Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 47

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
101
nninu liafa orðið fyrir þeirri reynslu, að þáð liefir komið hálf-
óþægilega við þá, hversu nijög skorti á fullkomna samsvörun
í hegðun rafmagns og segulniagns, svo mörg sameiginleg ein-
kenni sem þessir nátlúrukraftar áttu sér þó auðsjáanlega. Með
kenningu Elirenhafls virðist komið á dásamlegt samræmi á
þessu sviði eðlisfræðinnar. En svo æskilegt sem það væri, að
kenningin revndist rétt, að minnsta kosti frá sjónarmiði þess,
sem þetta ritar, er þó ekki mn annað að ræða en taka henni
með efasömum og allsgáðum hug fyrst mn sinn. Aðrir máls-
metandi visindamenn hafa ekki enn látið uppi álil sitt, en þeir
munu væntanlega endurtaka tilraunir Ehrenhafls á næstunni
og taka kenningu lians lil athugnnar og gagnrýni. Vísinda-
maður einn i Bandaríkjunum, Jamés Ivendell að nal'ni, hefir
þó endurtekið þá tilraun kilirenhafts að senda segulstraum gegn
um svruupplausn, og hann komst að raun um það, að vatnið
klofnaði í raun og veru i vetni og ildi, en hann telur, að þetta
megi þó skýra á annan hátt en Ehrenhaft gerir. Eigi kveðsl
hann þó vilja leggja fullnaðardóm á kenninguna, fvrr en ítar-
legri tilráunir hafi farið fram. B. F.
Hvað myndi hækka í sjónum ef nútímajöklar bráðn-
uðu allir samtímis?
Ymsir hafa sprevtt sig á þvi að reikna, hve mikið myndi
liækka i sjónuin, ef allir jöklar jarðar hráðmiðu samlímis.
llér eim nokkrar útkomur:
C. Maclaren ....... ár 1842 30 m.
.1. Croll ........ 1875 00 120 — (Aðeins Antarclica)
A. Penck ......... 1881 10,5- (Aðeins Anlarctica)
W. B. Wrighl ..... 101 1 10 (Aðeins Antarctica)
B. A. Dalv ............ —1915 37
\\T. .1. Humphreys . . — 1915 40
F. Nanseil ............. 1921 23—38 —
W. Ramsay .............. 1920 30 10
C. W. Cooke ............ 1928 48
E. Antevs .............. 1929 40—58 —
C. W. Cooke .........— 1930 00 —
W. Rainsev ............. 1930 55—50
II. IIess — 1933 49,5-
R. A. Daly ....,. . — 1934 50
J.Á.
I