Alþýðublaðið - 05.05.1968, Blaðsíða 15

£ 'RÚIN |
EFTIR KAY WINCHESTER |
h 1 |
ur í spuna. Áttj hún við Melitu.
— Jim Thui’lovv og móðir hans
komu í heimsókn og ég bauð
þeim til morgunverðar. Þau eru
gamlir fjölskylduvinir, hvað svo
sem þú segir.
— Þá ætti systir þín að tala
við þau. Hún virðist mestur vin
ur þeirra hérna, sagði hann.
— Var Melly elcki með þér?
spurði Laureen.
— Er hún ekki kominn heim?
spurði Símon hvasst, því að
hann hafði farið í langa göngu
ferð eftir að hann liafði skilið
við Melitu.
— Ég veit það náttúrlega
ekki með vissu en ég hef ekki
séð hana.
Símon gekk beint út til hest-
hússins og Laureen fór inn og
sendi Jim Thurlow út á eftir
honum. Jim var áhyggjufullur,
þegar hannn kom inn aftur.
__ Ætlar þú að leita að henni
líka, Jim?
Hann brosti til móður sinnar.
—Ég verð að hjálpa Aldridge
hann fer ríðandi, en ég tek bíl-
inn.
Hvað getur hann gert, ef
hann sér Melly á ótemjunni?
spurði Klara frænka, þegar hún
sá að Jim ók af stað. — Ég skil
þetta ekki.
Sfpcö
BELTI og
BELTAHLUTIR
á BELTAVÉ LAR
Keðjur Spyrnur Framhjól
Botnrúllur Topprúllur
Drifhjól Boltar og Rær
jafnan fyrirliggjandi
BERCO
er úrvals gæðavara
ó hagstæðu verði
EINKAUMBOÐ
ALMENNA
VERZLUNARFÉLAGIÐf
SKIFHOLT 15 -SÍMI 10199
mmmrns^mmmmw
Laureen leit á hana og sagðist
svo ætla að fara á' eftir honum í
nýja bílnum, sem Símon hafði
keypt til að gefa henni eftir að
þau væru orðin hjón.
Laureen vissi ekki sjálf, hvað
hún ætlaðist fyrir. Hún ætlaði
bara að komast í burtu, fá að
hugsa, tala við Jim. Hvers vegna
voru þeir svona hræddir um
Melly? Melly hafði setið alla
hesta frá því að þær lærðu að
riða sem smástelpur.
Hún ók lengi áfram án þess
að koma auga á hestana eða Jim
og ætlaði að fara að snúa aftur
heim, þegar hún heyrði lágt
hróp.
Hún bakkaði og ók niður að
klettunum og þar sá hún bíl
Jims mannlausan. Skyndilegur
ótti heltók hana og nú heyrði
hún Melitu kalla aftur.
Laureen gekk til þeirra. Hún
titraði ölL Melita var að reyna
að skríða niður steinana að
hreyfingarlausum manni.
— Jim veinaði Laureen og
hljóp áfram. Jim. Ó. Jim.
19. K A F L I.
Símon hafði útvegað Melitu
einsmannsherbergi á Redbourne
sjúkrahúsinu.
— Þú verður að fá algjöra
hvíld, sagði hann og rödd hans
var svo unda'rlega hás og lág.
— Ég hef það ágætt, en
hvernig líður Jim?
— Ekki sem bezt, viðurkenndi
Símon. — Hesturinn hefur brot-
ið í honum nokkur rifbein.
— Hann sparkaði í Jim, þeg-
ar hann reyndi að lokka hann
frá mér. Ég reyndi að standa
upp, en ég var fótbrotinn. Svo
hefur víst liðið yfir mig, ég man
ekkert frekar fyrr en ég vakn-
aðj og sá ótemjuna hvergi og
Jim lá grafkyrr. Ég hrópaði á
hjálp og þá kom Laureen. Jafn
ar Jim sig Símon?
Símon brosti. — Já. Hann jafn
ai’ sig. Hann er allur reifaður
og Laureen vakir yfir honum
eins og unghæna.
— Það var gott, sagði Melita
rólegri.
— Hvers vegna? spurði hann
hvasst. — Hún er trúlofuð mér.
Hvers vegna varstu að troðast
þetta með ótemjuna, Melita?
Hvers vegna fórstu niður að
klettunum. Mér kom sízt af öllu
í liugyað leita að þér þar.
Hún starði á hann.
— Það er lang bezt að fara
með hesta þangað sem þeir hafa
sýnt manni mestan óhemjugang
inn, sagði hún. — Svo varð ég
reið við þig. Þú varst svo ókurt-
eis.
— Ef þig langar til að vita á-
stæðuna er hún sú að ég átti
bágt með að stilla mig um, að
taka þig í faðm mér og kyssa
þig. Þú hefðir naumast tekið því
vel.
Hann beið eftir svari, en hún
lét sem hún hefði ekki heyrt
þessi orð hans.
Símon, sagði hún í stað þess,
— Laureen og Jim eru ástfang-
in hvort af öðru, þó að þau viti
það ekki sjálf. Laureen var ekki
með sjálfri sér meðan hún beið
eftir sjúkrabílnum. Viltu ekki
reyna að hjálpa henni, Símon.
