Morgunblaðið - 16.12.2005, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. DESEMBER 2005 45
MINNINGAR
✝ María ErlaKjartansdóttir
fæddist á Strandseli
við Ísafjarðardjúp
30. janúar 1936.
Hún lést á heimili
sínu 7. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Kristjana Guðrún
Bjarnadóttir úr Ög-
urnesi, f. 11. nóvem-
ber 1911, d. 5. júní
1985, og Kjartan
Ólafsson frá Strand-
seli, f. 17. febrúar
1913, d. 25. október 2005. Systkini
Maríu Erlu eru: Bolli, f. 31. ágúst
1937, Einar, f. 18. október 1941,
Guðríður f. 19. nóvember 1948, og
Halldór, f. 22. nóvember 1951.
Hinn 28. júlí 1958 giftist María
Erla Árna Björgvinssyni, f. 26.
maí 1936. Þau skildu. Börn þeirra
eru: 1) Kjartan, f. 12. febrúar
1959, maki hans er Edda Ólafs-
dóttir, f. 30. júní 1955. Börn
þeirra eru: a) Ólafur Sverrir, f. 7.
desember 1983, í sambúð með
Soffíu Adolfsdóttur, f. 3. október
1983, og eiga þau dótturina Sögu
Guðrúnu, f. 29. október 2004. b)
María Erla, f. 7. mars 1989. c)
Marta, f. 27. júlí 1992. 2) Helga
Aðalbjörg, f. 20. janúar 1969,
maki hennar er Finnur Frímann,
f. 28. janúar 1967.
Börn þeirra eru: a)
Árni Þór, f. 1. maí
1987, unnusta hans
er Hulda Rún Þórð-
ardóttir, f. 5. ágúst
1987. b) Guðrún, f.
1. maí 1990 c) Krist-
jana, f. 12. október
1997.
María Erla flutt-
ist frá Ísafjarðar-
djúpi tveggja ára að
aldri á Selfoss og
síðar til Eyrar-
bakka og ólst þar
upp til tíu ára aldurs þegar fjöl-
skyldan flyst búferlum til Reykj-
arvíkur. Árið 1956 sest hún að í
Kópavogi þar sem hún bjó til ævi-
loka.
María Erla lauk námi frá Hér-
aðsskólanum á Laugarvatni og
stundaði nám við Myndlista- og
handíðaskólann í Reykjavík auk
þess sem hún sótti námskeið í
leiklist og upplestri. María Erla
var virkur félagi í Guðspekifélag-
inu um árabil.
Á haustmánuðum 1966 stofnaði
María Erla ásamt manni sínum
bókaverslunina Vedu í Kópavogi
og ráku þau hana til ársins 1979.
Útför Maríu Erlu verður gerð
frá Kópavogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Við gengum saman
upp Goðahólinn
og gullin mín
tók ég í fangið
titraði af gleði
telpan þín
í lautu grænni
þú lést mig skoða
lítil blóm
og hlusta á fugla
háloftanna
og hjartans óm
kvöld við rúmstokk
komstu til mín
og kysstir mig
og góða nótt
gafstu hjarta
sem geymir þig
(Anna S. Snorradóttir.)
Viljafestu, vit og góðleik mun ég
ætíð vernda eins og helga dóma.
Þín elskandi dóttir
Helga Aðalbjörg.
Jæja, þá er komið að kveðjustund-
inni, María mín. Eitthvað er það
óraunverulegt að þú sért ekki hjá
okkur lengur. Það er einhvern veginn
eins og tíminn bara standi í stað. Þeg-
ar ég og Helga Bogga byrjuðum sam-
an og ég fór að venja komur mínar í
Reynihvamminn þá er mér svo minn-
isstætt hversu vel þú tókst á móti
mér, alltaf svo hlý og góð. Þú talaðir
við mig sextán ára gamlan eins og
jafningja, enda gátum við spjallað um
heima og geima í eldhúsinu. Húmor-
inn var eitt af þínum aðalsmerkjum
og ósjaldan veltist ég um að hlátri yf-
ir einhverju sem þú hafðir sagt, það
var bara einfaldlega ofboðslega gam-
an að bulla með þér.
Þótt lífið hafi ekki alltaf leikið þig
eins og þú hefðir kosið þá fórst þú í
gegn um það með þvílíku æðruleysi
og stolti að oft velti ég því fyrir mér
hvort þú kynnir ekki að kvarta.
Elsku María, það verður skrítið að
hafa þig ekki í mat hjá okkur á að-
fangadag og þín verður sárt saknað á
Idol-kvöldunum þar sem þú naust þín
eins og þér einni var lagið.
Að lokum vil ég þakka þér fyrir
þær stundir sem við áttum saman. Þú
varðst og verður alltaf besta tengda-
mamma í heimi.
