Morgunblaðið - 29.09.2002, Síða 42

42 SUNNUDAGUR 29. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ






   

    
 
  

   




 

 
  




 
 
    
   
  

BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Á STUTTUM tíma með smámillibili
hafa sjónvarpsfréttamenn komið
með fréttir af minnkandi verslun og
samdrætti. Þegar þessar fréttir eru,
eru jafnhliða sýndar myndir frá
Laugavegi og í baksýn fréttamanna
eru eignir á Laugavegi. Það bregst
ekki að í þessum fréttum er ávallt
hallað réttu máli og einnig eru þess-
ar fréttir illa framsettar. Það er sam-
dóma álit þessara fréttamanna að
verslun hafi dregist mest saman á
Laugavegi og er þá Bankastræti
meðtalið. Einnig eru sýndar myndir
af eignum sem eru til sölu og ýjað að
því að þessar eignir séu til sölu
vegna þess að þar sé engin verslun
lengur, eigendur séu hreinlega að
flýja þessa örbirgð sem verslun á
Laugavegi sé. Þá hefur og líka verið
viðtal við konu, verslunareiganda á
Laugavegi, sem tjáði sjónvarps-
fréttamanni að hjá henni væri bara
ekkert að gera og hún yrði bara að
fara í góðan kjarna. Kona þessi var
nýtekin við versluninni og hafði enga
viðmiðun eða reynslu í rekstri versl-
ana.
Það mætti halda að þessir frétta-
menn væru fengnir til þessa villandi
fréttaflutnings af stórri verslunar-
miðstöð sem hefði áhyggjur af eigin
velgegni og minnkandi viðskiptum.
Aðal verslunargötur miðborgarinnar
eru eins og allir vita samsettar af
sjálfstæðum húsum og meirihluti
húsanna eru í eigu einstaklinga og
eða minni fyrirtækja. Í miðbænum
hafa flestir góða sölumöguleika á
eignum sínum og er afar eðlilegt að
eignir gangi þar kaupum og sölu,
enda hafa margir keypt verslunar-
húsnæði þar sem fjárfestingarkost.
Ýmsir hafa verið með verslanir í mið-
bænum en síðan einnig opnað aðrar
verslanir með sömu vörur og sömu
merki í Kringlunni og einnig líka
sumir í Smáralindinni. Undanfarið
hefur verið talað um samdrátt í
verslun, þetta er ekki samdráttur
það eru bara alltof margar verslanir,
sömu aðilar halda að endalaust sé
hægt að bæta við og það eru sumir af
þessum aðilum sem hafa neyðst til að
selja t.d. eignir á Laugavegi. Það má
koma skýrt fram að sé farið á Netið
mbl. fasteignir geta allir séð að
nokkur hundruð fermetrar af versl-
unarhúsnæði eru boðnir til sölu í
Kringlunni, af hverju kom það aldrei
fram í áðurnefndum fréttaflutningi.
Það má og einnig koma fram að
sennilega hafa fleiri verslanir orðið
gjaldþrota í Kringlunni heldur en í
miðborginni allri frá þeim tíma að
Kringlan opnaði. Mörg þessara
gjaldþrota hafa verið stór og það síð-
asta nú nýverið er mönnum enn í
fersku minni.
Miðborgin verður alltaf aðalversl-
unarkjarninn þrátt fyrir villandi
fréttaflutning sjónvarpsfréttamanna
og fréttatilkynninga frá Kringlunni
um aukinn komufjölda gesta. Það
hefur verið mikil aukning fólks í mið-
borgina og verslun með miklum
ágætum. Í miðborginni eru flestar
verslanir með sömu eigendur til
margra ára og eru ekki á undan-
haldi. Við bjóðum alla velkomna allt-
af í miðbæinn.
SÍMON S. WIIUM,
verslunarmaður við Bankastræti.
Rangur fréttaflutn-
ingur um verslun
í miðborginni
Frá Símoni S. Wiium:
VIÐ eigum dóttur sem eitt sinn var
íþróttakona í blaki og með íslenska
landsliðinu keppti hún fyrir Ís-
lands hönd á erlendum vettvangi.
Svo kom það reiðarslag að hún
greindist með MS sjúkdóminn og
var þá hughreyst með því að fyrst
sjúkdómurinn byrjaði á þann máta,
sem hann gerði hjá henni, mundi
hann ekki ganga það langt að hún
myndi lamast og þurfa á hjólastól
að halda. Hún var í góðri vinnu,
með góð laun og af þeim greiddi
hún sína skatta og skyldur til sam-
félagsins. En svo kom að því að
hún varð að hætta að vinna. Hún
hafði að sjálfsögðu greitt til síns
stéttarfélags og hefur fengið
greiðslur úr sjúkrasjóði þess, af
þeim hefur samfélagið líka fengið
sinn skerf svo sem vera ber.
Nú er hinsvegar svo komið að
hún þarf á mikilli hjálp að halda en
þá er henni ofaukið og enginn stað-
ur sem henni og þeim sem líkt er
ástatt fyrir er til reiðu. Að því er
sagt er stafar það af peningaleysi
til heilbrigðisþjónustu og til vel-
ferðarmála yfirleitt, sbr. þegar
flytja átti heim heilaskertu sjúl-
ingana af Landakoti ekki alls fyrir
löngu. Maður hlýtur því að spyrja
hverju það sætir, að dag eftir dag
heyrir maður í fréttum fjölmiðla
um allskonar ferðir embættis- og
stjórnmálamanna út um allan
heim, sem okkur hinum almenna
borgara finnst hreint ekki að séu
bráðnauðsynlegar.
Og í öllu þessu fréttaflóði dags
daglega heyrir maður um svo svim-
andi háar upphæðir sem eiga að
fara í allskonar bruðl og fáránleika,
en sem bætt gætu úr þörf margra
þeirra sem þurfa á hjálp og sama-
stað við sitt hæfi að halda. Við vilj-
um með þessu greinarkorni vekja
athygli á því ófremdarástandi sem
er í þessum málum og hvetjum
fleiri til að gerast málsvarar þess
fólks sem ekki getur borið hönd
fyrir höfuð sér.
RÖGNVALDUR
RÖGNVALDSSON, GUÐRÚN
ALBERTSDÓTTIR,
Víghólastíg 17, Kópavogi.
Úti í kuldanum
þegar heilsan bilar
Frá Rögnvaldi Rögnvaldssyni
og Guðrúnu Albertsdóttur: