Vísir - 18.08.1962, Blaðsíða 9

Laugardagur 18. ágúst 1962.
VISIR
Við Landmannalaugar er sannkallað undraland.
Undralandið við
Landmannalaugar
íslendingar eiga því
láni að fagna, að stór
hluti landsins er óspillt
náttúra í öllum sínum
mikilfengleik. í seinni
tíð hefir stækkað sá hóp
ur fólks, sem flykkist á
fjöll, enda komst einn á-
gætur. ferðamaður svo
að orði, að íslenzk öræfi
væru „rót-áfeng“, þ. e. a.
s. menn flykktust aftur
. flSKr. : ... -.
Gamall fjallagarpur óð vötnin
eins og tvítugur væri.
og aftur til þeirra og
yrðu forfallnir í þeim.
Menn eiga líka hægara um
vik nú í seinni tíð, þar eð mynd-
azt hefir stétt manna, sem eru
sérfræðingar í því að flytja fólk
á fjöll og um óbyggðir. Að öðr-
um ólöstuðum ber Guðmund
Jónasson og hans menn hæst,
sem fjallabílstjóra og leiðsögu-
menn.
og maður sér, að litmyndir, sem
maður taldi að sýndu ýkta liti,
þeir eru engar ýkjur. Dökk
hrafntinnan í Blátindi myndar
skörp skil frá líparítfjöllunum í
kring. Og blágrýtishraunið teyg-
ir sig eins og risavaxin loppa,
mcð ’ giílfcruna líparítmelana á
báða vegu. Brennisteinsumgjörð
hveranna myndar mosa. öll
þessi litasamsetning er eins og
fantasía. Maður gæti ímyndað
sér, að Walt Disney myndi mála
Draumalandið mikla með því-
likum litum.
Undir leiðsögn
Heiðars.
Um síðustu Verzlunarmanna-
helgi, sem tvímælalaust er
mesta ferðahelgi sumarsins, var
farin á vegum Guðmundar,
Fjallabaksleið undir leiðsögn
Heiðars Steingrímssonar, sem
'jafnframt var bílstjóri annars
fjallabílsins. Það er vel til fallið
að fara í óbyggðir um þessa
miklu umferðahelgi, þá losnar
fólk við ýs og þys umferðar-
innar.
Á föstudagskvöld var lagt upp
frá Reykjavík, og haldið sem
leið liggur austur fyrir Þjórsá,
upp Land og til Landmanna-
lauga. Var liðið á nótt, þegar
komið var á áfangastað og tjald
að. Flestir voru fegnir hvíld-
inni eftir fyrsta áfanga ferðar-
Bað í Land-
mannalaugum.
Það var notalegt gönguheitum
að demba sér 1 laugina, þegar
komið var til baka og gerðu það
þeir, sem útbúnir voru í slíkt, en
það voru margir, sem ekki höfðu
komið á þessar slóðir fyrr, og
gerðu sér ekki grein fyrir hlunn
indum staðarins. Heit laugin frá
náttúrunnar hendi er notaleg að
Heiðar bílstjóri gegndi einnig
tjaldari.
flatmaga í. Landmannalaugar er
sannkallað undraland.
Ferðin á næsta áfangastað,
Eldgjá, tók um þrjá tíma yfir
stórbrotið land. Á miðri Ieið
hljóp hinn hataði fjallabúi, ref-
urinn, yfir veginn með bráð sína
í kjaftinum, eins og hann vildi
minna á, að ekki er hér um al-
gjörar óbyggðir að ræða.
hiutverki sem fararstjóri og
Við Eldgjá.
Næsti tjaldstaður var valinn
af fararstjóra á lækjarbakka við
sjálfa Eldgjá. Það sýndi sig, að
bílstjóranum var fleira til listar
lagt en aka bíl og stjórna fjall-
göngum, þeir reyndust ennfrem-
ur ágætis tjaldarar.
Að lokinni máltfð var haldið í
kvöldgöngu suður Eldgjá, og
voru í þeirri ferð stiklaðar stein
brýr og fjallalækir. Gamall I-
þróttamaður og fjallagarpur
sýndi, að ekki voru allar taugar
úr honum enn, því að hann óð
fjallvötnin, sem tvítugur væri.
Veðurguðirnir sýndu mikla
mildi í þessari ferð, með þvi að
hella sólarflóði sínu yfir ferða-
langana, sem fengu að njóta
þess, sem fegurst er í íslenzk-
um óbyggðum.
Hinn fingralangi
Vatnajökull.
Fjallganga á Gjátind er stór-
kostleg, með útsýni til Vatna-
jökuls, sem er hvað tignarlegast.
Þegar litið er ofan i Eldgjá verð-
ur manni gjarnan hugsað til
þeirra hamfara, sem orðið hafa á
þessum umbrotastað endur fyrir
löngu. Einn af þeim fróðari í
hópnum upplýsti, að þau
stærstu hraun, sem vitað sé
um hafi runnið úr Eldgjá, og allt
til sjávar. „Þá hefir verið volgt
hérna maður“, varð einum að
orði.
Náttúruundur
í Ófæru.
Ófærufoss fellur í Eldgjá, en
steinboginn, sem er yfir neðri
hluta fossins er vafalaust eitt af
dásamlegustu náttúru-undrum
þessa lands. Það eitt að líta
steinbrúna augum og ganga
hana, nægir til að réttlæta Fjalla
Framhald á bls. 13.
Furðulegir litir.
Fjallganga á Blátind er hæfi-
leg líkamsæfing að morgni dags,
og útsýnið verðlaunar erfiðið.
Litirnir eru nánast furðulegir,
Heit laugin frá náttúrunnar hendi var notaleg til að flatmaga í.