Morgunblaðið - 09.12.2006, Síða 57

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 2006 57
menning
LAURA ASHLEY
FAXAFENI 14 108 REYKJAVÍK SÍMI 551-6646 WWW.LAURAASHLEY.COM
LAURAASHLEY
ný og STÆRRI
VERSLUn
VIð aUSTURhLIð
FaXaFEnS 14
OPIÐ Í DAG LAUGARDAG TIL KL 16
GESTIR þáttarins Orð skulu
standa í dag eru Eyvindur Karls-
son þjóðfélagsrýnir og Þorleifur
Hauksson íslenskufræðingur. Þeir
ásamt liðstjórunum Hlín Agnars-
dóttur og Davíð Þór Jónssyni fást
við þennan fyrripart um fjölda-
förgun á fuglum í húsdýragarð-
inum í Reykjavík:
Þeir drápu öll sín hænu
hanagrey
sem höfðu ekki neitt til saka
unnið.
Fyrripartur síðustu viku var
ortur um jólaljósin og að hluta til
fenginn að láni frá Jóhannesi úr
Kötlum:
Bráðum koma blessuð jólin,
birtu slær á land og þjóð.
Ari Trausti Guðmundsson botn-
aði tvisvar í þættinum, fyrst með
tilvitnun í Megas:
Og telja búrar við bankahólinn
böns af monní í ríkissjóð.
Býsna hnípin og beygð er sólin,
en börnin bæði feit og rjóð.
Davíð Þór orti í heimsósómastíl:
Enda lýsir eins og sólin
auðhyggjunnar vítisglóð.
Atli Freyr Steinþórsson ímynd-
aði sér stemninguna á sjötta tím-
anum á aðfangadagskvöld:
En myrkvar þegar mamma kjól-
inn
meikar ekki og verður óð.
Hlustendur áttu sína skemmti-
legu takta að vanda, þar á meðal
Pétur Stefánsson með þennan
mikla bálk:
Þá má heyra garg og gólin,
er grenja af frekju lítil jóð.
Eflaust kætast kaupmanns fól-
in
er kortin renna í posann, hljóð.
Svo mun herðast árans ólin,
er allir ganga skuldaslóð.
Þá er fokið flest í skjólin,
hjá fólki sem á engan sjóð.
Já, hækkar brátt á himni sólin,
er hátíð kemur blíð og góð.
– Mændi ég upp á Arnarhólinn
er orti ég þetta stutta ljóð.
Valur Óskarsson:
Hlín og Davíð halda í bólin,
hrjóta í takt við þetta ljóð.
Helgi R. Einarsson:
En Snati er dauður, slitin ólin
og Solla á kjólnum ellimóð.
Sigurður Hallur Stefánsson:
Veröld alla signir sólin,
syngja lofgjörð börnin góð.
Um saklausu hænsnin
í Húsdýragarðinum
Orðprúð Þáttastjórnandinn Karl
Th. Birgisson ásamt liðsstjórunum
Hlín Agnarsdóttur og Davíð Þór
Jónssyni.
Hlustendur geta sent sína botna í
netfangið ord@ruv.is eða bréfleið-
is til Orð skulu standa, Rík-
isútvarpinu, Efstaleiti 1, 150
Reykjavík.
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
Söngtónleikar
Tónlist eftir Vaughan Williams, Wagner,
Gounod, Bizet og fleiri. Jón Leifsson söng
en Julian Hewlett lék á píanó. Sunnudagur
3. desember.
MAÐUR er nefndur Jón Leifsson.
Hann er söngvari og er að stíga sín
fyrstu skref á tónlistarbrautinni, lauk
burtfararprófi frá Söngskólanum í
Reykjavík fyrir um ári. Á tónleikum í
Salnum í Kópavogi á sunnudaginn
var kvaddi hann sér hljóðs og söng
meðal annars ljóðaflokkinn Songs of
Travel eftir Vaughan Williams. Með
honum lék Julian Hewlett á píanó.
Jón hefur fallega barítónrödd,
fremur bjarta og ákaflega hljóm-
mikla. Margt í ljóðaflokknum var
prýðilega gert hjá honum; hann söng
ávallt hreint og mótaði laglínurnar
smekklega. Auðvitað skortir hann
enn reynslu af tónleikahaldi, sem
birtist fyrst og fremst í því að hann
var talsvert stífur, auk þess sem
röddin var ekki alltaf nægilega opin.
Veikar strófur voru nokkuð mattar
og hefði Jón að ósekju mátt skreyta
söng sinn fleiri litbrigðum. Í ljóða-
söng skipta smáatriði í hend-
ingamótun gríðarlegu máli; örlítil
styrkleikabrigði geta sagt heila sögu
ef þau eru rétt útfærð. Það sem
heyrðist á tónleikunum lofaði þó
vissulega góðu; auðheyrt er að Jón er
ríkulegum hæfileikum búinn.
Eftir hlé söng Jón nokkrar aríur,
þar á meðal nautabanaaríuna frægu
eftir Bizet. Það gerði hann á margan
hátt með sannfærandi tilþrifum og
naut sín þar kraftmikil rödd hans,
sem gæddi atriðið viðeigandi karl-
rembu.
Gaman var líka að þjóðlaginu Vorið
langt við texta Árna Böðvarssonar
sem Jón Ásgeirsson útsetti, en þá
reis upp allur fremsti bekkur Sal-
arins og söng með. Þetta voru nokkr-
ir félagar Jóns sem mynduðu ágætan
karlakór og var flutningurinn á lag-
inu, sem og því næsta, Hraustir menn
eftir Romberg, hinn líflegasti.
Eitt eftirminnilegasta atriðið á tón-
leikunum var dúett úr Don Giovanni
eftir Mozart, en þar söng Jón með
Grétu Hergils, sem hann „veiddi“ úr
salnum með réttu flagaratilburð-
unum. Söngur þeirra beggja var
verulega fagur.
Eins og áður sagði lék Julian Hew-
lett með Jóni. Það gerði hann afar
vel, bæði var leikurinn yfirleitt
öruggur tæknilega og túlkunin ávallt
í anda viðkomandi tónskálds. Styrk-
leikajafnvægið á milli söngvara og pí-
anóleikara var auk þess gott og í þau
fáu skipti sem píanóið var í sterkari
kantinum var það ekki Julian að
kenna, heldur því að raddbeiting
söngvarans var ekki nægilega mark-
viss.
Að lokum verður að nefna kynninn
á tónleikunum, en það var Davíð
Ólafsson söngvari. Hann var oft fynd-
inn og var það ekki síst honum að
þakka hversu skemmtilegir tónleik-
arnir voru.
Jónas Sen
Falleg
rödd