Skírnir - 01.01.1868, Blaðsíða 34
34
FRJETTIR.
EnglAiid.
menn eigi fyrr til, en múrveggurinn í kringum varSlialdi?) rauk í
lopt upp, og varð mörgum a8 lífs tjóni og lima. Sjö menn eða
fleiri fundust dauöir, en særðir e0a illa örkumlabir 4 1. Auk þessa
varö mesta spell á húsum og raunum í grendinni. þetta var unniÖ
til Jess, aÖ þeir Fenía gæti runniö út úr dýflissunni er þar voru,
en nokkrir af bræÖrum þeirra höfÖu sjeÖ sjer færi á aö koma
púÖri undir múrinn og kveikja í því. Viö þetta kom mikill felmtur
yfir borgariýÖinn, og því rjeöust til 30 — 40 þúsundir sjálfboÖa-
liÖa til aö halda vörÖ í borginni, meÖ þeim, er áöur voru til þess
settir. Stjórnin Ijet nú forboÖa allar sorgargöngur, og skipaÖi sein
vandlegast til um alla lögvörzlu og njósnir. Síöan hafa Feníar
gert mest vart viÖ sig á Irlandi, rænt púöurbirgðum og vopnum,
skoriö sundur rafseguiþræöi, ráöizt á varÖbús og vitastöÖvar meö
ströndum, og stundum átt vopnaviöskipti viö lið drottningarinnar.
Mest hefir boriö á þeim í Cork, og fyrir skömmu (4. febr.) heyrðist,
aÖ þeir hefði hleypt í lopt upp einu bæjarportinu og skoriö sundur
alia frjettaþræði í grendinni. Sagt er að tveim mönnum sje náð,
er ráðiö hafi sprengingunni í Clerkenwell, og þeir beiti Barral og
O’Neil. ,J>eir sitja nú í dýflissu. Ætla má, að þessháttar illræði
sje hefndartiltektir einstakra manna, en eigi að fyrirlögum Fenía-
stjórnarinnar í Vesturheimi, eða það skyldi menn balda eptir
orðum hennar í ávarpi (dags. 12. desember) til „frelsismanna á
Englandi“. Hún skorar á þá, aö leggjast á eitt með írum, að
koma þjóðvaldsríki á stofn,. „en reka af höndum sjer eðalmanna-
valdið, er með gripdeildum sínum og fordæðum hafa valdið öllu
böli báöum eyjunum“. Niöurlag ávarpsins er þetta: „En sama
stjórn, er treður undir fótum sjer margar milljónir af yðar eigin
fólki, neyðir og oss til að leita svo varnarúrræöa sem oss má
fremst vinnast, en þó skal stríö vort háö svo sem frelsinu sæmir,
og eigi vanhelgað af neinu verki, er frjáls maður þarf að skammast
sín fyrir“. Af þessu sjest, að Feníar vænta sjer fylgis af sumum
flokkum á Englandi, og því verður ekki neitað, að þeir er fremst
og frekast vilja halda fram breytingum, t. d. verkmenn í fjelögum
Edmond Beale’s, eru samdóma Feníum um það, að eigingirui
auðmanna og eöalmanna og einkaleyfi enna síðari, sje undirrót
allra vanhaga, er aðrir verði að þola. Bright og hans málsinnar