Vísir - 29.03.1973, Blaðsíða 2

2
Vísir. Fimmtudagur 29. marz 1973.
visBsm--
Finnst þér æskilegt aö prestar
séu valdir til starfsins meö kosn-
ingum eins og nú er?
Arngrimur isberg, laganemi:
Ég er ekki sammála þvl sem
laganemar segja, aö afnema eigi
prestkosningar. Mér finnst að
fólkiö eigi sjálft aö fá aö velja Ég
álít aö mestu máli skipti fyrir
fólkiö að fá góöan mann I embætt-
iö og I prestkosningum er verið aö
kjósa um manninn.
Jakob Kristinsson, lyfja-
fræöingur: Mér er nokkuð sama
hvernig prestar eru valdir.
Gróöasjónarmiöið og hugmyndin
um frjálsa samkeppni eru mjög i
kristnum anda, svo aö þetta er
ágætlega viðeigandi.
Wm
Steingrlmur Helgason,
verzlunarmaður: Nei, prests-
kosningar finnst mér leiöinlegt
fyrirbrigði. Bezt væri aö sóknar-
nefnd benti á og opinberir aðilar
veldu svo endanlega.
Eirlkur Ale xa ndersson ,
sveitarstjóri: Ég hef ekki tekið
þátt I sllkum kosningum, en ég
fylgdist með þeim af áhuga sem
strákur. Ég held að þaö sé rétt að
lofa okkur aö velja presta, en þó
væri rétt að gera ráö fyrir endur-
kjöri eða einhverju sliku, svo að
hægt væri aö losa sig viö menn.
Ég tek fram að ég hef ekki slæma
reynslu i þvi efni, en slikt getur
komið fyrir.
Guömundur Kristmundsson,
verkamaöur: Ég held aö réttast
væri að biskup eöa einhver slikur
veldi. Þetta er leiðinlegt fyrir-
brigöi eins og það er.
Kjartan örn Sigurbjartsson,
guöfræöinemi: Val presta til
embætta er ekki gott I núverandi
formi. Það er slæmt bæöi fyrir
kirkju og söfnuð og hlizt oft skit-
kast af, kannski ekki frá fram-
bjóðendum en þvi meira frá
stuöningsmönnum þeirra. Ég vil
hafa þessi mál 1 samræmi við
samþykkt kirkjuráðs.
Douglas DC-3 flugvélin sem Flugfélag íslands gaf til landgræöslu- og áburöarflugs I flugskýli Flugfélagsins, þar sem nauðsynlegar breyt-
ingar og endurbætur fara fram á henni, áöur en unnt veröur aö taka hana I notkun til áburöardreifingar. Þessum endurbótum á aö vera lok-
iö eftir um þaö bil einn og hálfan mánuö. Þetta eru aö þvl taliö er um fangsmestu breytingar, sem geröar hafa veriö á flugvél hér á landi.
KOSTAR 5-600 MILLJÓNIR AÐ STÖÐVA RÁNYRKJU LANDSINS
„Þetta á ekki að verða
neitt af mœlishátíðarblaður"
segir Ingvi Þorsteinsson
,,Við reynum að
hindra rányrkju á
miðunum. Ekki er sið-
ur ástæða til að beina
athygli að verndun
gróðurs á landinu.
Þetta á að vera okkar
metnaðarmál, svo að
við getum staðið sem
imynd náttúruverndar
á öllum sviðum.
Það gæti látið nærri
að það kostaði 500-600
milljónir að rækta 50-60
þúsund hektara, sem
þarf til að létta þeirri
rányrkju, það er að
segja ofbeit, sem nú er
á gróðri landsins.”
Þetta segir Ingvi Þorsteins-
son magister. „Undirstaða
þess, að nokkur árangur náist af
landgræðslustarfi er, að við
stundum ekki rányrkju neins
staöar á landinu, Viö getum far-
ið um landið og sáð og svo fram-
vegis, en það stoðar harla lítið,
ef við eyöum landinu jafnóðum.
Þetta er mergurinn málsins”.
„Þaö er ekki einu sinni hag-
kvæmt fyrir bændur um
skamman tima að ofnýta land-
ið. Landvernd er einhver arð-
bærasta fjárfesting, sem hugs-
azt getur.”
Við erum enn að tapa
„Við getum áætlað, að það
kosti um 10 þúsund á hektara að
iétta ofbeitinni af landinu. Vel
mætti gera áætlun, til dæmis til
fimm ára, og væru um 100
milljónir lagðar fram árlega.
Þetta er ekki mikið fé miðað við
peningaflóðið i kringum okkur.
En þetta gæti gert gæfumuninn.
Aukin ræktun með þessum
hætti kostar svolitið átak i
fyrstu, en hún skilar sér i arði.
Fjárskorturinn hefur fyrst og
fremst hindrað, að þetta væri
gert. Við höfum nú nóga tækni.
Tækin til þessa eru fyrir hendi.
Þetta fé færi ekki á vaxtalausa
bók, heldur kæmi fram i betri
afurðum og meiri.
„Ég geri ráð fyrir, að með
góðum vilja getum við sagt, að
landgræðslan nemi um 20 fer-
kilómetrum á ári. A móti kemur
náttúruleg eyðing, uppblástur,
vatnsskolun, skriður og annað
slikt. Þessi eyðing hefur aldrei
verið stöðvuð, og hún færist I
aukana viða, meðal annars
vegna staðbundinnar ofnýtingar
gróðurs. Auðvitað er erfitt að
reikna þetta i tölum, en liklega
er eyðing fremur meiri en land-
græðslan, þegar þessi atriði eru
athuguð. Til viðbótar koma sið-
an eldgos og framhlaup jökla.