— Laureen sér um sig, svar-
aði hann hranalega. Þú ættir
að sjá hana sitja og brosa til
Jims. En hvað með þig?
— Hvað með okkur? Við verð
um víst alltaf ósammála, en ég
vona að allt fai’i vel, ef ég læri
að láta undan.
í stað þess að svara henni með-
fyrirlitningu eins og hún -hafði
hálfvegis átt von á, sagði hann:
—Manstu þegar þú stóðst á
brúnni í skóginum og ég ætlaði
að ríða yfir hana á hestinum?
Mér fannst þá að allt og allir
væru á móti þér. Hefurðu alltaf
verið í andstöðu við heiminn eða
aðeins við mig?
Hún skildi ekki hvað hann var
blíðlegur og hún hrukkaði ennið.
— Horfðu ekki svóna á mig,
Melly. Ég verð að fá' hreinskiln
islegt svar frá þér. Ég reyndi að
eins að komast að því, hvort það
er sem geri þig dapra og niður
brotna. Eigum við ekki að semja
frið ef svo er?
— Jú . . stamaði hún.
— Við getum reynt að trú-
lofa okkur og vita, hvérnig það
gengur, sagði hann og brosti.
— Eins og þú trúlofaðist
Laureen? spurði hún.
— Alls ekki, sagði hann hrana
lega. — Það var aðeins sam-
komulagsatriði, það gengi aldrei
með okkur. Ekki eins og mér
þykir vænt um þig. Ég get ekki
um annað hugsað. Hann tók um
hendur hennar. — Það gerðist
f.vrsta daginn, sem ég sá þig, í
bókasafninu, hélt þú værir stofu
stúlkan. Það var verra, þegar ég
komst að því hver þú varst í
raun og veru. Elsku Melly, ég
get ekki lifað án þín. Ætlarðu
enn að berjast gegn mér?
— Heimsóknartíminn er bú-
inn hr. Aldridge, sagði hjúkrun
arkonan, sem kom í gættina.
Hann kinkaði kolli og reis á
fætur um leið og hann beið eft
ir svari Melitu.
— Ég er hætt að berjast, Sim
on, sagði hún og brosti gegnum
tárin. — Ég ætla alltaf að standa
með þér og nú verður engin brú
á milli okkar framar heldur
stöndum við hlið við hlið.
Hjúkrunarkonan leit aftur inn
en þegar hún sá Ijóst hár Símons
blandast dökku hári Melitu á
koddanum, fór hún aftur út.
E N D 1 R.
Auglýsing
um styrki úr Menningarsjóði
Norðurlanda
Árið 1969 hefur sjóðurinn til ráðstöfunar
fjárhæð sem svarar til 22.9 milljóna íslenzkra
króna. Sjóðnum er ætlað að styrkja norrænt
menningarsamstarf á sviði vísinda, skólamála,
alþýðufræðslu, bókmennta, myndlistar, tónlist
ar, leiklistar, kvikmynda og annarra list-
greina. Meðal þess, sem til greina kemur að
sjóðurinn styrki, má nefna:
1. Norræn samstarfsverkefni, sem stofn-
að er til í eitt skipti, svo sem sýning-
ar , útgáfu, ráðstefnur og námskeið.
2. samstarf, sem efnt er til í reynsluskyni
enda sé þá reynslutíminn ákveðinn af
sjóðstjórninni.
3. s'amnorræn nefndastörf.
4. upplýsingastarfsemi varðandi norræna
menningu og menningarsamvinnu.
Styrkir úr sjóðnum eru yfirleitt ekki veittir
til verkefna, er varða færri en þrjár Norður-
landaþjóðir sameiginlega.^,
Umsóknum um styrki til einstaklinga er yfir-
leitt ekki unnt að sinna.
Þeir, sem sækja um styrki úr sjóðnum til
vísindalegra rannsókna, þurfa að hafa í huga,
að styrkir eru yfirleitt því aðeins veittir til
slíkra verkefna, að gert sé ráð fyrir samstarfi
vísindamanna frá Norðurlöndunum að lausn
þeirra.
Að jafnaði eru ekki veittir styrkir úr sjóðnum
„til að halda áfram starfi, sem þegar er hafið,
sbr. þó 2. lið hér að framan. Sjóðurinn mun
ekki, nema alveg sérstaklega standi á, veita
fé til greiðslu kostnaðar við verkefni, sem þeg
ar er lokið.
Umsóknir skulu ritaðar á dönsku, norsku eða
sænsku á sérstök eyðublöð, sem fást í mennta-
málaráðuneytum Norðurlanda og hjá Nordisk
kulturfond, Nybrogade 2, Kaupmannahöfn.
Umsóknir skulu stílaðar til sjóðstjórnarinnar
og þurfa að hafa borizt skrifstofu sjóðsins eigi
síðar en 15. ágúst 1968. Tilkynningar um af-
greiðslu umsókna er ekki að vænta fyrr en í
desember 1968.
Stjórn Menningarsjóðs
Norðurlanda,
3. maí, 1968.
5 maí 1968
ALÞÝÐUBLAÐIÐ Jg