Morgunblaðið - 09.12.2006, Page 59

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 2006 59
menning
SÍMI 545 2500 ::: WWW.SINFONIA.ISFyrsti konsert er frír
í boði FL Group og Sinfóníuhljómsveitarinnar
21. aldarinnar
Í DAG, LAUGARDAG KL. 17.00
Hljómsveitarstjóri ::: Jonas Alber
Einsöngvari ::: Denyce Graves
hátíðartónleikar í háskólabíói
Denyce Graves, mezzosópran, er ein mest spennandi
söngstjarna heims um þessar mundir og því mikið
fagnaðarefni að hún skuli koma fram á tvennum tón-
leikum með Sinfóníuhljómsveit Íslands. Efnisskrá
tónleikanna í Háskólabíói er víðfeðm og spennandi,
enda Graves fjölhæfur og frábær flytjandi.
Söngstjarna
NAFN Halldórs Baldurssonar
teiknara hefur verið æ meira áber-
andi undanfarið. Nýverið hlaut hann
Íslensku barnabókaverðlaunin fyrir
teikningar og 2005 bókaverðlaun
barnanna. Hann hefur fengið hönn-
unarverðlaun FÍT annað hvert ár
síðan 2002 og ferilskráin er svo löng
að varla virðist gefin út sú bók hér á
landi að Halldór komi þar ekki
nærri. Síðan í september á síðasta
ári hefur hann glatt landsmenn með
teikningum sínum í Blaðinu. Því
miður hef ég ekki fylgst með þeim
daglega því Blaðið dettur ekki alltaf
inn um mína lúgu en nú hefur verið
úr því bætt með útgáfu bókarinnar
2006 í grófum dráttum. Þar er að
finna stóran hluta af teikningum
Halldórs sem birst hafa í Blaðinu.
Halldór kemur hér fram sem mót-
aður og þroskaður teiknari, persón-
ur hans eru lifandi og lipurlega
dregnar af miklu öryggi. Skopskæl-
ingin er svo mátuleg að allir eru auð-
þekkjanlegir og í raun ótrúlega sjálf-
um sér líkir þrátt fyrir ýkjurnar.
Viðfangsefni myndanna er oftast
málefni dagsins og eru ákveðin mál-
efni Halldóri hugleikin, misskipting
auðs í samfélaginu t.d., hátt mat-
arverð og háir vextir. Einnig sam-
skipti kynjanna og málefni fjölskyld-
unnar. Í stuttu máli þessir hlutir
sem eru hluti af lífi okkar flestra dag
frá degi og höfundi er ekkert heilagt.
Skopmörk hans, eins og hann orðar
það sjálfur í bókinni, er að finna í öll-
um þjóðfélagsstéttum, vinstrisinn-
aðir menntamenn fá ekki síður að
heyra það en nýríkir tækifær-
issinnar. Teiknistíllinn hæfir hér við-
fangsefninu fullkomlega, Halldóri er
betur gefið að teikna skopskælingar
en krúttlegar bangsamyndir. Sam-
spil mynda og texta er alltaf virkt og
bætir hvort annað upp. Ekki síst er
textinn skemmtilegur, talmálið sem
hann notar er lifandi og talsmátinn
er notaður markvisst til að gera grín
á sama máta og teikningarnar. Kald-
hæðni og lágstemmdur húmor þar
sem hið ósagða fær að lifa er aðal
bókarinnar, þó að ekki verði beint
sagt um myndinar að þær séu lág-
stemmdar. Halldór er líka vel að sér
um marga hluti, eins og listasögu og
handbolta t.d., og það skemmir ekki
fyrir. Eins og öll góð þjóðfélags-
ádeila, en það er bókin fyrst og
fremst, segja myndir og texti nöt-
urlegan sannleik um okkar brjálaða
og siðblinda neyslusamfélag sem við
erum öll hluti af, bókarhöfundur
líka. Slík ádeila er nauðsynlegur
hluti af samfélaginu og á höfundur
þakkir skildar fyrir.
