Vísir - 29.03.1973, Blaðsíða 3

Vísir. Fimmtudagur 29. marz 1973.
3
Eldgos hafa veriö sex og fram-
hlaup jökla 4-5 siöustu 2-3 ára-
tugina. Eyöingin af þessum sök-
um vegur aö kalla upp á móti
árlegri landgræöslu. Þess vegna
er „nettó tap”.
„Viö þurfum aö auka stórlega
fjárveitingar til beinnar land-
græöslu til viöbótar þeim 500-600
milljónum, sem áöur voru
nefndar til aö létta af ofbeit.
Margfalda þarf fjárveitingar,
bæöi til Landgræöslu rikisins og
skógræktar. Nú hefur veriö gef-
in flugvél til landgræöslu og
býst ég viö, aö hún kom i gagniö
i vor (gjöf Flugfélagsins). Gera
veröur kleift aö giröa af þau
skóglendi, sem liggja undir
skemmdum eins og skóglendi
gerir viös vegar.”
„Viö vitum nú nokkurn veg-
inn, hvar ofbeitin á sér staö. Þaö
er helzt á Suövesturlandi og
Húnavatns- og Skagafjaröar-
sýslum, eöa frá Rangárvallar-
sýslu noröur i Skagafjörö. Svo
„Verðum imynd náttúruvernd-
ara á fleiri sviðum en fisk-
veiði,” segir Ingvi Þorsteinsson
magister.
er staðbundin ofbeit annars
staðar. Viö vitum, hvaö beiti-
löndin þola, hve mikiö þarf að
rækta og hvernig á að fara að
þvi. Peningana vantar, og við
væntum þess að byrja stórátak
næsta ár, hátiðarárið. Þetta á
ekki aö veröa neitt afmælis-
hátiðarblaður, heldur raun-
verulegt átak.”
—HH
Furðulegar
nafngiftir
Þórarinn skrifar:
„Hvernig getur staöið á þvi, aö
Tónabió nefnir myndina, sem nú
er þar á tjaldinu EITURLYF t
HARLEM?
Þessari spurningu velti ég fyrir
mér allan timann, sem ég sat
undir sýningu myndarinnar, en
henni lauk án þess aö ég fengi
skiliö nafngiftina.
Myndin snerist nær ein-
vörðungu um slatta af baðmull,
enda heitir myndin á ensku
„Cotton come to Harlem”.Vel má
vera, aö þeir hjá Tónabiói flokki
baðmull undir eiturlyf, en það
gera hins vegar engir aðrir og
gefur nafngiftin þvi alrangar
hugmyndir um efnisþráð
myndarinnar.
Mér fyndist rétt að bióið annað-
hvort léti enska heitið nægja,
ellegar þá að nafniö væri þýtt
rétt.
Það væri, held ég, jafn fráleitt,
að skýra mynd „ATTA”, sem á
frummálinu héti „SEX”.”
Guðfrœðinemar um prestkosningar:
Þokulýðrœði—kjaftasögur
og peningaútlát
Siöast en ekki sizt eru prest-
kosningar algert þokulýðræði,
þvi aö menn eru kosnir til ævi-
loka og þvi engin leið að losna
viö þá ef slæmir eru.” —Ló
„Það er hreint og
beint , fáránlegt að
maður, sem ætlar að
helga sig starfi sem
prestur kristins
safnaðar þurfi að byrja
feril sinn með peninga-
útlátum og kosninga-
baráttu við aðra menn
eða mann,” sögðu guð-
fræðinemar þegar Vis-
ir kom að máli við for-
svarsmenn þeirra i
gær.
„Allt i kringum slikar
kosningar er lika svo rotiö,”
héldu þeir áfram. „Kjafta-
sögurnar ganga fjöllunum
hærra. „Hann fór á ball þessi
’63, og mér er sagt að hann hafi
setzt á stól við barinn!” eða
„Vitið þið að konan hans gengur
aldrei i sokkabuxum, heldur
alltaf i sokkum!” Þetta finnst
okkur slikur viðbjóður að við
erum með oddi og egg að reyna
að berjast fyrir þvi að þessu
verði aflétt og annað komi i
staðinn. t þessum prestkosning-
um er heldur enginn áróðurs-
grundvöllur annar en persónan
sjálf.
Allir guðfræöinemar og kenn-
arar þeirra hafa skrifað undir
plagg, þar sem skorað er á
kirkjuyfirvöld að afnema nú-
verandi fyrirkomulag og fara að
tillögum kirkjuþings i staðinn.
