Dagblaðið Vísir - DV - 22.11.2003, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 22. NÓVEMBER 2003
Fókus DV
Það er öllum hollt að
eiga sér áhugamál. Að
geta beint huganum frá
daglegu amstri og gert
eitthvað sem er
skemmtilegt gefur líf-
inu svo sannarlega
gildi. Hvort sem það eru
fluguhnýtingar, líkams-
rækt, frímerkjasöfnun,
kraftlyftingar eða eitt-
hvað allt annað; aðal-
málið er að viðkomandi
hafi ánægju afþví.
Áhugamálin eru auðvit-
að eins misjöfn og fólk-
ið er margt, eins og
kom í Ijós þegar haft
var samband við
nokkra þjóðþekkta ein-
staklinga og þeir spurð-
ir hvað þeir gerðu í frí-
tíma sínum.
lar
„Áhugamálið mitt ber keim af
því að ég er menntuð í félags- og
fjölmiðlafræði þannig að mannlíf-
ið og þjóðfélagsumræðan er mitt
aðal áhugamál. Mér finnst mjög
gaman að fylgjast með fjölmiðlum
og les töluvert af bókum. En ég er
hvundagsmanneskja og þarf því
ekki að fara í fallhlífarstökk eða
kafa til að finnast skemmtilegt.
Mér finnst gaman að sinna börn-
unum mínum og vinna vinnuna
mína. Ég er svo heppin að vinna
við mitt aðal áhugamál, fólk. Það
sem ég geri fyrir mig er að fara í
göngutúra næstum því á hverjum
degi, hvernig sem viðrar, og geng
þá eitthvað út í bláinn og hleyp til
baka - vindáttin ræður för.
Skemmtilegast finnst mér að
hlusta á útvarp í leiðinni og hlusta
þá á allt ffá Skonrokki til kristilegra
erlendra útvarpsstöðva. Mér finnst
mest gaman að hlusta á talmáls-
þætti en þegar ég hleyp finnst mér
best að hafa hressilega tónlist sem
gefur manni orku. Svo finnst mér
rosalega gaman að ganga með vin-
konum mínum og þá er hægt að
rækta líkama og sál og vináttuna og
ég geng mjög reglulega með þeim
til dæmis á Esjuna, sem er mjög
skemmtilegt. Ég er með móral yfir
að vera ekki með eitthverja „deilu"
svo ég stefhi inn í golfið. Tólf ára
sonur minn, sem er í afrekshópi í
golfi, er að draga fjölskylduna inn í
þetta sport og það er bara hið besta
mál.“
SigríðurAmardóttir,
sjónvarpskona
Sirrý hefur
mest gaman af
aðveraúti.
Harley
Davidson
„Þegar ég var fimmtán ára var ég á fullu í mótorhjólastússi, þangað til ég
lenti í slysi og lá á spítala í hálft ár. Eftir það hætti ég þessu sporti alveg þang-
að til ég sá þetta hjól. Það keypti ég árið 1988 og má segja að þá hafi ég tekið
þráðinn upp að nýju. Þegar ég sá það á bílasölunni vissi ég að ég yrði að eign-
ast það. Á þeim tíma var ég svo til eini maðurinn á íslandi á Harley Davidson
hjóli. Núna eru Harley-eigendur ábyggilega um hundraðið og af þeim eru
40-50 virkir meðlimir í klúbbi sem kallast HOG. Við hittumst á Fjörukránni í
Hafnarfirði á fimmtudögum og tölum um Harley Davidson, púströr og króm
í svona tvo tíma áður en við förum allir saman út að hjóla. Þetta er sérlega
skemmtilegur og góður félagsskapur. Á meðan maður hjólar er hægt að segja
að maður „afstressist", detti bara í gírinn og maður hugsar ekki um neitt ann-
að á meðan. Það hefúr meira að segja verið rannsakað í Bandaríkjunum af
hverju háskólamenntaðir menn og prófessorar geta aldrei hætt að keyra mót-
orhjól. Útkoman var einföld, það er viss vellíðan sem kemur frá þessu sporti,
sögðu allir. Ég er alveg sammála því, maður andar að sér fersku lofti sem
stuðlar að vellíðan.
Þetta er í raun bara eitt af áhugamálum mínum en þau eru allnokkur. Eins
og t.d. laxveiði og dans. Laxveiðina kenndi Tóti tönn, frændi minn, mér og
segja sumir að hann hafi kennt mér svo vel að ég sé betri en hann í því sporti.
Svo er ég líka í dansskóla með mjög þolinmóðan kennara og læri þar djæf,
tangó, sömbu, rúmbu o.fl. Dansinn fór ég að læra svona í seinni tíð því ég
missti algerlega af honum þegar ég var hippi. Á þeim tímum var sagt: „tough
guys don’t dance.““
Ásgeir Bolti Kristinsson verslunareigandi