„Tækin eru fyrir hendi. Peningana vantar,” Flugvél sáir I eytt
land. Myndin er frá Nýja-Sjálandi.
LESENDUR
HAFA
/Ám ORÐIÐ
Reykviskar húsmæður sam-
þykktu nýlega á fjölmennum
fundi eftirfarandi: „Engar land-
búnaöarvörur aðra hverja viku”.
Benda fregnir til, að um tillöguna
hafi veriö hin bezta samstaða,
„Hugmyndin er ágæt”, er haft
eftir séra Arna Þórarinssyni.
Sannast það og þarna og sýnir
glöggt, að engir skynskiftingar
hafa verið þar á ferð, enda trú-
lega margar ágætlega „menntað-
ar”. Talið er að rúm 96% af mat-
vælum mannkynsins i dag séu
landbúnaöarvörur. Taliö er og að
mannkynið nálgist nú óðum þrjá
milljarða, ef allt er talið. Þessir
nær fjórir hundraðshlutar, sem I
aðrar áttir eru sóttir, eru þvl tals-
vert margir málsveröir. Það mun
þvl auðgert að fæða Reykvlkinga
þó landbúnaöarvörunum sé
sleppt af matseölinum aðra hvora
viku. Ein húsmæðranna kom I
sjónvarpiö og ræddi þessa nýjung
þar. En hún leiddi hjá sér að
„ENGAR
VÖRUR.
leggja fram matseðil, sem ekki
væri með einhverju af land-
búnaðarvörum i. Það má benda
henni á, að norölenzk húsmóðir
gaf hjúum sinum ýsusoðið. En
hún kvaöst ekki geta gefið það,
nema með dálitlu „útákasti”.
Hún mun að visu hafa notað land-
búnaðarvörur i þetta. Sjálfsagt
viröist að reyna ýsusoðið, þó þaö
kosti ögn af útákasti.
Enn kemur og annað til
nokkurra álita. „öllu gamni fylg-
ir nokkur alvara” sagði stelpan,
þegar hún tók léttasóttina. Sjálf-
sagt er talsvert af þessum hús-
mæðrum mæður og þekkja þvi
hvort tveggja í þessari staðhæf-
ingu stelpunnar. En það sem
verst er við siðari liðinn i full-
yrðingu hennar er, að hann er
ekki bundinn viðléttasóttina eina.
Hann er lika tengdur hugtakinu
uppeldi. „Maöurinn er það, sem
hann étur” er gömul fullyrðing,
trúlega oröin úrelt, ætti líklega að
LANDBÚNAÐAR-
##
hljóða eitthvað á þessa leið:
„Maðurinn er það, sem hann lær-
ir i skóla”. Þó er ekki lfklegt, að
framhjá þessu með matinn verði
komizt fyrst um sinn. En
drykkjarföngin eru ekki undan-
skilin þar. Frá landbúnaði er tæp-
lega um önnur að ræða en mjólk,
þar er þvi ekki fjölbreytninni fyr-
iraðfara. Hún er orðin „voöalega
dýr”, — kostar nú kr. 19.50 eða kr.
20.20 potturinn, eftir þeim ilátum,
sem hún er seld í. En þaö er
ástæðulaust að kaupa hana. A
boðstólum eru drykkjarföng eins
og hver vill hafa, aðeins dálitið
dýrari, flest hin ódýrustu á rúmar
kr. 50.00 potturinn eða flest aðeins
150% hærri á algengum markaði.
Sjálfsagt eru þessi drykkjarföng
hollari en mjólkin, en hvort þau
eru þeim mun hollari, sem þess-
um verðmun nemur mun óvist.
Ég vildi þvi leggja til að Rann-
sóknarráð ríkisins gerði dálitla
tilraun i þessu máli hús-
mæðranna, sem yrði hagað á
þessa leið: Einhverjar af hús-
mæðrunum hafa húsdýr, sem
ganga undir samheitinu kjöltu-
rakkar. Ég legg til að fjórir
hvolpar hálfsmánaðar gamlir séu
hafðir i tilrauninni. Tveir séu svo
aldir aöeins á nýmjólk en tveir á
gosdrykkjum einum og standi til-
raunin i tvo mánuði. Væri bezt að
fá „sosum” eina konu úr stjórn
húsmæðrafélagsins til að sýna
alla hvolpana I sjónvarpinu að til-
rauninni lokinni. E.t.v. væri rétt-
ara að fá samþykki Dýra-
verndunarfélags Islands til þess
að framkvæma þessa tilraun. —
En eftir á að hyggja. Sú varkárni
er sennilega ástæðulaus. Engri
móður kemur það til hugar, að
bera það undir úrskurð „dýra-
verndar”, hvort megi gefa barni
sinu gosdrykki. En hvernig, sem
niðurstaða tilraunarinnar yrði,
mega hinar reykvisku húsmæður
vel við una. Þær eiga þó alltaf eft-
ir sæmdinaaf flutning tillögunnar
og þeirri menntun, sem að baki
hennar stendur.
Guömundur Jósafatsson
frá Brandsstöðum