Þær felast i stuttu máli sagt i
þvi að sóknarnefnd velur prest-
inn. Komist hún ekki að niður-
stöðu mælir biskup með tveim
mönnum i ákveðinni röð, en
kirkjuráðherra ákveður.
Þetta mál hefur verið sifellt
deiluefni i nefndum eða það
hefur ekki verið tekið fyrir siðan
árið 1962.
Við höfum þá trú að þetta hafi
góð áhrif á allt safnaðarlif. Með
aukinni ábyrgð sóknarnefnda
þá væri vandað meira til kjörs i
hana og safnaðarstarfið mundi
blómgast að þvi er við höldum.
Eitt má heldur ekki
gleymast. Það er að fólkið i
kirkjusókninni hlýtur að skipt-
ast i tvo eða fleiri hópa við
prestkosningar. Ekki nema einn
maður kemst að svo að margir
eru óánægðir. Það er ekki gott
fyrir prest að þurfa að starfa
með fólki alla ævi sina, sem
getur ekki gleymt að það var á
móti honum.
Þularstarf vinsœlt:
• • P
SJOTIU SÆKJA
í KASSANN!
„Það sóttu sjötiu um og viö
höfum verið aö minnka hópinn
smám saman, með þvi að velja
úr. Nú eru eftir færri en
tuttugu”, sagði Pétur Guðfinns-
son, framkvæmdastjóri sjón-
varpsins I viðtali við Visi i
morgun.
Auglýsingin var birt ekki alls
fyrir löngu þar sem auglýst var
eftir frétta- og dagskrárþulum
og áhuginn var ekki minni en
þetta; sjötiu manns sóttu um.
„Það er ekki vist hvenær
endanlegrar ákvörðunar er að
vænta, þvi að þaö hefur komið
til álita eitt atriði i þessu sam-
bandi, sem er nokkuð umdeilt.
Þetta varðar það,hvort á að láta
sama fólkið lesa fréttirnar og
almenna dagskrárkynningu.
Mér er engin launung að segja,
að ég er hlynntur þvi að þetta
verði aöskilið.
Útvarpsstjóri og útvarpsráð
fjalla enn um þetta, og ekki er
að vænta ákvörðunar um hvaða
fólk verður fyrir valinu fyrr en
leyst hefur verið úr þessu máli,
sagði Pétur að lokum.
Visir hafði einnig samband
við fréttastjóra sjónvarpsins,
Emil Björnsson . Við spurðum
hann um álit hans á þessu deilu-
máli.
— A sama fólkið að lesa fréttir
og almenna dagskrárkynningu,
að þinu áliti,Emil?
— Nei, við fréttamenn álitum
að þrátt fyrir litilsháttar minni
kostnað, þá yrði þjónustan
miklu lakari við sjónvarps-
notendur.
Við álitum að æskilegast sé aö
fréttamenn eða aðrir, sem
nálægt koma fréttum og hafa
áhuga á þeim lesi þær.
—LÓ
Gylfi Jónsson og Vigfús Þór Arnason.formaður féiags guðfræðinema
voru ómyrkir i máli um prestkosningar og vilja þær feigar hiö
skjótasta. Vigfús er til hægri.
UMHLEYPINGAR SÍ OG Æ
Það er útsynningur og él á
næsta leiti, sagði Knútur
Knudsen veðurfræðingur i
mogun
— Er væntanlegt að það fari
að frysta?
— Jú eitthvað kólnar niður
fyrir frostmark meö suðvestan-
áttinni. Ekki mikið, en eitthvað
niður fyrir.
— Er nokkuð i nánd sá timi að
mönnum sé óhætt að taka snjó-
dekkin af bilum sinum?
— Það veit ég ekkert um, það
verður hver að ákveða fyrir
sjálfan sig. Hins vegar set ég
aldrei snjódekk á. Þetta er bara
spurning um hvernig menn
aka
Þetta er bara venjulegt
veðurfar fyrir þennan árstima.
Það er ekkert fariö að stillast
veðrið ennþá. —Lö

Strond í
Stokkseyr-
arbriminu
Steingrímur Sigurðsson
listmálari í Roðgúl á
Stokkseyri lagði upp í gær-
dag með Ijósmyndavé! sína
og málara"græj ur" og
klöngraðist niður að
strandstaðnum við ísólfs-
skála, þar sem Vestmanna-
eyjabáturinn Elías Steins-
son liggur og er að brotna
undan þunga Stokkseyrar-
brimsins. Þessa mynd tók
Steingrímur fyrir okkur, en
jafnframt rissaði hann upp
mynd af strandinu og ætlar
að festa það á léreft við
síðara tækifæri —JBP