægvitur, og selur hann af heudi lier-
stjórnina, „Halil” sini siuum, kappa miklum, og
lætur seígja „Ibrahími”, að Ji'ann skuli ræða til við
son sinn. E1111 hann er fjandmaður egipzkra manna,
og svarar með forsi, og bíður „lbralu'ini” bardaga,
og vill hann að skríði til skarar með þeím. Drífur
þá að honuin lið, oghefir haun nú feíngiðSO þúsuudir
manna. *Um sama bil seudir haun á fund hershöfðingja
keisarans í „litlu Asíu”, og bíðst að gánga á liönd
keisarans, og fá lionuin sonu síiia aö gislum. Muiidi
þá allur IierTirkja fariuu á hendur „Ibrahími”, hefði