Þinn (plötusnúður)
Finnur.
Elsku amma. Nú er komið að
kveðjustund, of fljótt finnst okkur.
Þú náðir heldur betur að afreka
margt og sjá og reyna mikið á ævi
þinni. Þvílík dugnaðarkona sem var
þar á ferð. Tíminn sem þú gafst þér
alltaf til þess að taka okkur börnin í
þína arma og ræða við okkur líkt og
við værum fullorðin, óneitanlega hef-
ur það gert okkur að þeim manneskj-
um sem við erum í dag. Þú varst svo
umburðarlynd þegar við vorum að
fíflast og hafa hátt í kringum þig, þú
lést það ekkert angra þig, heldur
varst alltaf fyrst til þess að koma að
leika við okkur. Takk fyrir að gefa
þér svona mikinn tíma til þess að láta
okkur líða vel. Þær eru margar minn-
ingarnar sem við geymum í hjörtum
okkar, sem við munum varðveita að
eilífu. Þú verður alltaf Bullu-amman
okkar. Það hefur alltaf verið notalegt
að hafa þig hjá okkur um jólin að
borða rjúpurnar, opna pakkana og
borða jólaísinn góða. Þetta eiga eftir
að verða skrítin jól þar sem við sjáum
þig ekki í persónu en við vitum að þú
átt eftir að vera með okkur í huga.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt hvað er
– aldrei mun ég gleyma þér.
(Skáld-Rósa.)
Takk kærlega fyrir allan þann
yndislega tíma sem við höfum átt
saman, hann hefur verið okkur ómet-
anlegur. Þú skipar stóran sess í
hjarta okkar og munt alltaf gera það.
Takk fyrir allt, við elskum þig út af
lífinu.
Ástarkveðjur. Þín barnabörn,
Árni Þór Finnsson, Guðrún
Finnsdóttir og Kristjana
Finnsdóttir.
Elsku elsku amma Maja. Við vilj-
um þakka þér fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum saman og allt
það sem hefur gefið okkur. Þú varst
svo góð amma, alltaf hress og kát
enda oft kölluð „bulluamma“ því þú
varst alltaf til í að sprella og njóta
þess að vera með fjölskyldunni. Alltaf
svo fín og flott, jákvæð og horfðir á
björtu hliðarnar, þrátt fyrir mótlæti.
Það var alltaf skemmtilegt að
koma í heimsókn til þín og þegar við
vorum yngri þótti okkur sérstaklega
gaman að skoða allt dótið þitt, þar
var auðvelt að gleyma sér.
Við vitum að þú vakir yfir okkur
öllum, engill sem verndar okkur og
styrkir. Okkur þykir svo vænt um
þig, elsku amma. Minning þín mun
alltaf eiga sér stað í hjörtum okkar.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín barnabörn,
Ólafur Sverrir, María
Erla og Marta.
Elsku Maja mín. „Því að hvað er
það að deyja annað en standa nakinn
í blænum og hverfa inn í sólskinið?
Og hvað er að hætta að draga andann
annað en að frelsa hann frá friðlaus-
um öldum lífsins, svo að hann geti ris-
ið upp í mætti sínum og ófjötraður
leitað á fund guðs síns?
Aðeins sá, sem drekkur af vatni
þagnarinnar, mun þekkja hinn vold-
uga söng.
Og þegar þú hefur náð ævitindin-
um þá fyrst munt þú hefja fjallgöng-
una. Og þegar jörðin krefst líkama
þíns muntu dansa í fyrsta sinn.“
(Kahlil Gibran)
Þín litla systir
Guðríður.
MARÍA ERLA
KJARTANSDÓTTIR
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þín langömmustelpa
Saga Guðrún.
HINSTA KVEÐJAHerborg var mikil fjölskyldu-
manneskja og fylgdist vel með
börnum sínum og barnabörnum.
Hún var alltaf boðin og búin að að-
stoða börn sín með barnapössun
eða einhverju sem féll til. Þegar við
Jón vorum að velta því fyrir okkur
að byggja sagði hún við mig: „Krist-
ín, hann Jón verður að fá að
byggja.“ Segja má að það hafi verið
fyrir hennar orð sem ég samþykkti
síðan að fara út í byggingu hússins
okkar. Herborg tók mikinn þátt í
byggingunni, hvort sem það var að
naglhreinsa eða vera uppi á þaki og
negla plötur. Hún var alveg stór-
kostleg og þegar ég var að hafa
áhyggjur af henni þarna uppi á þaki
– fannst henni það lítið mál.
Herborg var mikil áhugamann-
eskja um garðrækt. Hún var dugleg
að koma græðlingum á legg og ber
garðurinn okkar þess merki.