Bókin er mjög lifandi í flettingu,
stórar myndir og litlar, í lit og svart-
hvítar, seríur eða ein mynd sem seg-
ir allt sem þarf. Halldór hefur gott
vald á margs konar frásagn-
araðferðum og þetta gerir það að
verkum að það má lesa þessa bók frá
fyrstu síðu til þeirrar síðustu án þess
að sleppa henni úr hendi, fjöl-
breytnin er svo mikil og á hverri
opnu er eitthvað nýtt og ferskt.
Ég veit ekki hvort Halldór Bald-
ursson ætlaði sér það en það fer ekki
á milli mála að hann er hinn nýi
krónprins íslenskrar skopmynda-
teikningar. Ég vona að hann haldi
áfram á þessari braut svo við fáum
að hlæja lengi enn.
Fyndnasta bók ársins
BÆKUR
Þjóðfélagsádeila
Eftir Halldór Baldursson, Spott 2006,
143 bls.
2006 í grófum dráttum
Ragna Sigurðardóttir
Með fjórða bindi stangaveiðihand-
bókarinnar, sem ber undirtitilinn
Frá Jökulsá á Fjöllum að Núps-
vötnum, lokar Eiríkur St. Eiríksson
veiðimaður og rithöfundur hringn-
um sem hann hóf fyrir fjórum árum
með fyrsta bindinu um veiðimögu-
leika á Suðurlandi. Stangaveiðimenn
hafa tekið þessum bókum Eiríks
fagnandi, ekki síst þeir sem hafa
gaman af að kanna nýjar veiðilend-
ur. Í bókunum hefur höfundur safn-
að saman fjölbreytilegum upplýs-
ingum um veiðiár og vötn, þekkt
sem óþekkt, aðgengi, veiðileyfasala
og veiðivon. Frásagnir eru studdar
með vönduðum kortum.
Í formála segir Eiríkur að sér-
staklega erfitt hafi verið að afla
heimilda fyrir þetta fjórða bindi, um
Austurland, og þar komi margt til.
„Svæðið er óvenjulega strjálbýlt,
veiðihefð er mun minni en gengur og
gerist í öðrum landshlutum og veiði-
réttareigendum finnst mörgum
hverjum lítið til þess koma að eiga
aðgang að veiðivatni.“
Þrátt fyrir erfiðleika við efnis-
öflun hefur höfundi tekist afar vel til.
Í yfirgripsmikilli yfirreiðinni opnar
hann í raun aðgang að lítt þekktum
svæðum, til dæmis á Melrakkasléttu
og í Lónssveit. Til heiða eru víða sil-
ungsvötn og minni silungsár renna
til sjávar í fjörðum og víkum. Mynd-
arlega er fjallað um laxveiðiárnar á
Austurlandi, eins og árnar í Þist-
ilfirði, Vopnafirði og Breiðdalsá.
Yfirreiðin suður eftir landinu er
brotin upp með textarömmum, þar
sem lesa má ýmiss konar fróðleik;
um merkisfólk sem bjó á bæjum sem
farið er hjá, um fyrirbæri í nátt-
úrunni, brot úr sögu veiða í til-
teknum vötnum og viðtöl við fólk
sem hefur verið í forsvari fyrir veiði-
svæði. Þá ber að minnast á fjölda
ljósmynda sem í senn skreyta ritið
og sýna vötnin sem fjallað er um.
Handbækur Eiríks nýtast bæði
fólki sem hyggst halda til veiða og
þurfa staðgóðar upplýsingar, og
þeim sem sitja heima og vilja fræð-
ast um veiðilendur.
