Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 27

Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 27
NATTÚRUFRÆÐINGURINN 81 ir hvíta blesu niisjafnlega bréiða á enni og stunduni hvitan hnakkann. Einnig er lil golhosuhlesólt og golbildublesótt. Þá eru kindurnar golhosóttar eða golbildóttar, en liafa auk þess hvíta hlesu i enni. Hreijiblesótt fé er sjaldséð og ef lil vill er J)að sami lilurinn í ráun og veru og hosublesótt. b. Arnhöfðótt. Þá eru fætur og kviður bvilt, ennfremur haus- inn og hálsinn aftur að bógum nema dökkir baugar kringum augun. Kindin að öðru levti dökk að lil. Þessi litur er mjög fá- séður og fagur. Eg liefi aðeins séð eina svona lila kind. (i) Höttóti, hálsótt eða smokkótt. Þetla er all- algengur lilur. Þá er kindin albvíl aflan við bóga en dökk að lit að framan nema stundum er eitthvað livítl á hausnum. Helzlu afbrigði af höttóttu eru: a) Geithöttótt eða bafursmokkótt (S.-Múl.). Þá er kindin aldökk að framan og albvit að aftan og markalinan milli binna dökka og hvíta litar bein og ákveðín. b) Höttnkrímótt. Þá er kindin eins og geithöttótt, nema hvað hvítur blettur er í hnakka og stundum á snoppu. c) Óhreinhöttótt. Þá er makalínan milli þcss hvíta og dökka ekki lirein auk þess stundum eitthvað hvítt i lmakka og d) Höttublesólt eð<i glámótt. Þá er kindin höttótt nema hvít blesa er i andlitinu frá bnakka niður fyrir snoppu. Það er vafa- mál. bvorl lelja beri þcnnan lit sein afbrigði af höttótlu eða sjálfstæðan lil eða jafnvel millilit á milli hosublesótta litarins og höttótta litarins. 8. Kápótt. Þá er kindin livit að neðan, einkuin aftan til. Fram- fælur eru stundum dökkir en kviður að mestu eða alveg bvítur og læri, malir og neðan til á síðum er bvítt. Tvö afbrigði eru algengust af kápót.tu: a) Hötlukápótt. Þá líkisl kindin höttótlu, nema dökkur spaði liggur aftlir á mitt bak eða aftur undir malir. b) Hreinkápótt. Þá er kindin dökkleit langt niður á síður og aftur á há malir, aldökk í faman. Tvö önnur afbrigði af kápóttu eru til: c) Kápótt með blesu í andliti og d) Huppótt, J). e. ká])ótt með alhvítar siðurnar en dökki lit- urinn nær nokkuð niður eftir lærum. í). Flekkótt. Þetta er mjög stór litarflokkur með mörgum óreglulegum afbrigðum. Einna ákveðnustu afbrigðin eru: a) Höttuflekkótt. Þá er kindin höttótl með blett á baki.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.