Dagur - 10.11.1990, Blaðsíða 10

10 - DAGUR - Laugardagur 10. nóvember 1990
Hœgt birtir til hjá eggja- og kjúklingaframleiðendum eftir ádeiluholskeflu síðustu ára:
- Jónas Halldórsson í Sveinbjarnargerði í helgarviðtali
„Ég held að ég verði að segja hreinskilnislega að mér er frekar illa við fjölmiðla,“ segir
Jónas Halldórsson, eigandi alifuglabúsins Fjöreggs í Sveinbjarnargerði á Svalbarðs-
strönd, þegar við höfum komið okkur fyrir í mötuneyti starfsmanna fyrirtækisins. A
undangengnum árum hefur umfjöllun landbúnaðarmál verið mikil í fjölmiðlum og oftast
nær á neikvæðu nótunum. Umfjöllun um eggja- og kjúklingabændur hefur þó verið sýnu
mest og þessar greinar hafa orðið hvað harðast fyrir barðinu á skrifum um sahnonellusmit
og háa verðlagningu á framleiðslunni. Þessi neikvæða umfjöllun olli umskiptum hjá þess-
um bændum og á fáum árum átu búin upp allt eigið fé sitt. Jónas í Sveinbjarnargerði seg-
ist nú vera aftur kominn á upphafspunktinn eftir 30 ára starf í þessari grein. Framundan
sé að byggja fyrirtækið smátt og smátt upp eftir moldviðri síðustu ára og það takist „ef
fjölmiðlarnir verði til friðs,“ eins og hann orðar það.
Jónas Halldórsson er
fæddur og uppalinn í
Sveinbjarnargerði. Hug-
ur hans hneigðist til
búskapar og því lá leið-
in á búnaðarskóla í Noregi og
þaðan kom hann aftur árið 1960.
Strax ári síðar byrjuðu þeir feðg-
ar í Sveinbjarnargerði á hænsna-
ræktinni í félagsbúi. í upphafi
höfðu þeir um 1000 varphænur
sem þá var stærsta hænsnabú hér
norðan heiða. Fljótt vatt rekstur-
inn upp á sig og árið 1963
afgreiddu þeir feðgar sína fyrstu
kjúklinga sem keyptir voru fyrir
vígsluhátíð Sjálfstæðishússins á
Akureyri.
„Já, markaðurinn óx dálítið
hratt í byrjun. Nú er framleiðslan
um 4000 kjúklingar á viku en
þegar mest var, eða um 1970,
framleiddi ég hér um 5000 kjúkl-
inga á viku. Á því tímabili var
þetta stærsta kjúklingabú lands-
ins með um 46% af landsfram-
leiðslunni. í dag er ég hins vegar
ekki með nema um 17% af því
sem leyfilegt er að framleiða af
kjúklingum í landinu,“ segir
Jónas.
Við trúum á
frjálshyggjuna og það að
drepa hver annan
Jónas segir að hámarki hafi kjúkl-
ingasalan hér á landi náðá árun-
um 1986 og 1987. ,Þá var neyslan
um 7 kg á mann en þá gerðist
tvennt. Annars vegar byrjaði
slæm umfjöllun um kjúklinga í
fjölmiðlum og hins vegar offram-
leiðsla sem leiddi af sér undirboð
og alltof lágt verðlag sem orsak-
aði gjaldþrot nokkurra búad'
Jónas viðurkennir að slagurinn
milli bænda sé harður, oft á tíð-
um vitleysislega harður. Dæmi
um þetta nefnir hann mikið
verðhrun á eggjum fyrir tveimur
árum þegar egg hafi kostað urn
helnting af því sem kostaði að
framleiða þau. „En það er alveg
rétt að við berjumst alltaf inn-
byrðis. Þetta er siður hjá okkur.
Við trúum á frjálshyggjuna og
það að drepa hver annan. Þetta
lögmál virðist hins vegar virka
mjög illa hér á landi því það
drepur alla. Eftir þessi stríð
standa þeir sterkustu ekki einir
eftir heldur eru allir að lepja
dauðann úr skel í nokkur ár. Við
höfum því sjálfir sæst á að: setja
kvóta á þessar búgreinar og það
er mín skoðun að við hdfðum
haft jafnara og betra verðlag ef
þessari framleiðslustjórnun’hefði
verið komið á fyrr . Miðað við
hvernig staðið er að annarri kjöt-
framleiðslu í landinu þá held ég
að kjúklingaframleiðslan I geti
ekki annað en verið undir stjórn-
un líka.“
Gatið í landbúnaðar-
pólitíkinni
Með alifuglabúinu Fjöreggi reis
upp stórt eggja- og kjúklingabú
„íslenskir bændur verða að snúa blaf
ódýrari. Það þarf að ráðast gegn þesí
yrði allri umframframleiðslu eytt og ;