Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.1986, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 29. NÓVEMBER 1986.
55
Kevin skildi hvað það var sem ég var
að sækjast eftir og dæmið gekk upp.
Ég sem því lögin og læt Kevin vinna
úr þeim. Samvinnan er mjög góð.“
Þeir sögðust báðir hafa haft mikla
trú á samvinnunni frá byrjun og
Nick heldur áfram: „Við vildum ekki
fara hefðbundnu leiðina, sem er að
ná saman hljómsveit, spila á krám,
ef til vill halda nokkra tónleika í
Norður-Englandi og þá ef heppnin
er með komast á samning. Við vorum
svo öruggir með lögin okkar að við
vissum að við þurftum ekki annað
en stofna hljómsveit og leika í Lond-
on fyrir plötufyrirtækin. Við bókuð-
um ekki einu sinni krá eða klúbb
heldur leigðum okkur æfingastúdíó
og umboðsmaðurinn okkar bauð
fulltrúum plötufyrirtækjanna að
koma og hlusta og það gekk upp.
Þeir spurðu hvort ég ætlaði að
hlusta á tónleika kvöldsins. „Ég býst
við því,“ svaraði ég. „Þú býst við
því!“ hrópaði Nick stórmóðgaður.
Ég flýtti mér að segja að ég hefði
heyrt í þeim á tónleikum áður og
kyns raddbrigðum...“ „En um leið
verðum við að reyna að finna okkar
eigin stíl,“ skaut Kevin inn í. „Já,
áhrifin eru fyrir hendi en Cutting
Crew er Cutting Crew,“ sagði Nick
ákveðinn á svip.
Bardaginn við blöðin
- Hvað er erfiðast við að vera ný
hljómsveit?
Það stóð ekki á svari frá Kevin:
„Það er erfiðast að eiga við breska
músíkblaðamenn. Þeir virðast vilja
stinga okkur á grillprjón, velsteikja
okkur og fleygja okkur síðan. Þetta
er eitt af því erfiðasta í þessum
bransa. Hér er um að ræða verkefni
sem maður hefur fóstrað með sér
lengi og svo sér maður einhvem
stinga hnífi í mann á prenti." Nick
vildi draga úr dramatíkinni: „Maður
finnur til í um það bil tvær mínútur
en svo heldur maður áfram. Ég er
reyndar farinn að hafa liimskt gaman
af þessu núna. Þeir em allir farnir
„Það vona ég,“ sagði Kevin, „við
þurftum svo sannarlega ekki á þeim
að halda til að komast af stað. Ég
held að það sé þess vegna sem við
erum í ónáð hjá þeim.“ Nick er sam-
mála þessu: „Já, þeim líkaði það
ekki. Þeim líkar heldur ekki sú stað-
reynd að við höfum verið i bransan-
um í tíu ár. Það fellur ekki í kramið,
maður verður að passa inn í eitt-
hvert furðulegt munstur. Annað-
hvort verður maður að vera sautján
árá og búinn að gera tíu mistök þá
þegar eða að vera fimmtugur, búa á
skoskri eyju og leika á banjó. Það
gengur, en ef maður hefur verið i
bransanum í tíu ár, lagt hart að sér,
reynt að komast af, reynt að semja
betri lög og leika betur á hljóðfærin
og slær svo allt í einu í gegn.. .0-
nei, það er ekki að marka svoleiðis!
Svona eru bresku blöðin.“
Hljómleikaferðinni lýkur 1. des-
ember með stórum tónleikum í
London en síðan halda þeir félagar
til Los Angeles til að gera tvö mynd-
bönd fyrir amerískan markað. Þeir
værum í fyrsta sæti á Islandi."
„Ég held það hafi verið augljóst
að við ættum eftir að verða vinsælir
á íslandi," sagði Nick, „þar sem ég
er frá Englandi og Kevin frá Kanada
og ísland er akkúrat mitt á milli.“
- Hvað vitið þið um ísland?
„Lítið, sagði Kevin, „við höfum þó
flogið yfir landið nokkrum sinnum á
leiðinni til Bandaríkjanna og flug-
stjórinn segir alltaf: Og nú sjáum við
ísland þarna niðri.“ Nick sagðist
hafa heyrt viðtal í útvarpinu við
skólakrakka í Reykjavík um álit
þeirra á leiðtogafundinum fræga.
„Það var mjög gaman að heyra við-
horf þeirra. Svo hefur maður heyrt
talað um ísland í sambandi við fiski-
miðin í kringum landið og árekstr-
ana sem hafa orðið út af þeim milli
Islendinga og Breta í gegnum árin.
Annars vitum við ekki mikið um Is-
land. Ert þú gott dæmi um íslend-
ing?“
" - Já, ég held ég sé nokkuð dæmi-
gerð...
