Skírnir - 01.01.1836, Blaðsíða 92

— 02 —
I>jÓ6 lipfítim vér rcriB
fyri lnungu síöan
af hinuin góða gefit;
og oríit dapurt
oss at mestu
endrtendrað eitinig.
Skein það hið fyrsta
skírt i norðri
þá er komu mekkir miklir,
námu þei'r birti þess
frá bragna sjón,
villu leyptran skýum skipti.
En er at liádcgi dró
innar helgu sólar,
er oss var af guði gefin,
skirðust lopt öll,
skýflókar sundruðust,
birti viðast vel uni heima.
Af þeim ljóma
upplýstust manna sálir
mætra margra hverra;
þó enn dragi fyri skin
i ýmsum stöSum
héldu þær helgri birti.
því hafa inargir
um þvisa daga lýst
sjálfum sér og öðrum
mannvinir mærir;
inest virðandi
af góðleik og gagnsemi.
Tregt er að telja
torrek mikil,
þá er slikra missir manna;
inegum vér þat um einn,
Islendingar,
sjálfir af alhug sanna
Sönnum vér uin dýra mcnn
Dani marga,
at oss hafi lieilt hugað,
gjafir veitt,
og góðan vilja
sýnt í sérhverju.
Nú er einn inistr,
ef nofckr var,
er iná með inærstum tclja,
at góðvilja
og gjöfluin huga,
viljúgr lýðuin lýsa.
Lærdóin og lystir
liafði lofsverðar
og kærleiks æðstaun il >
guðfræði góða
gat ok kénndi,
og marga hagliga hyggju.
Prýddr maniiliylli
og prófessor
var Jens Möller mikill;
ofsnemma hvarf hann
alda sonum,
inidt í góðum gjörðum.
Allmjög var hans hugr
oss Islendingutn
góðr, og gagns unnandi,
þar uin verðr fátt
at fullu kveðit,
þó skal hans at góðu géta.
Guðvisi var háðr
og góðs eins fýsti,
eg lýsti mörgum mikit;
saanar rækti sögur,
og sannmælis
ölluin góðuni ann.
Gat hann Islandi
gjafir og sjálfr veitt,
bækr og liin beztu ritj
fjögur hundruð dala
finn eg verðar,
og hugði á ineira er inætti.
þökk gjaldi ærna
Islands klerkar
slikum merkismanni;
livar má nú iðgjöld
aptr géta
þess er svo er saknat!
Fæ.kka munu eptirmál
alda barna
frá þeiin er þessi kvað;
vcrði þau, þó sljó sé,
þess varanlegri,
og uppi meðan öld lifir!
Gjaldi þér í náð
ina góðu iðn
/