Undirritaður hefur á liðnum
sumrum haft bækur Eiríks í fartesk-
inu á ferðum um landið. Þær eru í
þykkri plastkápu, þola vel hnjask, og
oft hafa upplýsingarnar í bókunum
komið sér vel þegar haldið er til
veiða. Eflaust verður hægt að segja
það sama um fjórða bindi bóka-
flokksins, og kannski ekki síst þar
sem veiðimöguleikar á Austurlandi,
aðrir en helstu laxveiðiár, hafa verið
lítt kunnir öðrum en heimamönnum.
Opnar aðgang
að lítt þekktum
veiðisvæðum
Einar Falur Ingólfsson
BÆKUR
Handbók
Eftir Eirík St. Eiríksson
ESE útgáfa, 2006, 224 bls.
Stangaveiðihandbókin 4. bindi
Morgunblaðið/Golli
Höfundurinn Eiríkur St. Eiríksson
við veiðar í Norðurá.
BARNA- og unglingaleikhús Aust-
urbæjar sýnir frumsamið leikrit
„Jólafárið“ eftir Kikku á stóra sviði
Austurbæjar í dag. Leikritið er
annað í röð verka sem Barna- og
unglingaleikhúsið setur upp. Í frétt
frá leikhúsinu segir að „Jólafárið“
fjalli um „stóran og frekan systk-
inahóp sem tryllist úr spenningi og
græðgi fyrir jólin. Buguð móðir
þeirra ákveður að jólin verði ekki
haldin fyrr en systkinin finni hinn
sanna jólaanda. Börnin leita jóla-
andans úti í töfrandi jólanóttinni og
með hjálp jólastjörnunnar, garðálf-
anna, grenitrjánna og fleiri furðu-
vera komast þau að niðurstöðu.“
Þess má geta að fyrstu uppsetn-
ingu Barna- og unglingaleikhúss
Austurbæjar, Drekaskógi, hefur
verið boðið að taka þátt í al-
þjóðlegri barnaleikhúshátíð í Finn-
landi næsta vor.
Leikendur í „Jólafárinu“ eru:
Agnes Þorkelsdóttir, Andrean Sig-
urgeirsson, Anna María Hrafns-
dóttir, Árni Snær Magnússon, Birta
Jónsdóttir, Bjartur Guðlaugsson,
Björg Halldórsdóttir, Bryndís Tatj-
ana Dímitrisdóttir, Guðbjörg Yu-
riko Ogino, Hreindís Ylfa Garð-
arsdóttir, Jón Reginbaldur
Ívarsson, Katrín Helga Andr-
ésdóttir, Katrín Ásmundsdóttir,
Malen Rún Eiríksdóttir, Marta
Kjartansdóttir, Ragnheiður Freyja
Guðmundsdóttir, Selma Reyn-
isdóttir, Sigurður Fannar Jónsson,
Snædís Arnardóttir, Sölmundur
Ísak Steinarsson, Valgarð Hrafns-
son og Viktoría Ísold Hilmisdóttir.
Leikstjóri er Agnar Jón Egilsson,
leikmynd og búningar gerir María
Ólafsdóttir, aðstoð við útlit sýn-
ingar er í höndum Svanhvítar Theu
Árnadóttur, lýsingu hannar Andri
Guðmundsson, sýningar-, sviðs-
stjórn og tæknistjórn Ólafur Stef-
ánsson, aðstoðarleikstjórar, leik-
munir og sviðsstjórn Agnes
Þorkelsdóttir Wild, Hreindís Ylva
Garðarsdóttir, Egill Kaktus Þor-
kelsson Wild. Miðasala er í Aust-
urbæ frá 13–17 og í síma 551-4700,
einnig er hægt að nálgast miða á
midi.is.
Jólafárið Krakkarnir í Austurbæ velta fyrir sér um hvað jólin snúast í raun.
„Jólafárið“ frá sjónarhóli
barna og unglinga
Súrrealískt „Kaldhæðni og lágstemmdur húmor þar sem hið ósagða fær
að lifa er aðall bókarinnar,“ að mati gagnrýnanda.