Skírnir - 01.01.1868, Blaðsíða 22

22
INNGANGUR.
áttu og á lög bagfræðinnar, er um síSir yrÖi aS leiSa þjóðirnar í
allan sannieika, og svo frv. Garibaldi fór því burtu af þinginu,
fyrr en jþví var slitiÖ. Samþykktir fundarmanna urSu færri en
ætlazt var til, en samt kom jþeim saman um að kjósa menn í
fasta „friSarnefnd11, eSa „lýSvaldsnefnd“, er á aS hafa aSsetur í
Bern og vinna meS ritum og bijefum áformi þingsins til fram-
gangs; einnig var ráSiS aS halda næsta þing aS ári í Mann-
heimi (í Baden).
ÁrferSiS hefir víSast hvar veriS í lakara iagi. SumariS var
svo kuldakennt frainan af, aS kyrkingur komst í sáS manna og
grasvöxt á mörgum stöSum. I mestum hluta álfu vorrar varS
uppskeran minni en í meSalári, og hefir af því leidt mikla verS-
hækkun allrar kornvöru. Á sumum stöSum, t. d. í enum nyrSri
fylkjum SvíþjóSar, í Lappmörk og á Finnlandi, hefir fólkiS barizt
viS bjargarbrest og hungur. Yeturinn í fyrra var þar hinn harS-
asti og lengsti, svo aS menn felldu gripi sína af fóSurskorti, en
sumariS hætti eigi um, og margar hræSilegar sögur hafa hlöSin
sagt frá þeim löndum um nauS iandsbúa. VíSa lagSi fólkiS sjer
til fæSis trjábörk, eSa drýgSu meS bonum mjöl sitt til brauSs,
en sumstaSar meS hálmi. BæSi á Rússlandi og í Svíaríki hafa
stjórnendur gengizt fyrir um korngjafir og vistasendingar, en auk
þess hafa samskot veriS gerS meS miklum áhuga fólkinu til
bjargar, hæSi í þeim löndum og grenndarlöndunum, einkanlega
Danmörk og Norvegi. Frá Bandaríkjunum í Vestnrheimi komu
og miklar fjársendingar, og má sjerílagi nefna gjöf Jóns Eiríks-
sonar, 1000 tunnur korns (eSa peninga til þeirra kornkaupa) til
sáningar handa fólkinu í Norrlandi, þar sem nauSin var mest. —
í vetur hefir orSiS harSkosta í flestum löndum, sökum dýrieika
brauSs og vista eSa atvinnubrests, einkanlega á Prússlandi austan
og í Rínarlöndum, og sumstaSar á Frakklandi. Af hungri og
atvinnuskorti hafa og borizt sögur frá suSurfylkjum Bandaríkjanna,
og af mannfelli í sumum norSurlöndum SuSurálfunnar.
Kólerusýkin hefir enn gert manntjón í sumum löndum NorSur-
álfunnar, en eigi svo mikiS sem í fyrra, nema á Italíu. I kon-
ungsríkinu drap hún 30 — 40 jþúsundir manna, meir en helming
þeirra er veiktust, og var afar skæS í ríki páfans og í Róma-