Herborg hefur frá því í október
verið á sjúkrahúsi. Strákarnir okk-
ar Jóns, þeir Bjarki Þór og Hannes
Örn, fóru með okkur í heimsóknir
til hennar. Hún var mjög ánægð að
sjá þá og eitt skiptið þegar ég kom
ein með þá og þeir voru orðnir óró-
legir bað hún mig að fara með þá í
dýraleikinn, þar sem við skiptumst
á að lýsa dýrum og hinir áttu að
geta hvaða dýri verið var að lýsa.
Tengdamamma hafði mjög gaman
af þessum leik og einnig var hún
ánægð að heyra sögur af þeim fé-
lögum. Þeir tala nú um að amma sé
nú dáinn og orðin engill.
Það kemur í hlut okkar Jóns að
halda minningu hennar á lofti og
segja strákunum okkar sögur af
henni.
Síðustu dagar hafa verið öllum
erfiðir en ég er þakklát fyrir að
hafa getað kvatt þig, elsku Her-
borg. Ég þakka þér fyrir allt, minn-
ing þín mun lifa áfram í hjarta okk-
ar.
Þín tengdadóttir
Kristín Laufey.
Elsku amma mín. Takk fyrir allar
samverustundirnar okkar, það var
alltaf jafn gaman að gista hjá þér
og fá að baka klatta með þér.
Alltaf var gaman að fá að koma
til þín og læra að hekla, þá skemmt-
um við okkur vel.
En nú ertu farin frá okkur og þér
líður vonandi vel núna, það var mér
mjög mikils virði að fá að kveðja þig
á spítalanum. Minning þín lifir og
við hugsum til þín á hverjum degi
elsku amma.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku amma hvíl í friði.
Þín
Ásdís Birna.
Hún Herborg var góð vinkona
móður minnar og þær studdu hvor
aðra í gegnum súrt og sætt í fjölda
mörg ár. Heimsóknir hennar í
Bessahraunið voru allmargar og
þar var spjallað um allt milli himins
og jarðar og oft skellihlegið, en
hláturinn hennar Herborgar var
mjög skemmtilegur og fær mig til
að brosa í gegnum tárin á þessum
sorgarstundu.
Herborg var opinská, trú sjálfri
sér og besta vinkona móður minnar
sem hægt er að hugsa sér.
Hún birtist alltaf þegar mömmu
vantaði aðstoð eins og t.d. við
saumaskap, en hún var ansi lunkin
við það. Sérstaklega er mér minni-
stæður morgunninn eftir að skip
föður míns strandaði og Herborg
var komin eldsnemma til að hugga
móður mína sem var yfirkomin af
áhyggjum af eiginmanni og syni.
Þetta sýnir að hún var sönn vinkona
og gaf mikið af sér.
Ánægjustundirnar sem við áttum
með henni voru líka margar, hún
hafði svo skemmtilega uppörvandi
fas þ.e. talaði svona í skemmtilegum
hressilegum tón og þegar talað var
um alvarlega hluti lækkaði hún allt-
af röddina og talaði lágt. Herborg
var mjög hjálpsöm og umhyggju-
söm og hafði líka mikla virðingu
fyrir sjálfri sér, hún var alltaf að
lesa bækur sem hjálpuðu henni til
að bæta andlega og líkamlegu
heilsu sína. Hún var mikill húm-
oristi og fannst bara skemmtilegt
þegar faðir minn og bróðir voru að-
eins að stríða henni til sjá hvað þeir
kæmust langt en hún lét þá ekki
vaða yfir sig, hafði alltaf síðasta
orðið. Henni þótti gaman að ferðast,
utan sem innan, og var mikil
smekkmanneskja, var oft að sýna
mömmu hvað hún var að kaupa sér
og var alltaf svo ánægð með það.
Við systkinin eigum svo góðar
minningar um Herborgu og erum
heppin að hafa kynnst þessari hlýju
og yndislegu manneskju. Hún var
og verður alltaf nærri hjarta okkar
og hefur auðgað líf okkar með sinni
skemmtilegu sál.
Guð blessi ykkur, Nonni, Sigga,
Tommi og Hermann og fjölskyldur
ykkar á þessum sorgartímum.
Fjölskyldan á Bessahrauni,
Margrét, Theodór og börn.
óttur. Þetta fannst Láru með ólík-
indum að væri hægt. Kannski var
það vegna áralangrar þjálfunar í því
að stíga ölduna. Í bústaðnum áttum
við margar ánægjustundir saman við
hin ýmsu störf sem þar þurfti að
sinna.
