Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.2003, Blaðsíða 2

2 LAUGARDAGUR 22. NÓVEMBER 2003
Fréttir DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - AÖrar deildin 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
2 x Bónus
Bónus opnar aðra versl-
un sína íÁrbæjarhverf-
ínu í dag.
Þar gildir
fjöldi til-
boðaán
hlið-
stæðu.
Nýja búð-
in er í Hraunbænum en
fyrir er önnur í Selási.
Þetta er 21. Bónusversl-
unin sem opnuð er. í til-
efiii dagsins hefur Bónus
ákveðið að gefa féiags-
starfi aldraðra í hverfinu
250 þúsund krónur.
Rússi á Mokka
Það verður stjörnuspeki
með kaffinu á Mokka við
Skóla-
vörðustíg
á morg-
un. Þá
opnar
Olga
Lúísa
Pálsdóttir sýningu á
grafískum verkum þar
sem stjörnumar em við-
fangsefiiið. Sýningin er
afrakstur af viðamiklum
rannsóknum og skoðun
Olgu á stjörnumerkjum
en Olga er fædd í Hvíta-
Rússlandi.
Einstæðir karlar
Fjallað verður um stöðu
einstæðra karla á morg-
unverðar-
fundi fé-
lagsráð-
gjafa sem
haldinn
verður
samtímis
á Grand Hóteli í Reykja-
víkog Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri með
hjálp fjarskipatabúnaðar
á mánudagsmorguninn.
Þar ræðir Guðrún Ög-
mundsdóttir alþingis-
maður um fátæka karla
og Óttar Guðmundsson
geðlæknir um geð karla,
svo eitthvað sé nefnt.
Fundurinn hefst klukk-
an 8.30 með morgun-
verði; rúnstykki og kaffi.
Jólin íborginni
Jólaljósin í miðborg
Reykjavíkur verða
tendmð í
dag
klukkan
16. Borg-
arbúar
em hvatt-
irtilað
mæta á Hlemm korteri
fyrr og taka þátt í at-
höfninni enda verður
ýmislegt til skemmtunar
og gengið niður Lauga-
veginn undir nýtendmð-
mn jólaljósum. Söngvar-
ar og lúðrablásarar
ganga með en fremstur
fer gamall brunabíll.
Bankahjörtu slá í takt
Bankastjórar þurfa ekki að hittast í
öskjuhlíð til að verðleggja banka-
þjónustu. Þeir eru komnir lengra á
þroskaferlinum en gúrkusaiar. Hjörtu
bankastjóra slá í takt. Milli þeirra er þráðlaust
samband eins og hjá olíuforstjórum, sem allir
í sömu andrá fá sömu hugmynd um sömu
krónuhækkun.
Þegar fyrirtæki eru orðin fá í hverri grein,
kemur fyrr eða síðar að þeirri hugljómun
stjórnenda, að þráðlaus og ómeðvituð
samráð um verð eru hagkvæmari og gróða-
vænlegri en samkeppni upp á líf og dauða.
Fáokun er eðlileg endastöð markaðshag-
kerfls, sem hefur náð fullum þroska.
Vegna smæðar markaðarins gerist þetta
hraðar hér á landi en í stóru löndunum. Við
búum þegar við fáokun á flestum mikil-
vægum sviðum á undan öðrum þjóðum.
Undantekningar lifa enn á afmörkuðum
sviðum, svo sem millilandaflugi, bflainn-
flutningi og verktöku, en einnig þar getum
við búist við snöggri samþjöppun.
Stundum truflast fáokun af völdum nýliða
á borð við Iceland Express. Oftast leysa
íslenzkir neytendur vandann með því að taka
ekki upp viðskipti við nýliðann, heldur bíða
eftir tímabundinni verðlækkun gamla kúgar-
ans. Ef nýliðinn nær samt árangri og
hæfilegri markaðshlutdeild, freistast hann til
að njóta hennar í nýju jafnvægi fáokunar.
Lausnin á okurvöxtum bankanna og
öðrum teiknum þess, að markaðshagkerfið
sé komið að fótum fram, felst ekki í
Eysteinsku eða einhverju öðru hagkerfi
fortíðarinnar. Það bætir ekki stöðu við-
skiptamanna, þótt nýtt verðlagsráð skilgreini
meintan kostnað bankanna og reikni leyfi-
lega álagningu í formi vaxtamunar. Við
höfum áður prófað slíkt.
Meðan við bíðum eftir, að einhvers staðar
í útlöndum verði fundið upp nýtt hagkerfí til
að leysa fáokun markaðshagkerfisins af
hólmi, höfum við einfalda leið til að knýja
fram bætt hlutskipti viðskiptamanna bank-
anna. Það felst í að taka upp evruna sem
gjaldmiðil og ganga í Evrópusambandið.
f bandalagi helztu viðskiptaþjóða okkar er
til sægur af bönkum, sem sumir hverjir gætu
hugsað sér að taka upp samkeppni á íslandi
og brjóta fáokunina á bak aftur, ef þeir þyrftu
ekki að leggja í mikinn kostnað vegna þess.
Þeir gætu það með því að byrja á netbanka-
þjónustu. Hún kostar ekkert mahóní og
gabbró.
Lengi var æðsta hugsjón núverandi rflds-
^ Rannsókn á raíraengun
Æ l/H.I.L.».!__a!l,_|ijj *n
l Hbameinstillellj/f, I bío meö Karli
stjórnar að sameina Landsbankann og
Búnaðarbankann og magna þannig fáokun.
Gegn okri banka er því engra lausna að vænta
af hennar hálfu, né af hálfu stjórnarandstöðu
sem leitar lausna í fortíðinni.
