Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1976, Qupperneq 58

62
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
innanmáli er um sandsteinaröð um það bil 4.6 m, en um steina þar
sem gólf mjókkar á milli um það bil 4.2 m. I þessum hluta skála var
langeldur.
Þriðji hluti skála nær frá steinum þar sem gólf mjókkar á milli að
austanverðu, að steinum þar sem gólf greinist til búrs og er um 3.5
m. Breidd tóftarinnar er að innanmáli í þessum hluta skála um 3.7 m
nema allra austast. 1 þessum hluta var rauði í gólfi.
Vestasti hluta skála nær frá steinum þar sem gólf greinist til
búrs að vesturgafli þar sem göng til stofu taka við og er um 2.3 m.
Breidd tóftarinnar að innanmáli virtist í þessum hluta skála vera
um það bil 4. m en þess ber að gæta að suðvesturhorn skálatóftar var
talsvert eytt, að því er virtist af vatnsgangi.
1 austasta hluta skálans var greinilegt svart viðarkolagólf milli
bæjardyra og kamarsdyra, og raunar inn göngin til kamars. 1 norð-
austurhluta skálaendans varð einnig vart við viðarkolagólf, en kola-
lagið var þar mjög þunnt; í suðausturhorninu sáust ekki merki um
kolalag, en þetta horn var mjög veðrað. Athyglisvert er að líkt var og
troðinn slóð eða lægð lægi milli bæjardyra og kamarsdyra, það var
einkum áberandi við kamarsdyr. Við bæjardyr, í vesturjaðri kola-
gólfs fannst moli af sams konar mýrarrauða og var í gólfi vestar
í skálatóftinni. Eins og sjá má af flatarteikningu hefur talsvert grjót
hrunið úr veggjum yfir gólfið austast í skálanum.
Sandsteinaröðin vestan við bæjardyr skiptir skálagólfinu um þvert
hús. Vestur af henni tók við þykkt viðarkolagólf um 2.0 m breitt eftir
■niðju húsi frá austri til vesturs. Samhliða því voru set við norður-
og suðurveggi þar sem ekki voru merki um viðarkolaskán. Set við
suðurvegg var um 1.1-1.2 m að breidd, breiðast austast. Set við norður-
vegg var um 1.2-1.3 m. að breidd, breiðast austast. Mjög erfitt var
víðast að greina hvort setin hefðu verið hærri en gólfið milli þeirra.
Þó virtist á nokkrum stöðum sem svo hefði verið. Á lóðskurðar-
teikningu G—H má sjá hversu þykkt kolalagið var í gólfinu. Þar
kemur einnig fram að viðarkol hafa ekki verið borin í gólfið fyrr
en búið var að gera langeldsstæði og ýmsar aðrar innréttingar.
Einkennilegur er viðarkolalaus blettur við suðausturhorn lang-
elds, en bletturinn kemur einnig fram á lóðskurði G—H. 1 kola-
laginu þarna við austurenda langeldsins voru torfusneplar eins og
sjá má af lóðskurði G—H. Eðlileg skýring á því gæti verið að torfu-
sneplarnir væru ofan úr rjáfri, en eitthvert reykop hlýtur að hafa
verið á eldahúsi þessu, eða að öðrum kosti að torfur hafi verið hafðar
til taks við eldstæðið til þess að byrgja það við einhvers konar moð-