Tíminn - 06.01.1976, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 6. janúar 1976.
TÍMINN
17
STEINDÓR
GUNNARSSON... sést
hcr svifa inn i vitateig
Rússa og skora (9:7) eftir
linusendingu frá Ólafi
Jónssyni, sem sést fyrir
aftan risann (10) Cheznu-
show — 2.11 sm á hæð —
og Klimow (7) fyrirliða
rússneska liðsins. Þetta
var fyrsta landsliðsmark
þessa unga pilts.
(Timamynd Róbert).

.

Geysilega sterk
ur varnarleikur
*
— og frábær markvarzla Olafs Benediktssonar, var
nokkuð sem Rússar réðu ekkert við, þegar íslendingar
gerðu jafntefli við Rússa 13:13
— Ég er mjög énægður með strákana. Þeir sýndu að
þeir geta veitt sterkustu þjóðum heims harða keppni,
með þvi að berjast eins og þeir gerðu — þeir gáfu aldrei
eftir, sagði Viðar Simonarson, landsliðsþjálfari, eftir að
íslendingar höfðu gert jafntefli (13:13) gegn Rússum í
Laugardalshöllinni á laugardaginn. islenzku leikmenn-
irnir léku geysilega sterkan varnarleik og markvarzla
ólafs Benediktssonar var frábær — þetta kom hinu vél-
ræna landsliði Rússa út af laginu, þeir náðu aldrei að
vinna rétt úr spilunum.
Rússneska liðið sýndi „taktisk-
an” leik á hæsta stigi — það var of
háð leikaðferðum. Þegar þær
brugðust — vegna geysisterks
varnarleiks tslendinga — voru
Rússarnir ekki nógu sjálfstæðir
til að vinna rétt úr spilunum. Þær
leikfléttur sem þeir reyndu að
beita, voru yfirleitt kæfðar i fæð-
ingu. Sigurbergur Sigsteinsson,
sem átti stórleik sem miðfram-
vörður i vörninni, og Páll Björg-
vinsson voru i þvi hlutverki að
fara fram á völlinn og trufla upp-
byggingar á leikfléttum Rúss-
anna, og þá voru varnarmennirn-
ir fyrir aftan þá mjög hreyfanleg-
ir og gaf islenzka vörnin Rússun-
um aldrei tima til að athafna sig.
Þessa mótspyrnu þoldu Rússarn-
ir ekki — þrátt fyrir sinar „takt-
isku” hliðar tókst þeim aldrei að
opna vörn Islendinga að ráði.
Þeim gekk afar illa að finna
smugu á geysisterkri vörn Islend-
inga — en þegar það tókst var
ólafur Benediktsson yfirleitt til
staðar. ólafur varði mjög vel i
leiknum, hann sýndi allar sinar
beztu hliðar.
Islenzku leikmennirnir mættu
ákveðnir til leiks og börðust
kröftuglega gegn rússneska birn-
inum. — Það var greinilegt að
Rússarnir þoldu ekki þessa ó-
væntu mótspyrnu og þá miklu
baráttu, sem Islendingarnir
sýndu. Þeir náðu aldrei að beita
sinu kerfisbundna spili og urðu
fljótlega ráðvilltir, og fóru að rlf-
ast. Islenzku leikmennirnir höfðu
alltaf frumkvæðið i leiknum og
þeir náðu tveggja marka forystu
(9:7) fyrir hálfleik — ef heppnin
hefði verið með þeim, þá áttu
þeir að hafa þriggja marka for-
ystu— ólafur Einarsson átti skot
i stöng á siöustu sekúndu hálf-
leiksins. Rússarnir jöfnuðu siðan
9:9 i byrjun siðari hálfleiksins, en
tslendingarnir svöruðu með
tveimur mörkum — 11:9. Siðan
varð jafnt 11:11 og 12:12. Jón
Karlsson skoraði (13:12) úr vita-
spyrnu þegar fjórar minútur voru
eftir og stuttu siðar átti Stefán
Gunnarssonskot i þverslá. Rúss-
arnir voru ráðvilltir siðustu min-
útur leiksins — það var ekki fyrr
en 43 sek. voru til leiksloka, að
þeim tókst að tryggja sér jafn-
tefli, þegar Lagutin skoraði úr
vitaspyrnu —■ 13:13."
Eins og fyrr segir var vörn is-
lenzka liðsins geysilega sterk og
ólafur Benediktsson varði frá-
bærlega vel. Það kom sér vel fyr-
ir islenzka liðið að hafa vörnina i
lagi, þvi að sóknarleikurinn hefur
oft verið betri. En það var erfitt
fyrir Islendingana að finna göt á
rússnesku vörninni — sem var
skipuð sterkum og hávöxnum
leikmönnum. Hraðinn var aðal-
vopn Islendinganna gegn þungum
Rússum. — Þeir létu knöttinn
ganga hornanna á milli og tókst
þannig að beita linuspili og lang-
skotum, þegar við átti.