Bankaokur leggst þá fyrst af á íslandi, þegar
kjósendur átta sig á kostum evru og Evrópu,
sem verður seint og um síðir.
Jónas Kristjánsson
«o
(U
3
c
n.
3
<5
rtJ
C
“O
n
<2
E
ro
ro
*o
O
h-
Við trúum því vel að Sigurður hafi verið of
önnum kafinn til að sinna lítilræði eins og
Norðurljósum.
í Morgunblaðinu í gær var rætt
við Sigurð Einarsson, stjórnarfor-
mann Kaupþings-Búnaðarbanka,
um aðild fyrirtækisins að Norður-
ljósum. Sigurður sagði reyndar fátt.
„Það er verið að reyna að ganga frá
þessum málum og fjölmargir endar
óleystir og allt of snemmt að tjá sig
nokkuð um eignarhald á Norður-
ljósum. Menn verða að átta sig á því
að um stórt fjárhagslegt mál er að
ræða,“ hefur Mogginn eftir Sigurði.
Já, í ljósi tfðindanna frá því í
fyrradag, þegar tilkynnt var um
hinn galna kaupauka eða hvað á að
kalla það, sem Sigurður var að
skammta sér og félögum sínum, þá
trúum við því vel að Sigurður hafi
Fyrst og fremst
verið of önnum kafinn til að sinna
lítilræði eins og Norðurljósum.
Nema það sé rétt hjá Davíð Odds-
syni forsætisráðherra að kaupauk-
inn góði sé „þýfi“ frá kaupsýslunni í
tengslum við Norðurljós. Þá er
skiljanlegt að Sigurður hafi átt lít-
inn aur eftir til að láta fyrirtæki sitt
setja í Norðurljós.
En nú ætti Kaupþing aftur að
hafa fullar hirslur fjár...
Vœndisfrumvarpið svokallaða
hefur verið mikið til umrœðu að
undanfórnu. Þar hefur mörgum orð-
ið tíðrætt um hörmulegt hlutskipti
vcendiskvenna og reyndar vœndis-
karla líka, pótt örlög þeirra hafi
nokkuð fallið í skuggann af stall-
systrum sínum. Brýnt hefur verið
talið að skilgreina vændiskonur ætíð
og ævinlega sem fórnarlömb, sem
ekki leiðast út í þessa starfsgrein
nema í algerri neyð.
Við höfum fidla og ríka samúð
með vændiskonum. Á hinn bóginn
þykir okkur sem einum hópi hafi alls
ekki verið sinnt sem skyldi í þessari
umrœðu. Það eru þær eða þeir sem
kvænast eða giftast til fjdr og hafa því
samkvœmt skilgreiningu selt likama
sinn, rétt eins og vændiskonur og
-karlar. Við fdum ekki séð að eðlis-
munurséd hlutskipti þeirra sem selja
sigfyrir kannski margar milljónir eða
milljónatugi verðandi eiginmanns
eða eiginkonu, og svo hinna, sem
selja sig d götum úti jyrir slikk. Sam-
félagið hlýtur að taka fyrrnefnda
þjóðfélagshópinn upp d sína arma,
rétt eins og þann síðari.
íraun md reyndar segja að hlutur
þeirra sem giftast til fjdr sé enn verri
en hinna sem aðeins þiggja fé fyrir
stuttaraleg kynmök. Þeir eða þær
selja ekki aðeins líkama sinn, heldur
ogsdl, ogþarað auki er vændi þeirra
mun langvinnara en hinna. Það get-
ur staðið dratugum saman!
Eins og menn vita eru uppi hug-
myndir um að hið opinbera aðstoði
þd sem leiðast út í vændi með marg-
víslegum hætti og þd þykir okkur
það sjdlfsagt að ríicið aðstoði líka
hina, sem giftast þurfa til fjdr. Það
gæti til dœmis farið þannig fram að
ef einhver sér fram d að hann eða
hún geti ekki neitað tilboði ríks von-
biðiis (eða „biðlu" - er hægt að segja
það?), þd snúi viðkomandi sér til rík-
isins sem þegar í stað dbyrgist að
hann eða hún fdi afopinberum sjóð-
um samsvarandi fjdrupphœð og ves-
alings fórnariambinu stendur til
boða, Idti það undan því að selja sig.
Okkur hefur að lokum borist til
eyrna að framsóknarmenn séu með
böggum hildar vegna klausu sem
birtist í þessum dálki fyrir viku þar
sem fjallað var um fyrirætlanir Sivj-
ar Friðleifsdóttur umhverfisráð-
herra um að útrýma minknum
vegna þess að hann væri aðskota-
dýr í íslenskri náttúru og hið mesta
meindýr. Við snerumst til varnar
minknum og bentum á að sam-
kvæmt skilgreiningu Sivjar mætti
til dæmis vel halda því fram að
framsóknarmenn sjálfir væru hin
mestu meindýr. Þetta virðist hafa
farið öfugt ofan í framsóknarmenn
og þeir skilið klausuna þannig að
við værum að mælast til þess að far-
ið yrði með ofsóknum og jafnvel
skothríð á hendur þeim! Því fór að
sjálfsögðu fjarri, og þykir okkur
sem framsóknarmönnum hafi
brugðist nokkuð hæfileikinn til
íróníu við lesturinn. Okkur þykir
mjög vænt um framsóknarmenn og
viljum persónulegan veg þeirra
ævinlega sem mestan. Þetta er
reyndar alls ekki afsökunarbeiðni,
heldur hafa þeir sjálfir gjörsamlega
misskilið okkur. Við vonum að þeir
verði allir gamlir og eignist börn og