„Þá mætum við á staðinn," sögðu
að slá til og freista gæfunnar. Við
reynum að vera jákvæðir og forðuð-
umst að setja nokkuð neikvætt á
plötuna.“
„Textarnir eru allir um það að trúa
á sjálfan sig,“ sagði Nick, „að reyna
að ná því sem mann langar í hvað
sem hver segir. Þetta eru einmitt ein-
kunnarorð hljómsveitarinnar.“
„ Já, það er okkar aðalsmerki,"
samþykkti Kevin. „Við viljum skapa
ákveðið andrúmsloft. Við viljum
segja fólki að hugsa málið og útiloka
ekki möguleikana. Efmaður virki-
lega trúir á eitthvað getur maður
alít.“ Nick klappaði Kevin vinalega
á bakið og sagði: „Þetta var nokkuð
gott hjá þér.“ Hann tilkynnti síðan
að Kevin ætti afmæli þennan dag og
Kevin tók feimnislega við afmælis-
kveðjum.
Það var nú farið að liða að tónleik-
unum og ég spurði þá að lokum hvort
þeir hefðu einhver skilaboð til Is-
lendinga.
„Já,“ sagði Nick, „takk kærlega
fyrir að gefa okkur fyrsta sætið á
Trommarinn Martin. - „Einí munurinn á mér og Mikka mús er að Mikki
er með sólgleraugu.“
hann róaðist nokkuð. „Þá veistu að
lögin okkar eru ekki öll eins og I
just died in your arms.“ Ég kinkaði
kolli og spurði þá um uppáhaldstón-
list og áhrifamenn. Þeir nefndu nöfn
eins og Bitlana, David Bowie, Elgar,
Thaikowsky, Police ogT-Rex.
„Kevin getur leikið á gítar eins og
tuttugu ólíkir gítarleikarar," sagði
Nick, „og ég get sungið með alls
að hljóma eins.“
- Hvað hafa þeir sagt um ykkur?
„Þeir saka okkur um að vera út-
smogna, eins og við værum að reyna
að finna markað sem við höfum
vandlega ákveðið að sigra.“
- Þið ætlið ef til vill að vera á
meðal þeirra sem fara framhjá gagn-
rýnendum og komast á toppinn með
því að selja plötur?

eru á samningi við Virgin-fyrirtækið
en það opnar ekki útibú sitt í Amer-
íku fyrr en í janúar á næsta ári.
Lagið Died in your arms kemur því
ekki út þar vestra fyrr en í febrúar.
Eftir áramót heldur hljómsveitin
tónleika víðs vegar um Evrópu og í
lok apríl er áætlað að ferðast vestur
umhaf.
„Skyldum við nokkurn tíma koma
til íslands?“ sagði Nick hugsi, „við
þyrftum nú eiginlega að gera það.“
- Hvemig vissuð þið að þið voruð
vinsælir á Islandi?
„Þeirhjá plötufyrirtækinu hringdu
í okkur einn daginn til að hressa
okkur við og sögðu okkur að við
þeir báðir og brostu og blikkuðu.
Talið berst aftur að plötunni
Broadcast. „Veistu hvort hún kemur
út á íslandi?“ spurði Nick áhugasam-
ur. Ég taldi það nokkuð öruggt.
„Flott, það em tiu lög á henni, öll
samin af okkur. Þetta er allt frá ást-
arlögum til umfjöllunar um pólitik,
trú og furður veraldar. Lesa íslensk-
ir krakkar textana eða hafa þeir bara
áhuga á laglínunum?“ Ég sagði að
þeir syngju með en spurði þá svo
nánar út í þessa pólitík þeirra. Kevin
tók að sér að útskýra hana. „Þetta
er ekki flokkapólitík heldur persónu-
leg pólitík, pólitík einstaklingsins,
ákveðið viðhorf sem hvetur fólk tií
vinsældalistanum, þetta var í fyrsta
sinn sem við náðum svo hátt á nokkr-
um lista. Við munum aldrei gleyma
því, það eru okkar skilaboð, og ef
það verður mögulegt munum við
koma i heimsókn á næsta ári. Það
gæti orðið gaman.“
Við kvöddumst með virktum og á
heimleiðinni velti ég þvi fyrir mér
hvort hljómsveitin Cutting Crew
ætti eftir að verða heimsfræg einn
góðan veðurdag eða hvort þeir félag-
ar yrðu gleymdir og grafnir eftir árið.
Spurningin er hvort vilji þeirra og
einbeiting verði nóg til að ná tak-
markinu.
Ingunn Ólafsdóttir.
Þú boigar alltaf sama gjaldið,
hvort sem þú ert einn eða með fleirum íbílnum!
Hreyfill býður sætaferðir til Keflavíkur
Ef þú ert á leið til útlanda er þægilegt að fara fyrsta spölinn í Heyfilsbíl.
Hringdu í okkur með góðum fyrirvara og greindu frá áætluðum flugtíma. Við vekjum þig
með hressilegri símhringingu, óskir þú þess.
UREYFIH
68 55 22