Árið 1966 fór ég á sumarvertíð á
handfæri með þér á Andvara gamla
og var það bæði lærdómsríkt og
skemmtilegt. Það var erfitt til að
byrja með en maður þjálfaðist og þá
var þetta í lagi. Í þá daga voru fisk-
leitartæki fá og ófullkomin, aðeins
einn dýptarmælir sem skráði lóðn-
ingar á pappír.
Þegar þú hafðir fundið fisk hentir
þú einhverju sem flaut á sjóinn og
tókst svo hring og lagðir að hlutnum.
Ekki var að spyrja að því, fiskurinn
var þarna. Þetta er bara eitt lítið
dæmi um hugmyndaflug þitt og út-
sjónarsemi sem kom fram á fleiri
sviðum.
Þegar maður sest niður og rifjar
upp samferð okkar í gegnum tíðina
er erfitt að velja um hvað á að skrifa
því af nógu er að taka. Held ég að ég
láti hér staðar numið. Hvíl í friði,
kæri stjúpi. Minningin um allar góðu
stundirnar sem við áttum saman lif-
ir.
Jón Leifur.
Nú hefur góður maður yfirgefið
hótelið okkar og lagt af stað í ferða-
lagið mikla. Afi, þú varst ávallt í
góðu skapi og tókst á þinn einstaka
hátt að sjá hlutina jákvæðum aug-
um, jafnvel þegar á móti blés. Ef þú
varst þar sem börn voru í hópnum
sýndirðu þeim ávallt mikla og verð-
skuldaða athygli og lékst við þau á
þeirra forsendum. Við sem yngri er-
um eigum góðar minningar um
þetta og gætum svo sannarlega tek-
ið þig okkur til fyrirmyndar hvað
þetta varðar. Þrátt fyrir mýktina
sem þú sýndir þeim sem á þurftu að
halda, varst þú harðjaxl og fram-
kvæmdamaður sem máttir þér
sjaldan hvíldar unna. Ferðir ykkar
ömmu til Heilsuhælisins í Hvera-
gerði eru góð dæmi um þetta. Þú
virtist líta á þessar hvíldarferðir
sem vinnuferðir. Oftar en ekki
skelltir þú þér að loknu nuddi eða
bakstri í Helgulund þar sem þú und-
ir þér svo vel.
Þar gróðursettir þú tré eða
vannst að viðhaldi og breytingum á
sumarbústaðnum. Þessi garð- og
smíðavinna breytti því þó ekki að þú
varst ávallt sjómaður.
Jón var kræfur karl og hraustur
Sigldi um hafið út og austur
Jón var kræfur karl og hraustur
Hann var sjómaður í húð og hár.
(Jónas Árnason.)
Þetta vísubrot er eins og um þig
samið og þó þú hafir selt Arnar-
bergið og stigið á land þá hvarf sjó-
maðurinn aldrei úr þér.
Við bræðurnir óskum þess að þú
njótir hvíldarinnar (ef þú ert ekki
þegar kominn á fullt) og viljum
þakka þér fyrir þær stundir sem við
áttum með þér. Helga amma, við
vottum þér okkar dýpstu samúð.
Orri, Birkir og Óskar
Elsku Nonni frændi, þegar amma
hringdi í mig og sagði mér frétt-
irnar um að þú værir farinn frá
okkur þá fór ég strax að hugsa um
alla skemmtilegu dagana frá
Hrísey sem við áttum.
Mér fannst alltaf jafn gaman að
koma til ykkar Helgu og fá harð-
fiskinn þinn og heyra sögurnar
þínar. Þú varst alltaf svo kátur
maður og gaman að fara niður á
bryggju með afa og þá varst þú
þar að fara út á sjó eða koma í
land. Ég vildi óska að sambandið
hefði getað verið meira en því
miður varð ekkert úr því og áður en
maður veit af ertu farinn frá okkur.
En vonandi líður þér vel núna með
hinum englunum og ég veit að þú átt
eftir að horfa niður til okkar og vaka
yfir okkur.
Elsku Nonnu frændi við söknum
þín öll mjög mikið.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Elsku Helga, Hildur, Simmi,
Rikki og Jón Teitur og aðrir að-
standendur, megi Guð vera með
ykkur á þessum erfiða tíma.
Kveðja.
Hulda Hlín, Baldur
og börn.
Morgunblaðið birtir minningargrein-
ar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgunblað-
ið í fliparöndinni – þá birtist valkost-
urinn „Senda inn minningar/af-
mæli“ ásamt frekari upplýsingum).
Skilafrestur Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er
á mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst
ekki innan hins tiltekna skilafrests
er ekki unnt að lofa ákveðnum birt-
ingardegi. Þar sem pláss er tak-
markað getur birting dregist, enda
þótt grein berist áður en skilafrest-
ur rennur út.
Minningargreinar