Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1946, Blaðsíða 19

Náttúrufræðingurinn - 1946, Blaðsíða 19
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 65 þá ekki annað sagt, en að Fermi hafi verið forspár, er hann talaði um „transúranísk" frumefni, þó að með öðrum hætti væri en hann hugði. Þetta nýja frumefni hafa menn nefnt Neptuníum, og er efnistákn þess Np. Efnabreytingin, rituð í jöfnuformi, verður: 939 939 0 rjgU-------> ^Np 4- _-[e -j- gamma geislun. ' " 2‘5 mín Nú er Neptúníum einnig geislavirkt og geislar frá sér einni elektt'- ónu, og er „hálfæfilengdin“ 2.3 sólarhringar. Myndast þá enn eitt frumefni, og hefir það hlotið nafnið Plútóníum, og er sú efnabreyt- ing sýnd í næstu jöfnum: 239 939 0 ooNp------------> Pu + ,e -f gamma-geislun. 2-3sólarhr. Plútóníum er einnig geislavirkt, en hálfæfilengdin er mjög löng og efnabreytingin mjög seinvirk, en hún er þessi: 239 239 4 Q^Pu------------> ()0U 4- 91 le 4- gamma-geislun. langur tínti Þessi nýju frumefni, sem úraníumið lrefir getið af sér við það að innbyrða neutrónur, eru hin mikilvægustu, bæði fræðilega og einnig við framleiðslu atómsprengna, og verður skýrt nánar frá því í næsta kafla. VI. Atómorka úraníums. Þegar neutrónur lenda í venjulegu úraníumi, verður togstreyta um neutrónurnar á milli kjarna U-235 og U-238 afbrigðanna, senr bæði vilja innbyrða neutrónurnar hraðar sem hægar. Vegna þess að miklu meira er um U-238 afbrigðið og eins vegna þess, að það er miklu færara um að innbyrða hraðfleygar neutrónur, eru miklu meiri líkur til þess að „transuranísk" frumefni myndist, en til þess að U-235 kjarnklofni. í hinni frægu skýrslu H. D. Smyths um „Hern- aðarnot atómorkunnar" (Atomic Energy for Military Purposes) er gerð grein fyrir þessu á þennan hátt: „Ef ein neutróna veldur kjarn- klofnun, sem aftur gefur af sér ifleiri en eina neutrónu, þá getur fjöldi kjarnklofnunanna vaxið óhemjulega og um leið losnað geysi- mikil orka. Það er líkindaatriði. Neutrónur, sem myndast hafa við kjarnklofnun geta ýmist sloppið í burtu úr úraníuminu, lent í úraní- umkjarna án jtess að valda klofnun, eða þær geta lent í óhreinindum eins og t. d. bóri. Spurningin um það, hvort af keðjuverkunum geti orðið, er þá undir því komin, hver verður útkoman á togstreytu eftir- 5
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.