Bjarni Jónsson.sem lék nú aft-
ur með landsliðinu, eftir að hafa
verið',,úti i kuldanum” i vetur,
var sá leikmaður, sem skapaði
mestan usla i vörn Rússanna.
Bjarni var gifurlega hreyfanleg-
ur og ógnandi — hann brauzt inn i
varnarvegg Rússanna og lét
knöttinn ganga. Þá var hann
einnig sterkur i vörn, en þar lék
hann aðalhlutverkið ásamt Sigur-
bcrgi Sigsteinssyni, Páli Björg-
vinssyni, Stefáni Gunnarssyni,
Arna Indriðasyni og Ólafi H.
Jónssyni — en þessir leikmenn
voru aðalmennirnir i hinum
sterka varnarleik. Eins og fyrr
segir þá var sóknarleikurinn ekki
nægilega ógnandi — það vantaði
illilega aðra langskyttu með Ólafi
Einarssyni, til að ógna með lang-
skotum. Hraðinn var aðalvopn Is-
lendinga — þeir léku hratt og létu
knöttinn ganga, þannig að þeir
opnuðu oft vörn Rússanna. ólafur
Jónsson og Bjarni Jónsson voru
aðalsóknarmennirnir. — ólafur
skoraði tvö góð mörk og þá átti
hann tvær linusendingar, sem
gáfu mörk.
—SOS
— sagði nýliðinn Steindór
Gunnarsson, sem stefnir að því
að halda landsliðssætinu
— Það kom mér skemmtilega á óvart, þegar ég var spurður,
hvort að ég gæti ekki leikiö með landsliðinu gegn Ilússum, sagði
hinn 19 ára nýliði, Steindór Gunnarsson Valsari, sem lék sinn fyrsta
landsleik á laugardaginn. Þessi ungi og cfnilegi leikmaður, seiii átti
mjög góðan leik með „Pressuliðinu” gegn Júgóslövum fyrir stuttu,
var valinn i landsliðið á siðustu stundu.þar sem Ingimar ílaraldsson
úr Ilaukum veiktist á föstudaginn.
— Það var eins og að leika
með félagsliði að leika með
landsliðinu. Strákarnir tóku
vel á móti mér — eins og þeir
gerðu einnig i „pressuleikn-
um" —og ég var strax tekinn i
hópinn, eins og ég hefði leikiö
þar i mörg ár. Andinn er sér-
staklega góður hjá landsliðs-
hópnum.
Að sjálfsögðu stefni ég að
þvi að halda sæti minu i lands-
liðinu — það verður örugglega
erfitt, en ég mun berjast
áfram. sagði Steindór, sem
átti mjög góða leiki i sinum
lyrstu landsleikjum — bar-
áttuglaður og sterkur leik-
maður. sem á framtiöina fyrir
sér. —SOS
IV
■Þeir
börðust
hetjuleaa
— sagði Anatolin, aðalþjálfari rússneska
liðsins, sem var mjög hrifinn af Jóni
Hjaltalín
— islending'arnir komu mér á övart: þeir börðust hetjulega og
veittu okkur óvænta mótspyrnu i fyrri leiknum, sagði
Ewtouschenko Anatoli, aðalþjálfari rússneska landsliðsins. — Þetta
lið er betra en það, sem lék gegn okkur I Júgóslaviu i sumar. Já,
þeir komu okkur sannarlega á óvart, sagði Anatoli.
— lslenzku leikmennirnir eru baráttuglaðir, leiknir með knöttinn
og harðir i vörn, en það vantar leikskipulag i sóknarleikinn, sagði
Anatoli eftir siðari leikinn.og hann bætti við: — Það kom greinilega
íram hjá leikmönnum islenzka liðsins. að það er mjög erfitt að leika
tvo erfiða leiki i röð — nær eingöngu á skapinu. Það er alltaf gott að
hafa mikið keppnisskap, en það dugar ekki lengi — sérstaklega
ekki, ef keppt er i mótum, eða leiknir tveir leikir með stuttu milli-
bili. Þá er betra að nota kerfisbundinn handknattleik. sem byggður
er upp á þrautþjálfuðum leikaðferðum, eins og við leggjum áherzlu
á, sagði Anatoli.
Anatoli sagði, að honum hefði þótt þeir ólafur H. Jónsson, Ólafur
Einarsson og Bjarni Jónsson beztu menn islenzka liðsins — að
ógleymdum Jóni Hjaltalin,— Hann hefur yfir geysilegum skotkrafti
og hörku að ráða. — Var hann meiddur i fyrri leiknum? spurði
Anatoli. Þegar við sögðum honum, að Jón hefði ekki leikið landsleik
fyrir Island i tæp fjögur ár, sagði hann: — Hvernig hafið þið haft
efni á, að nota ekki þennan sterka leikmann? Við létum þeirri
spurningu Anatoli ósvarað. —SOS