Skírnir - 01.01.1868, Blaðsíða 120

120
FRJETTIR.
Austurrfki.
fyrir fram eiga a8 vísum launum a8 ganga, ef vel skyldi til
takast”. SendiboSinn Jóttist eigi fær um að svara þessum mót-
bárum, og önnur svör fengust eigi af Werther greifa (sendiboða
Prússa í Vínarborg), en það sýnist, sem hann bafi veriS utan vi8,
meban þeir áttust vi8 um máli8, Beust og Tauffkirchen. Vi8 þetta
var botni slegiB í samningana, en í brjefi til sendiberra Austur-
ríkis í Miinchen (dagsettu 15. maí) þóttist Beust eigi hafa mátt
taka greiBar undir bo8in, og sagSi þau ein mundu þegin, er
veitti Austurríki fullt jafnrjetti vi8 Prússaveldi í
nýju allsherjar sambandi á þýzkalandi. Hvorugum
var8 þetta a3 missætti, og Luxemborgarmálinu var3 stillt til friBar,
en Bismarck fjekk a8 vita þa8 sem hann vildi, sem sje, hva8
Austurríki mundi kjósa fyrir samband og vináttu vi3 Prússa.
MeSan konungskrýning Jósefs keisara fór fram í Pestharborg, var
þar mart stórmenni komiS saman, og sem vita mátti, allir sendi-
herrar meiri og minni ríkja. Sá kvittur kom upp í fyrra sumar, a8
Bismarck hafi be8i3 Werther greifa a8 nota tækifæriS til a8 kanna
ástandi8 á Ungverjalandi og komast sem bezt a8, hvernig lands-
mönnum lægi hugir til Austurríkis. Greifinn á um þær mundir
a8 hafa sent Bismarck svo látandi skýrslu, a8 vinf'engi Magyara
vi8 Austurríki væri a8 eins ofan á, öll alþý8an byggi yfir illum kur, og
fæstir enna málsmetandi manna bæri nokkurt traust til þrifna8ar
keisaradæmisins e8a samkomulags allra parta þess til langframa.
Magyörum lægi mun betur hugurinn til Prússa, og þeir köllu8u þá
hafa broti8 ofríkishlekki Austurríkis af Ungverjalandi. Blö8 Prússa
sög8u, a3 þetta væri allt logi8 frá upphafi til enda, en blö8 hinna
sátu vi8 sinn keip, og segja enn hvert or8 ö8ru sannara sagt um
skýrsluna. A8 ö8ru leyti hefir allt fari8 skaplega me8 hvorum-
tveggju, og Beust hefir ávallt be3i8 menn leggja trúnað á friðar-
áform Austurríkis, og að stjórninni væri ekkert fjarri skapi, en
sækja til enna fyrri stöðva keisaradæmisins á þýzkalandi. Á ríkis-
deilda þinginu gerði hann þá grein fyrir stjórnarstefnu sinni,
að hann hefði hlutdrægnislaust bori8 friðarmál fram í Luxemborgar-
þrætunni, stillt til friðar og sátta á Ítalíu, og á fri8arlei8
vildi hann halda Austurríki frumvegis, en um leið utan allrar
skildagaskyldu og einkamála (?) við aðra út í frá, ráðandi svo