Skólablaðið - 01.04.1916, Blaðsíða 15

SKÓLABLAÐIÐ
63
3. Skrá yfir skammstafanir þær á eiginheitum manna, sem
æskilegt þykir aö nota.
í nefndina voru skipaSir: Einar Hjörleifsson, GuSmundur
Finnbogason og Pálmi Pálsson. Allir munu játa, aS sá bekkur
sé vel setinn, er þessir skipa, en mörgum mun finnast, aS
tíma þeirra og vitsmunum hefSi mátt verja til einhvers þarfara,
hvaS sem peningum landsjóSs líSur.
SíSasta atriSiS í bréfinu leysir nefndin ákjósanlega vel af
hendi. Hún neitar blátt áfram aS sinna þvi og segist „ekki
telja æskilegt, aS eiginheiti manna séu alment skammstöfuS".
ÞaS liggur nú nokkurn veginn i augum uppi. ÞaS birtir enginn
nafn sitt meS því aS skrifa fyrsta stafinn í því, og fæstir eru
svo önnum kafnir, aS miklu muni, hvort þeir skrifa nafniS Sitt
heilt eSa eitthvert brot af því. Hitt er auSsætt, aS skammstöf-
un eiginnafna miSar til þess aS útrýma þeim úr málinu, en
byggja inn aftur ættarnöfnum, aS útlendum siS. Vitanlega gerir
margur þetta í hugsunarleysi, en raun til þess aS vita, aS alþingi
sjálft skuli vilja stuSla aS því.
AnnaS atriSiS í erindisbréfinu virSist nefndin líka hafa leyst
vel af hendi, þó aS vafalaust orki tvímælis um nýju nöfnin,
sem hún hefur búiS til. Er þaS vonandi aS tillögur nefndar-
innar komi í veg fyrir margt skrípanafniS, sem mönnum er
orSiS svo furSu tamt aS setja upp á blessuS börnin, þeim til
kvalar, er þau vitkast, tungunni til stórlýta og sjálfum sér til
háSungar.
ViS fyrsta atriSi erindisbréfsins hefur nefndin lagt furSu-
mikla alúS og int þar af hendi allmikiS verk, en ákaflega van-
þakklátt, samiS leiSbeiningar um myndun ættarnafna af manna-
nöfnum og staSa og langa skrá yfir ættarnöfn. ÞaS er ekki
ástæSa til aS eySa rúmi SkólablaSsins til aS sýna hvernig þau
líta út, bæklingurinn kemst víst í margra hendur og nokkur
dæmi hafa blöSin haft til sýnis, en þaS er margra manna mál,
sem skrána hafa lesiS, aS hún sé besta sönnunin fyrir máli
þeirra manna, er telja þaS ókleift aS mynda ættrnöfn og inn-
leiSa í íslenska tungu án þess aS óprýSa hana og misbjóSa
henni meS þvi. ÞaS er engin von til aS öSrum takist þaS i
þessu efni, sem þeim nefndarmönnunum hefur ekki tekist betur
en raun gefur vitni, slíkir snillingar sem þeir eru allir á ís-